พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1444

หลิงอี้หรานตกตะลึงและพูดว่า “ได้ค่ะ ฉันจะไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”

“หลิงอี้หราน” เสียงของเย่เหวินหมิงดังขึ้นอีกครั้ง มันทุ้มและแหบพร่า “ผม... ไม่ค่อยได้ขอร้องใคร แต่ผมขอร้องคุณด้วยทุกอย่างที่ผมมีและชีวิตของผม ช่วยเกลี้ยกล่อมให้เชียนหยุนรับตับของผมที ทำยังไงก็ได้ให้เธอตกลงรับการผ่าตัดปลูกถ่าย!”

หลิงอี้หรานอดไม่ได้ที่จะตกใจ จากที่ได้เจอเย่เหวินหมิงมา ด้วยบุคลิกของเขา เธอรู้ว่ามันยากสำหรับเขาที่จะพูดอะไรแบบนี้ออกมา

ถึงอย่างนั้นเมื่อเป็นเรื่องความเสี่ยงเกี่ยวกับชีวิตของโจวเชียนหยุน เย่เหวินหมิงก็ไม่รู้จะทำอย่างไรจริง ๆ ถ้าพี่โจวตาย เย่เหวินหมิงก็คงรู้สึกว่า... ไม่ต่างจากตกนรกเลยจริง ๆ “เข้าใจแล้วค่ะ” หลิงอี้หรานตอบ

“เกิดอะไรขึ้น?” อี้จิ่นหลีถามเมื่อเธอวางสาย

“พี่โจวเข้าโรงพยาบาล หมอบอกว่าเธอต้องผ่าตัดปลูกถ่ายตับเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นมันอาจจะสายไปและไม่มีโอกาสอีก” หลิงอี้หรานยกเท้าเดินในขณะพูดอย่างนั้น

“ฉันจะไปโรงพยาบาลเพื่อเกลี้ยกล่อมพี่โจวให้ผ่านตัด”

“งั้นฉันไปด้วย” อี้จิ่นหลีกล่าว

“แล้วงานคุณ...”

“ฉันค่อยกลับมาจัดการทีหลัง ฉันไม่วางใจให้เธอไปโรงพยาบาลคนเดียว” เขากล่าว

“ฉันมีบอดี้การ์ดคอยตามดูแล มีอะไรต้องกังวลอีกคะ?” เธอกล่าว

“ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี” เขาพึมพำ

เขาเคยคิดด้วยซ้ำว่าจะซื้อเกาะแล้วพาเธอไปอยู่ แบบนั้นแล้วเธอจะได้ไปไหนไม่ได้ บางทีแล้วแบบนั้นเขาอาจจะรู้สึกสบายใจมากกว่า

ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาและพูดเพียงว่า “ฉันจะไปดูพี่โจวก่อน แล้วจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอเข้าผ่าตัดให้ได้!”

พูดจบหลิงอี้หรานก็พูดกับอี้จิ่นหลีและเดินเข้าไปในห้อง ในขณะเดียวกันนั้นอี้จิ่นหลีก็อยู่ข้างนอกและมองเย่เหวินหมิง ไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้เขาถึงเอาแต่มองเห็นตัวเองในเย่เหวินหมิง

ราวกับว่าในอนาคตเขาอาจเป็นแบบเดียวกับเย่เหวินหมิง!

‘ไม่... ไม่หรอก อี้หรานกับฉันจะไม่เป็นแบบเย่เหวินหมิงและโจวเชียนหยุน ฉันคิดมากไปเอง!’ อี้จิ่นหลีจูงใจตนเอง

ในห้องพักผู้ป่วย หลิงอี้หรานมองโจวเชียนหยุนที่ฟื้นขึ้นมาแล้ว โจวเชียนหยุนน่าจะไม่รู้สึกปวดอีกต่อไปแล้ว

แม้ว่าเธอจะดูซีดเซียวและยังคงมีสายน้ำเกลือติดอยู่หลังมือ แต่เธอก็ดูมีชีวิตชีวาดี คุณนายโจวและอาหยันน้อยนั่งอยู่ตรงหัวเตียงคอยพูดคุยกับเธอ