พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 353

เธอดูเหมือนลูกหมูจอมตะกละ

แม้ว่าไป๋ ทิงซิน จะไม่รู้ว่าร้านอาหารร้านไหนมีรสชาตดีในย่านนี้ แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะชิน เหลียนอี จะพาไปร้านที่เธอชอบ

“ร้านนี้เสิร์ฟอาหารจานพิเศษ บางอย่างหาไม่ได้จากร้านอาหารอื่น มีที่นี่เท่านั้นนะ” เมื่อพวกเขาอยู่ในร้านอาหาร ชิน เหลียนอี หยิบเมนูและเริ่มสั่งอาหารอย่างกระตือรือร้น

เธอเริ่มแนะนำอาหารที่เธอสั่งให้เขาฟัว เมื่อเธอแนะนำไปได้ครึ่งทาง เธอกลับพบว่าไป๋ ทิงซิน จ้องมองเธออย่างเศร้าโศก

“เอ่อ ขอโทษ ฉันพูดมากเกินไปหน่อย” เธอกล่าว

“ไม่เป็นไร คุณแนะนำต่อเลย ผมจะฟัง” ไป๋ ทิงซิน กล่าวเสียงเบา

ชิน เหลียนอี แตะจมูกของเธอ เธอไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรต่อ ทันใดนั้น “ก็... ทำไมวันนี้คุณมาที่นี่?” เธอถามขณะที่เธอไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไร แต่จากนั้นเธออยากจะกัดลิ้นตัวเองทันทีที่ถามจบ

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เธอจะผ่านพ้นปัญหาจากการนัดดูตัว และตอนนี้เธอกำลังพูดถึงเรื่องนี้ด้วยตัวเองอีกครั้ง

แน่นอนว่าเขามองมาที่เธอและกล่าวว่า “ถ้าผมไม่มา คุณจะทานอาหารเย็นกับผู้ชายคนนั้นไหม?”

ใบหน้าของเธอแดงจากการสำลักกับคำพูดของเขา “จะเป็น… ไปได้ยังไง?” อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกผิดเล็กน้อยกับคำตอบของเธอ เพราะเธอตั้งใจจะเชิญเขาไปทานอาหารค่ำเพื่อเป็นการขอโทษ

โชคดีที่แผนนั้นล่ม เมื่อนึกถึงคำพูดที่หยาบคายที่ชายคนนั้นพูดกับเธอ ชิน เหลียนอี ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ไม่ได้ต่อยหน้าเขาในตอนนั้น

“ตอนนี้นักศึกษามหาวิทยาลัยกำลังวิ่งหางานไปทั่วทุกแห่ง ถ้ามีป้ายติดโฆษณารับสมัครงาน นักศึกษามหาวิทยาลัยก็คงจะได้งานก่อน วุฒิการศึกษาระดับปริญญาตรีของแกใช้อะไรได้บ้าง? แกสามารถไปเรียนปริญญาโทที่ต่างประเทศได้ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะ หลิง อี้หราน ตอนนี้แกก็คงไม่ต้องมาเป็นแค่นักออกแบบแบบนี้หรอก”

ชิน เหลียนอี รู้ว่าแม่ของเธอมักจะพูดถึงอี้หรานเสมอเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แต่เธอก็ไม่เคยเสียใจเลย อี้หรานต้องอยู่คนเดียวในตอนนั้น ถ้าเธอไม่กลับมา ก็จะไม่มีใครช่วยอี้หรานได้

น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ช่วยให้อี้หรานชนะคดีได้ และลงเอยด้วยการส่งเธอเข้าคุกเป็นเวลาสามปี

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้หัวใจของชิน เหลียนอี ก็รู้สึกหนักอึ้งอีกครั้ง

“คุณคิดอะไรอยู่?” เสียงผู้ชายที่สง่างามดังขึ้นในหูของเธอ และทันใดนั้นชิน เหลียนอี ก็พบว่าเธอฟุ้งซ่านเล็กน้อยเกี่ยวกับคดีของอี้หราน