พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1436

ทันใดนั้นเย่เหวินหมิงก็ยิ้มออกมา แต่ดูราวกับเขากำลังร้องไห้

“อี้จิ่นหลี... รู้ไหมผมอิจฉาคุณแค่ไหน? คุณได้อยู่กับ... หลิงอี้หราน แต่เชียนหยุนกับผม...” อี้จิ่นหลีเม้มปากเข้าด้วยกันแน่น

สายตาเมามายของเย่เหวินหมิงเบือนหนีออกจากใบหน้าของอี้จิ่นหลีและใช้เวลานานมากกว่าสุดท้ายที่สายตาของเขาจะสามารถจดจ้องที่ใบหน้าของหลิงอี้หรานได้

“หลิงอี้หราน คุณ... คุณเป็นเพื่อนเชียนหยุน ช่วยบอกผมทีว่า อะไร... อะไรที่ผมต้องทำ เพื่อให้เธา... เธายอมรับตับของฉันและยอมเข้ารับ... การผ่าตัด...” เสียงของเขายิ่งแหบแห้งลงไปเมื่อออกเสียงพูดและลมหายใจก็ไม่สม่ำเสมอ

หลิงอี้หรานตะลึง “เกิดอะไรขึ้น? คุณบอกพี่โจวเรื่องบริจาคตับ แล้วพี่โจวก็ปฏิเสธที่จะรับงั้นเหรอ?”

ทันใดนั้นเย่เหวินหมิงก็ยิ้มขมขื่นและดวงตาแดงก่ำ “ใช่ เธอปฏิเสธที่จะรับ เธอ... เธอไม่อยากให้อะไรจากตัวผมไปอยู่ในร่างเธอ... เธอยอมตายดีกว่ารับตับจากผม!”

‘แต่ฉันต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่! ฉันอยากเห็นเธอมีชีวิตและเป็นสุขในโลกนี้ ไม่ว่าเธอจะให้อภัยฉันหรือไม่ก็ตาม แต่ฉันอยากให้เธอยังมีชีวิตอยู่!’

ใบหน้าของหลิงอี้หรานเศร้าซึมในทันใด

การปลูกถ่ายตับในตอนนี้เป็นโอกาสเดียวที่พี่โจวจะสามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้ เย่เหวินหมิงเองก็อยากจะบริจาคของเขา แต่เธอไม่คิดเลยว่าพี่โจวจะปฏิเสธ

“หลิงอี้หราน บอกผมที บอก... บอกหน่อย ว่าผม... ผมต้องทำยังไง... ถ้าครึ่งเดียวของตับมันไม่พอ ผม... ผมให้ได้ทั้งหมดเลยนะ ทั้งหมดเลย...” เย่เหวินหมิงยังคงดื้อรั้นและอยากได้คำตอบ

เสียงของหลิงอี้หรานดังขึ้นกลางอากาศ ในขณะที่อี้จิ่นหลีซึ่งยืนอยู่ข้างเธอจู่ ๆ ก็ตัวสั่นขึ้นมา เขามองใบหน้าด้านข้างของเธออย่างเหม่อลอย

ในทันใดนั้นหัวใจของอี้จิ่นหลีก็สัมผัสได้ถึงความตื่นตระหนก ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเล็กน้อย และดวงตาของเขาก็มองไปที่เย่เหวินหมิงซึ่งกำลังร้องไห้และจมดิ่งไปกับความเสียใจอันไม่มีที่สิ้นสุด ในตอนนี้ เขาดูเหมือนจะเห็นอนาคตของตัวเองผ่านเย่เหวินหมิง

‘ไม่! ฉันจะไม่เป็นแบบเย่เหวินหมิง!’ อี้จิ่นหลีปฏิเสธที่จะยอมรับ

อี้จิ่นหลีบอกคนรับใช้ให้จัดการกับเย่เหวินหมิง จากนั้นเขาก็กลับไปยังห้องนอนกับหลิงอี้หราน “อะไรของเย่เหวินหมิง? เขาโหดร้ายกับพี่โจวและตอนนี้เขากลับร้องไห้หนักมาก ถ้าน้ำตามันแก้ปัญหาได้ งั้นทุกคนก็แค่ร้องไห้เวลาที่พวกเขาทำอะไรผิดน่ะสิ เป็นวิธีที่ง่ายอะไรขนาดนั้นเลยหรือไง?” หลิงอี้หรานพึมพำ เธอโกรธกับสิ่งที่เย่เหวินหมิงทำลงไป

ถ้าเขารักพี่โจว ทำไมเขาถึงทำร้ายเธอแบบนั้น? แล้วการที่เย่เหวินหมิงมาร้องไห้คร่ำครวญเอาตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร?