พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 348

ในที่สุดการโทรก็สิ้นสุดลง หลิง อี้หราน จึงกล่าวว่า “แม่ของเธอพูดอะไร? เธอถึงได้ดูน่าอนาถใจขนาดที่ต้องพูดถึงการคุกเข่าบนแป้นพิมพ์เชียว"

“จะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? นัดดูตัวไง” ชิน เหลียนอี พูดขณะที่เธอกลอกตา “แม่บอกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนน่าจับ แม่ถึงขนาดจัดการกับป้าคนอื่น ๆ เพื่อที่จะให้ฉันได้ไปเดทก่อน"

ชิน เหลียนอี พูดไม่ออกกับความคิดของแม่ของเธอ

ดูเหมือนว่าแม่ของเธอจะคิดว่าถ้าเธอไม่สามารถแต่งงานได้ในสองปีนี้ เธออาจจะไม่มีได้วันแต่งงาน

“งั้นไปเจอเขาเถอะ คิดซะว่ามันเป็นโอกาสไง” หลิง อี้หราน กล่าวหลังจากที่คิดเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่ง

“ไม่ล่ะ ฉันหงุดหงิดพอแล้ว ฉันต้องเป็นบ้าแน่ ๆ ถ้าไปนัดดูตัวอีก” ชิน เหลียนอี อยากจะกระอักเป็นเลือดทุกครั้งที่เธอคิดว่า แม่ของเธอจะหลอกให้เธอไปนัดดูตัวด้วยวิธีไหน

“ทำไมล่ะ? มีอย่างอื่นอีกเหรอ?” หลิง อี้หราน ถาม

ชิน เหลียนอี มองไปที่เพื่อนสนิทของเธอก่อนที่จะกล่าวว่า “เธอจะตกใจไหมถ้าฉันบอกว่าฉันกำลังคบกับไป๋ ทิงซิน อยู่?"

หลิง อี้หราน แทบจะสำลักน้ำลายของเธอเอง “เธอกำลังคบกับไป๋ ทิงซิน เหรอ? เธอไม่ได้บอกว่าเขาจะแก้แค้นเธอเหรอ?”

“ใช่ แก้แค้น” ชิน เหลียนอี พยักหน้า

“...” หลิง อี้หราน รู้สึกประทับใจกับความคิดของเพื่อนสนิทของเธอ เหลียนอีจะหลอกผู้ชายอย่างไป๋ ทิงซินได้ไหม?

ชายคนนี้อาจเคยถูกโกงและมีเล่ห์เหลี่ยมสกปรกมาตั้งแต่เด็ก เขาคงมีดวงตาคู่หนึ่งที่สามารถอ่านความคิดของคนได้

“ไม่ใช่ว่าเขาอาจจะกำลัง… รักเธออยู่เหรอ?” หลิง อี้หราน ลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ย เธอนึกถึงครั้งแรกที่เธอเห็นไป๋ ทิงซิน จ้องมองเพื่อนสนิทของเธอผ่านหน้าต่างกระจกเมื่อครั้งที่เธอกับอี้ จิ่นหลี ไปช่วยเพื่อนสนิทที่คฤหาสน์ ไป๋

แม้ว่าไป๋ ทิงซิน จะ ‘ลักพาตัว’ เหลียนอีไปที่คฤหาสน์ของเขา แต่เหลียนอีก็ไม่ได้รับอันตรายอะไร

ถ้าไป๋ ทิงซิน ต้องการแก้แค้น ตอนนี้ชะตากรรมของเหลียนอีคงจะเลวร้ายกว่านี้มาก