พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1419

“ถ้าเจอแล้วจะเข้าใจเอง” หลิงอี้หรานกล่าวเบา ๆ

‘แล้วเย่เหวินหมิงจะได้รู้ว่าเขาติดหนี้พี่โจวไว้มากแค่ไหน และจะได้รู้ว่าเขาทำลายชีวิตพี่โจวรุนแรงยังไง!'

‘เย่เหวินหมิงจะทำอะไรเพื่อชดเชยเรื่องนี้ได้?’

‘บางทีอาจจะเหมือนที่จินบอก ถ้าเย่เหวินหมิงรู้ความจริง เขาน่าจะอยู่กับความเสียใจและเจ็บปวดไปตลอดชีวิต’

เมื่อมาถึงประตูทางเข้าของโรงพยาบาล เย่เหวินหมิงก็ตามหลิงอี้หรานขึ้นรถไป

รถเคลื่อนตัวไปช้า ๆ และอยู่ ๆ เย่เหวินหมิงก็ถามขึ้นมาเสียงดังว่า “เป็นคุณใช่ไหมที่พาตัวโจวหยวนลู่ให้ไปที่ห้องพักฟื้นนั่น?”

“ใช่” หลิงอี้หรานกล่าว เรื่องของโจวหยวนลู่นั่นจินคอยจับตามองอยู่ตั้งแต่ตอนที่เขาช่วยเธอสืบเรื่องการบริจาคไขกระดูกแล้ว

ดังนั้นเธอจึงรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับโจวหยวนลู่และคงจื่ออิน

เธอตั้งใจว่าจะบอกเย่เหวินหมิงหลังจากจัดการกับหลักฐานทุกอย่างครบถ้วนแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะสายไปแล้ว

เย่เหวินหมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “งั้นคุณก็รู้เรื่องคนบริจาคไขกระดูกอยู่แล้วเหรอ?”

หลิงอี้หรานตอบ “ใช่สิ ฉันบอกเรื่องนี้กับพี่โจวด้วยว่าคุณน่าจะเป็นคนที่รับไขกระดูกของเธอไป และถามว่าเธออยากบอกคุณไหม แต่เธอบอกว่า คุณคงคิดว่าเธอโกหก ถ้าเธอเป็นคนบอก”

เย่เหวินหมิงดูเหมือนจะรู้สึกเจ็บหนักอยู่ในหัวใจและรู้สึกละอายใจ

‘นี่โจวเชียนหยุน... มองฉันออกหมดเลย? เธอรู้ว่าฉันคงจะไม่เชื่อเธอ! เธอจะรู้สึกยังไงในตอนที่ฉันดุด่าเธอซ้ำ ๆ และอ้างว่าเธอร้ายกาจ รวมถึงบังคับให้เธอขอโทษ?’

เขาเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน

เขารู้สึกแบบนี้ในตอนที่หลิงอี้หรานบอกว่าเชียนหยุนเป็นคนที่บริจาคไขกระดูกให้เพื่อช่วยชีวิตเขา

ตอนนี้... เขารู้สึกแบบเดียวกับตอนนั้นอีกแล้ว

ราวกับว่าสัญชาตญาณทางกายบอกเขาว่า เขากลัวที่จะได้ยินในสิ่งที่เขารับไม่ไหว ความจริงที่จะทำให้เขายิ่งทุกข์ทรมาน

“คงจื่ออินจ่ายเงินให้ผมไปพูดในสิ่งที่เธออยากให้ผมพูด ตอนนั้นเธอไม่ได้ท้อง ผมพูดทุกอย่างตามที่เธอสั่งกับชั้นศาล”

เมื่อเขาเปิดปากพูดคำพูดเหล่านั้น เย่เหวินหมิงก็รู้สึกได้ถึงหัวใจที่เคว้งคว้างของตัวเอง