พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 315

เขาจับมือของเธอไว้เมื่อมองไปยังใบหน้าที่หลับใหลอยู่

ในที่สุดเขาก็เจอเธอ! เธอไม่ได้มีตัวตนอยู่แค่ในความทรงจำของเขาอีกต่อไป แต่ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

“วันนี้คุณตอบตกลงแล้ว ผมจะไม่ให้คุณผิดสัญญาอีก” เสียงแผ่วเบาของเขาดังขึ้นในห้องที่เต็มไปด้วยความเงียบ

มีเพียงเสียงลมสายใจของอีกคนเท่านั้นที่ให้คำตอบเขา

...

หลิง อี้หราน กลับไปยังคฤหาสน์ อี้ หลังจากเธอสอบสัมภาษณ์เสร็จ การสอบสัมภาษณ์ในวันนี้ค่อนข้างง่ายสำหรับเธอ ผู้สัมภาษณ์แค่ดูใบตรวจสุขภาพร่างกายของเธอและถามคำถามเบื้องต้น

เมื่อถูกถามว่าทำไมเธอที่จบการศึกษาด้านกฎหมายที่เก่งกาจถึงอยากเป็นพนักงานส่งอาหาร เธอก็พร้อมที่จะตอบคำถามนั้นแล้ว แต่เธอรู้สึกประหม่าที่จะตอบว่าเธอถูกจำคุกเพราะความผิดเกี่ยวกับการจราจร ดังนั้นใบอนุญาตการเป็นทนายความของเธอถึงถูกเพิกถอน

ไม่มีคำถามเพิ่มเติมเมื่อเธอตอบเช่นนั้น พวกเขาแค่บอกให้เธอกลับบ้านได้และรอการตอบกลับ

เธอรู้ว่าเธออาจจะสอบตกการสอบสัมภาษณ์

แต่ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลีกเลี่ยงคำถามเช่นนั้น

เมือง เฉิน มีทั้งบริษัทขนาดใหญ่และขนาดเล็กที่กำลังมองหาพนักงานขนส่งอาหาร หลิง อี้หราน ส่งใบสมัครไปทุก ๆ บริษัท เธอรู้สึกหมดแรงเมื่อไม่รู้ว่าจะมีบริษัทไหนจ้างเธอบ้าง

ราวกับว่า... มันเหนื่อยมากที่จะมีชีวิตอยู่

บางทีเหตุการณ์หลังจากที่เธอได้รับการปล่อยตัวจากคุกมันทำให้เธอเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ

หลิง อี้หราน เม้มริมฝีปากของเธอ แต่ความคิดของเธอนั้นอ่านง่ายราวกับกระจก ปกติแล้วเจ้าของบริษัทต้องโทรมาหาคนส่งอาหารไม่ใช่เหรอ? หรือพวกเขาจะไม่ตอบรับใบสมัครของเธอก็ได้

พวกเขาคงจะโทรถามถึงความน่าไว้วางใจ พวกเขาคงคิดว่าเธอฆ่าห่าว เหมยยวี่ และ อี้ จิ่นหลีจะเกลียดเธอ ดังนั้นพวกเขาถึงเปิดเผยที่อยู่ของเธอเพื่อให้ได้ผลประโยชน์กับตระกูล อี้ และเพื่อทำให้อี้ จิ่นหลี ประทับใจ

แต่นั่นกลับทำให้หลิง อี้หราน รู้สึกไม่สบายใจ

“พี่ต้องการให้ผมคุยกับพวกเขาให้เขาจ้างพี่ไหม?” อี้ จิ่นหลี ยังคงถามต่อ

“ไม่ล่ะ” หลิง อี้หราน ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

อี้ จิ่นหลี เลิกคิ้ว “ดูเหมือนพี่จะไม่ชอบบริษัทนั้นมากนะ ผมก็ไม่ชอบเหมือนกัน ถ้าอย่างงั้นผมจะกำจัดบริษัทนี้ออกไป”