พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1399

เขายังหาเรื่องใส่เธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

เย่เหวินหมิงตัวชา ‘เธอ... เกลียดฉัน!’

เสียงของเธอไม่ได้ดัง แต่คำพูดของเธอสั่นสะเทือนในหูของเขาราวกับตะโกน

นี่เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาแก้แค้นเธอแล้วเธอจะเกลียดเขา เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะเกลียดเขา หรือตอนนั้นเขาไม่ควรทำอย่างนั้น

แต่เมื่อเธอพูดว่า ‘เกลียด’ ในตอนนี้ ก็ราวกับว่ามีดาบแหลมคมหลายพันเล่มทิ่มแทงมาที่ตัวเขา

หัวเธอกดลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนหน้าผากของเธอกระแทกพื้นซ้ำ ๆ และเกิดเป็นเสียงดังหลายครั้ง

‘เธอติดค้างจื่ออินเรื่องนี้ แต่ทำไมมันถึงระคายหูฉันนัก?’

เธอเหมือนกับร่างที่ไร้วิญญาณ และโดนกระทำให้อับอาย

‘ฉัน... เป็นคนสั่ง’

‘พอแล้ว!’ เขาอยากจะบอกว่า พอแล้ว! เขาไม่อยากเห็นอีกต่อไปแล้ว การขอโทษนี้มันมากพอสำหรับเธอและเขาแล้ว!

ราวกับว่าแม้เธอจะเป็นคนที่โดนบังคับให้คุกเข่าและกราบขอโทษ แต่เขาต่างหากที่กำลังคุกเข่าและก้มกราบอยู่

ในตอนที่เย่เหวินหมิงกำลังจะอ้าปากหยุดพวกเขา ประตูห้องพักฟื้นก็โดนเตะจนเปิดออกจากแรงของคนภายนอก เมื่อหลิงอี้หรานมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้อง เธอก็แทบจะเสียหลักไป

‘นี่... นี่มันอะไรกัน? คนพวกนี้ทำแบบนี้กับพี่โจวได้ยังไง?’

ดวงตาของหลิงอี้หรานเป็นสีแดงเมื่อมองไปยังใบหน้าขาวซีดของโจวเชียนหยุน และเลือดที่อาบหน้าผาก ทั้งยังมีรอยฝ่ามืออยู่บนใบหน้าเธออย่างชัดเจน

“ค่ะ ฉันจะพาพี่ไปหาหมอนะ!” เธอกล่าวขณะที่ให้คนอุ้มโจวเชียนหยุนไป จากนั้นเธอก็กล่าวกับอี้จิ่นหลี “จิน”

“รู้แล้ว ฉันจะให้คนไปตามหมอเดี๋ยวนี้” อี้จิ่นหลีกล่าว

โจวเชียนหยุนถูกพาตัวออกไปอย่างรวดเร็ว หลิงอี้หรานมองสมาชิกสามคนของบ้านตระกูลคงจากนั้นก็มองเย่เหวินหมิง “ในที่สุดฉันก็ได้เห็นว่าความโหดร้ายมันเป็นยังไง เย่เหวินหมิง นี่คือค่าตอบแทนที่พี่โจวใจดีช่วยชีวิตคุณไว้ตอนนั้นงั้นเหรอ? ครั้งล่าสุดคุณก็เอาพี่โจวเข้าคุก และทำให้พี่โจวอับอายต่อหน้าคนที่ทำร้ายพี่โจว! เย่เหวินหมิง คุณนี่มันอำมหิต อำมหิตจริง ๆ !”

เย่เหวินหมิงตัวสั่นในทันที และสิ่งที่โจวเชียนหยุนพูดกับเขาในรถวันนี้ก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง

ทันใดนั้นเขาก็ตัวสั่นเทากับลางสังหรณ์ที่เขามี