พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1433

“เธอเกลียดฉัน... มากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เขาพึมพำและหวังว่าจะไม่ได้ยินคำปฏิเสธของเธอ

ทว่าสิ่งที่เขาได้ยินคือ... “ใช่ ฉันแค่ไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก”

“ถ้า... ฉันไม่ได้บังคับให้เธอคุกเข่ากราบขอโทษคงจื่ออินต่อหน้าตระกูลคงวันนั้น เราะยังมีโอกาสเปลี่ยนเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไหม? เธอจะเต็มใจยกโทษให้ฉันไหม?” น้ำเสียงของเขาแหบมาก เขารู้สึกราวกับว่ามีก้อนอะไรจุกอยู่ในคอ

ถึงอย่างนั้นเธอก็แค่เพียงมองเขาอย่างเย็นชา “ฉัน... ฉันจะชดเชยความอับอายที่เธอต้องทุกข์ทน ฉันแค่ขอให้เธอยกโทษได้ไหม อย่างน้อยที่สุดก็อย่าปฏิเสธตับของฉันเลยนะ!”

ขณะที่พูดเรื่องนี้จบ เข่าของเขาก็กระแทกพื้นและคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ

ดวงตาของโจวเชียนหยุนเบิกกว้างในทันทีขณะที่เธอมองคนตรงหน้าอย่างประหลาดใจ เธออ้าปากค้างและไม่เคยคิดเลยว่าเย่เหวินหมิงจะคุกเข่าลงอย่างนี้

จากนั้นเธอก็มองเขาก้มหน้าลง และกราบขอขมาเธอ หนึ่ง... สอง... สาม... เขายังคงกระแทกหน้าผากลงกับพื้นจนมีเสียงดังออกมาอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่าจะเลยบ่ายสามมาแล้ว และมีคนเดินอยู่แถวบ้านไม่มาก แต่บางครั้งก็ยังมีคนเดินผ่านอยู่บ้าง

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหยุดดูหลังจากที่เห็นเย่เหวินหมิงกราบขอขมาเธอ

โจวเชียนหยุนไม่รู้ว่าเย่เหวินหมิงโขกหน้าผากกับพื้นไปกี่ครั้ง แต่ก็คงเป็นการโกหกถ้าบอกว่าเธอไม่ตกใจ

อย่างไรนี่ก็ดูแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้ชายซึ่งภาคภูมิใจในตนเองอย่างเขาจะมาทำอะไรแบบนี้ในที่สาธารณะ ทว่าสิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้นั้นได้เกิดขึ้นตรงหน้าเธอแล้ว

ถึงอย่างนั้นทุกคำของเธอกลับเหมือนใบมีดที่ตัดหัวใจเขา “ไม่ ฉันจะไม่มีลูกอีกตลอดชีวิต! ฉันจะมีลูกคนเดียวก็คืออาหยันน้อย ฉันจะหาหมอที่เก่ง ๆ ดัง ๆ จากทั่วโลกมาหาทางแก้ไขการได้ยินของอาหยันน้อยเอง มันต้องมีทางแน่!”

เย่เหวินหมิงรีบพูด อาหยันน้อยเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เชื่อมระหว่างเขาและเธอ “ฉันรู้ว่าฉันทำร้ายอาหยันน้อยด้วยสิ่งที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ แต่... ฉันไม่ได้ไม่ชอบเขา ฉันชอบเขา... ฉันชอบเขามากจริง ๆ ฉันรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเขา ตั้งแต่ที่ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นลูกของเรา กับเขาฉันรู้สึกแตกต่างไป”

บางทีคงเพราะพันธะระหว่างพ่อและลูก แม้ว่าเขาไม่รู้ว่าอาหยันน้อยเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาในตอนนั้น แต่เขาก็ยังคงมีความเอ็นดูอาหยันน้อยและอยากใจดีด้วย!

“เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับอาหยันน้อยในอนาคตก็เป็นเรื่องของคุณกับเขา ฉันคงไม่ได้อยู่ดู แต่... ขอแค่อย่าทำร้ายเขา!” โจวเชียนหยุนเงียบไป ริมฝีปากสีแดงของเธอพูดคำที่โหดร้ายที่สุดกับเขาอย่างแผ่วเบาว่า...

“แล้วก็ไม่ต้องโผล่หน้ามาที่งานศพฉัน ไม่ต้องมาที่หลุมฝังศพของฉันด้วย ฉันไม่อยากเห็นคุณไม่ว่าฉันจะอยู่หรือตายก็ตาม!”