พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 163

”ถ้าเป็นเธอ เธอคงไม่ร้องไห้"

ทันใดนั้นเขาก็โพล่งประโยคดังกล่าวออกมาและเธอไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรสักวินาที

เมื่อความกลัวของเธอมาถึงระดับหนึ่งเธอก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนว่า "มันเป็นใคร? ผู้หญิงคนนั้นคือใคร?! กู้ ลี่เฉิน คนเดียวที่คุณรักคือ 'เธอ' ใช่ไหม? แต่คุณจะไม่มีทางได้'เธอ'มา ถ้าคุณไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นไม่ช้าก็เร็ว 'เธอ' ก็จะเลิกแคร์ความรู้สึกของคุณเช่นกัน! "

กู้ ลี่เฉิน หยุดและหันกลับมา เขาจ้องมองไปที่จง หรงหรง ด้วยดวงตาอันเฉียบคมของเขา ในขณะนั้นมีอาการหนาวสั่นที่กระดูกในดวงตาที่เย็นชาของเขา เขามองเธอเพียงแวบเดียวก่อนจะเดินจากไป

จง หรงหรง ล้มลงกับพื้นทันที

สายตาของกู้ ลี่เฉิน ก่อนหน้านี้ทำให้ดูเหมือนว่าเขาต้องการฆ่าเธอ

เธอรู้ว่าเธอถึงวาระอย่างสมบูรณ์!

หลิง อี้หราน เดินออกจากร้านอาหาร หลังจากรู้สึกถึงลมหนาวบนผิวของเธอความรู้สึกแสบร้อนที่แก้มของเธอก็บรรเทาลงเล็กน้อย

คืนนี้เป็นเรื่องตลก

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นญาติจากบ้านเกิดของแม่เธอโทร เมื่อเธอรับสายญาติก็บอกกับเธอทันทีว่าคุณยายของเธอได้รับการรักษาในโรงพยาบาลแล้ว

“อี้หราน ลุงของเธอ ลุงคนที่สองและป้าคนที่สามตลอดจนญาติผู้พี่ของคุณลูกพี่ลูกน้องคนที่สองและญาติผู้พี่ยังคงถูกควบคุมตัวตามที่ตำรวจระบุพวกเขาจะถูกจำคุกหลายปีหากพวกเขาขึ้นศาล ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณยายของเธอจะไม่มีใครเห็นเธอ!"

“ฉันรู้แล้ว ขับต่อไปค่ะ" หลิง อี้หราน กล่าว ไม่ว่าจะมีค่าใช้จ่ายเท่าไรเธอก็ต้องไปโรงพยาบาลเพื่อดูยายของเธอ

เมื่อหลิง อี้หราน มาถึงโรงพยาบาลและเห็นคุณยายของเธอนอนอยู่บนเตียงคนป่วยโดยมีท่อติดกับตัว เธอรู้สึกเสียวซ่าในจมูก คุณยายของเธอซึ่งเคยเป็นเพียงการสนับสนุนเพียงอย่างเดียวของเธอ ตอนนี้อ่อนแอมาก ใบหน้าเหี่ยวย่นของเธอดูซีดเซียวราวกับว่าชีวิตของเธอกำลังจะถึงจุดจบเมื่อใดก็ได้

ย่าของเธอไม่เคยบอกเธอว่าสภาพร่างกายของเธอแย่ลงถึงขนาดนี้

"เธอมาทำอะไรที่นี่? มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด! เธอเป็นคนทำให้แม่ของฉันต้องเป็นแบบนี้!" ทันทีที่ป้าของเธอเห็นเธอ เธอก็สบถอย่างไร้อารมณ์ราวกับว่าเธอกำลังจะตบเธอและฉีกเธอเป็นชิ้น ๆ

ลุงคนที่สองของเธอรีบอุ้มพี่สะใภ้ของเธอกลับมาและขอร้องหลิง อี้หราน "อี้หราน เธอ... ทำไมเธอไม่บอกเราว่าเธอรู้จักกับคนใหญ่คนโต สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นอย่างอื่น เราแค่พยายามจะให้เธอแต่งงานกับตระกูลเฟิงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเธอเอง เราอยากให้เธอมีคนที่พึ่งพาได้ไปตลอดชีวิต!"