พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 259

”ไม่ต้อง" หลิง อี้หราน พูดเบา ๆ “ฉันก็มีเพื่อนรอฉันอยู่ข้างนอกเหมือนกัน ฉันค้องไปแล้วแหล่ะ”

“นี่ รีแล็กซ์น่า" กวาน ลี่หลี่ กล่าวเสริม "ตอนนี้เธอยังไม่มีแฟนใช่ไหม? แฟนของฉันเป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยและรู้จักผู้คนมากมาย ทำไมเธอไม่ให้เขาแนะนำเธอให้กับผู้ชายสักสองสามคนล่ะ?"

เธอพูดขณะเดินตามหลิง อี้หราน ออกจากห้องน้ำ

จากนั้นกวาน ลี่หลี่ ก็เรียกชายรูปร่างปานกลางที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องน้ำ เขามาทันที

หลิง อี้หราน มองไปที่ชายที่เข้ามาใกล้ เขาดูเป็นคนธรรมดา แต่แก่กว่าเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาอยู่ในช่วงปลายยุค 40 เห็นได้ชัดว่านี่คือแฟนของกวาน ลี่หลี่

“ปางเหอ นี่คืออดีตเพื่อนร่วมงานของฉัน หลิง อี้หราน ฉันบังเอิญเจอเธอในห้องน้ำ" กวาน ลี่หลี่ พูด เธอกล่าวเสริม “อี้หราน นี่แฟนของฉัน เฮ่อ ปางเหอ เขาเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยยูเรน"

กวาน ลี่หลี่ ดูเหมือนโอ้อวด

เฮ่อ ปางเหอ รีบแก้ต่างเธอทันที “ผมเป็นเพียงรองศาสตราจารย์ไม่ใช่ศาสตราจารย์ครับ"

“อีกสองปีคุณก็จะเป็นศาสตราจารย์นั่นแหล่ะ” กวาน ลี่หลี่ พูดอย่างไม่เห็นด้วย จากนั้นเธอก็ถามหลิง อี้หราน ว่า "เธอบอกว่าเพื่อนรอเธออยู่ข้างนอกไม่ใช่เหรอ? พวกเขาอยู่ที่ไหนล่ะ?"

หลิง อี้หราน มองขึ้นไปและไม่เห็นอี้ จิ่นหลี

“ทำไม มีคนขอให้เธอนัดบอดเหรอไง?" ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นในหูของ หลิง อี้หราน และดูเหมือนว่าเสียงของกวาน ลี่หลี่ จะติดอยู่ในลำคอของเธอ

อี้ จิ่นหลี ที่สวมเสื้อโค้ทเดินเข้าไปหาหลิง อี้หราน และส่งชานมให้เธอแก้วหนึ่ง "ผมได้ยินพี่บอกว่าอยากลองชานมแบรนด์นี้ ผมเห็นเมื่อกี้ก็เลยลองซื้อมาแก้วนึงให้พี่ ดูว่าชอบหรือเปล่าถ้าพี่ไม่ชอบเราจะไปหาอันอื่นที่พี่ชอบกัน"

หลิง อี้หราน หยิบชานมซึ่งอุ่นแล้วถือไว้ในมือของเธอ มันทำให้มือของเธออุ่นขึ้นเล็กน้อย

เธอเหลือบมองไปที่ชื่อแบรนด์บนชานม เธอเห็นมันในข่าวว่าร้านชานมมาถึงเมืองเฉินแล้ว เธอจึงพูดกับเขาเรื่องชานมเป็นที่รู้จักในอินเทอร์เน็ต