พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1454

เขาต้องโหยหาความรักที่ปู่ควรมีให้ลูกหลานจากนายท่านอี้แน่

เมื่อเขากลับมาที่ตระกูลอี้ นายท่านอี้ก็เป็นคนเดียวที่เขาพึ่งพิงได้

หลิงอี้หรานพูดเบา ๆ “แต่ฉันก็ควรจะขอบคุณเขาที่เลี้ยงดูคุณมา ฉันถึงได้พบคุณนะคะจิน ฉันจะมอบครอบครัวที่เปี่ยมรักให้คุณ ลูก ๆ ก็จะมอบความรักให้คุณเหมือนกัน”

เขาอึ้งไปเล็กน้อย

แววแปลกใจฉายในดวงตาเขา เขาไม่เคยบอกเธอเรื่องนี้แต่ว่าเธอรู้… เขานั้นโหยหาความรักจากครอบครัว

“เธอบอกว่าแต่ละคนก็ให้ความสำคัญต่างกันไป แล้วเธอล่ะ? เธอให้ความสำคัญกับอะไรมากที่สุด” เขาพูดเสียงเบาขณะที่สูดกลิ่นกายของเธอ

เขาชอบสูดกลิ่นกายของเธอ มันทำให้เขารู้สึกสงบ

“ฉันเหรอ?” อี้หรานคิดชั่วครู่ก่อนบอกว่า “สิ่งที่ฉันให้ความสำคัญที่สุดก็คือครอบครัวที่ฉันสร้างกับคุณ ฉันสนใจคุณแล้วก็ลูก ๆ นั่นแหละที่ฉันแคร์มากที่สุด”

“แต่ว่าอี้หราน ฉันโลภมาก ฉันโลภจนไม่อยากจะให้เธอแบ่งปันความสนใจไปให้ใครอื่น แม้จะเป็นลูก ๆ ของพวกเราเองก็ตาม ฉันยังหวังว่า ตัวเองจะเป็นคนที่เธอสนใจมากที่สุด” อี้จิ่นหลีพูดพึมพำ

หลิงอี้หรานกะพริบตาปริบ ๆ ‘อืม… นี่เขาหึงลูกตัวเองด้วยเหรอเนี่ย?’

“ฉันสนใจลูก ๆ ทั้งสามคนเหมือนกัน แต่ว่าฉันสนใจคุณในแบบที่ต่างออกไป ในแบบเฉพาะตัว” หลิงอี้หรานบอกขณะที่เธอโอบกอดคนที่อยู่ตรงหน้าแผ่วเบา

“ฉันจะมีความสุขอี้หราน เธอเพียงต้องรู้ว่า ฉันจะยิ้มได้ต่อเมื่อมีเธออยู่ข้างกายเท่านั้น” อี้จิ่นหลีกอดอี้หรานกลับและพูดเบา ๆ อย่างรักใคร่

เธอทำให้เขามีความสุข และเขาก็ยิ้มได้เพราะเธอเท่านั้น

…

หลิงอี้หรานเข้าร่วมงานศพนายท่านอี้ในฐานะหลานสะใภ้

แม้การแต่งงานระหว่างอี้จิ่นหลีและหลิงอี้หรานจะไม่ได้รายงานในสื่อเมืองเฉิน คนในแวดวงสังคมชั้นสูงบางคนของเมืองเฉินก็รู้ว่าหลิงอี้หรานได้เข้ามาอยู่ในตระกูลอี้แล้ว