พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1417

“ฉันขอให้เพื่อนที่ฉันช่วยไว้มีสุขภาพแข็งแรงและไม่เจ็บไม่ป่วย ตอนนี้คำทำนายออกมาดี เขาคงไม่เป็นอะไรแล้ว”

“เพื่อน? เพื่อนคนไหน?”

“เพื่อนที่ฉันไม่เคยเจอค่ะ แต่บางทีวันหนึ่งฉันอาจจะเจอเขาก็ได้ ถ้าเจอฉันจะแนะนำคุณกับเขาให้รู้จักกันนะ!” เธอพูดด้วยรอยยิ้มหวาน

“เพื่อนแบบไหน ทำไมไม่เคยเจอ? เพื่อนในโลกออนไลน์เหรอ?” เขาถาม

“ความลับค่ะ! ไว้ฉันจะบอกคุณในอนาคตนะ!” เธอพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง

เมื่อเขามานึกถึงมันในตอนนี้ เขาก็พบว่าเพื่อนคนนั้นที่เธอพูดถึงคือเขา!

เธอช่วยเขาไว้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยพบกันแต่เธอก็ยังเป็นห่วงเรื่องสุขภาพของเขา

แต่เขากลับทำลายชีวิตเธอ!

ถ้าเขาได้ถามรายละเอียดเรื่องเพื่อนของเธอมากกว่านี้ เขาก็น่าจะได้เบาะแสอะไรบ้างแต่เขาก็พลาดไป

เขาไม่เคยคิดที่จะฟัง ‘ความลับ’ นั้นของเธออีก เพราะในตอนนั้นเขารู้ว่าเธอและเขาจะไม่มีวันมีอนาคตด้วยกัน

อย่างไรเขาก็คบเธอเพื่อแก้แค้นเท่านั้น

ในตอนนั้นเองที่บอดี้การ์ดข้างตัวเย่เหวินหมิงเดินเข้ามาและพูดว่า “คุณเย่ เป็นอะไ...” เสียงของเขาหยุดลงในเวลาไม่นาน

เป็นเพราะดวงตาของเย่เหวินหมิงในตอนนี้แดงก่ำและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

โจวเชียนหยุนอยู่ในห้องพักตามลำพัง เธอกำลังก้มลงมองชุดผู้ป่วยของตัวเอง

หลิงอี้หรานก้มมองตามไปและเห็นรอยสีแดงจาง ๆ อยู่ที่ชายเสื้อ นั่นเป็น... สีของเลือด

“พี่เจ็บเหรอคะ? ตรงไหนที่มีเลือดไหลคะ?” หลิงอี้หรานตกใจและรีบถาม

โจวเชียนหยุนดูเหมือนจะได้สติและพูดพลางส่ายหน้า “ฉันไม่ได้บาดเจ็บหรือเลือดไหล”

“แล้วนี่เป็นเลือด...”

“ของเย่เหวินหมิงน่ะ เมื่อคืนเขามา แล้วจับชายเสื้อฉันไว้” ดูเหมือนเธอเพิ่งจะเห็นรอยเลือดที่ชายเสื้อเมื่อกี้นี้เอง