พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 181

เธอจบประโยคของเธอแบบกระจายกัน

“ผมจะทำ” เขาตอบ หลังจากนั้นเขาก็ได้สัญญากับเธอ เพราะเขาได้เห็นว่าเธอดูเหมือนตอนเมาแล้ว เขาก็ควรจะทำตามความปรารถนาของเธอที่จะปล่อยคนเหล่านั้นไป

เขาหยิบแก้วจากมือเธอและดื่มจากนั้น

เธอต้องเมามากแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เรียกเขาว่า ‘จิน’

เขาไม่เคยตระหนักเลยว่าเขาสนุกกับการได้ยินเธอเรียกเขาว่า ‘จิน’ มากแค่ไหน วิธีที่เธอเรียกเขาอย่างนุ่มนวลว่า ‘จิน’ ทำให้เขารู้สึกว่ามีคนเฝ้ามองและรอเขาอยู่ภายในความมืดที่ปกคลุมเขา

เธอยิ้มอีกครั้งด้วยท่าทางสุดอ่อนหวาน จากนั้นเธอก็ล้มลงกับเขาราวกับว่าเธอทำภารกิจสำเร็จแล้ว แขนของเธอขดรอบคอของเขา “จิน ฉัน... ฉันง่วงมาก ฉันรู้สึกเหมือน… จะหลับ... ”

เธอพึมพำก่อนจะหลับไปในอ้อมแขนของเขา

เขามองลงไปที่เจ้าหญิงนิทราในอ้อมแขน

เมื่อเธอมีสติเธอจะตื่นตัวกับเขาเสมอ เมื่อเธอหลับไปแล้วการป้องกันของเธอก็เพลาลง

“พี่สาว พี่ดูน่ารักกว่ามากตอนที่เมา” เขาพึมพำขณะยกมือขึ้นปัดเส้นผมที่หลงเหลือบนหน้าผากของเธอ

แก้มของเธอเป็นสีแดงจากไวน์ทั้งหมดที่เธอดื่ม ดวงตาสีอัลมอนด์ของเธอปิดลง แต่มันเน้นขนตาโค้งงอน จมูกเล็ก ๆ และริมฝีปากที่อ่อนนุ่ม ตอนนี้เธอดูน่าสนใจมาก

หัวใจของเขาต้องการพิสูจน์ว่ามันทำให้เต้นเร็วหรือไม่

อี้ จิ่นหลี ลดเปลือกตาลงเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปหาแจ็คเก็ตที่วางไว้ข้าง ๆ เขาพาดมันไว้บนร่างกายของเธอ จากนั้นเขาก็อุ้มเธอและออกจากห้องไป

รถของอี้ จิ่นหลี ออกจากที่จอดรถและหลิง ลั่วอิน ก็เดินตาม กู้ ลี่เฉิน เข้าไปในรถของเขาด้วย

“ลี่เฉิน เมื่อกี้นี้... อี้ จิ่นหลี ประธาน อี้ กรุ๊ป ใช่ไหม?” หลิง ลั่วอิน ถามอย่างเด็ดเดี่ยว

“ใช่แล้ว เขาเอง” กู้ ลี่เฉิน ตอบอย่างแห้ง ๆ

“แล้ว... คุณรู้ไหมว่าเขาอุ้มใคร?” เธอยังคงสอดรู้สอดเห็น

เขาหันศีรษะเล็กน้อยและจ้องมองมาที่ใบหน้าของเธอ "ทำไม? คุณอยากรู้เหรอ? ถ้าคุณอยากรู้ทำไมคุณไม่ถามเขาในครั้งต่อไปที่คุณเจอเขาดูล่ะ?”

“...” เธอไม่กล้าทำแบบนั้น! “ฉันแค่สงสัยและถามเฉย ๆ แค่นั้นเอง” หลิง ลั่วอิน ยิ้มอย่างเขินอาย