พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 380

อี้ จิ่นหลี หยิบจานอาหารขึ้นไปหาเธอและวางไว้ตรงหน้าเธอ “พี่สาวถ้าพี่อยากรู้ว่าแม่ของพี่ถูกฝังอยู่ที่ไหนพี่ก็ควรกินมันตอนนี้ดีกว่า”

หลิง อี้หราน เงยหน้าขึ้นดวงตาที่เป็นรูปอัลมอนด์สีแดงและบวมของเธอแสดงถึงความประหลาดใจ

เขาหมายถึงอะไร? หมายความว่า... “คุณรู้ไหมว่าแม่ของฉันถูกฝังอยู่ที่ไหน?”

“ผมจะบอกพี่หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องนี้” เขากล่าว

เมื่อหลิง อี้หรานได้ยินแบบนี้เธอก็รู้สึกราวกับว่า จู่ ๆ เธอก็มีแรงจูงใจบางอย่าง เธอหยิบอาหารบนถาดและเริ่มกิน

อี้ จิ่นหลี ขมวดคิ้ว ตอนนี้เธอกำลังกลืนอาหารเหมือนสัตว์ร้ายและไม่เหมือนกับตัวตนปกติของเธอ

อย่างไรก็ตาม มันพิสูจน์ให้เห็นว่าหลุมศพของแม่เธอมีความสำคัญต่อเธอมากเพียงใด

อี้ จิ่นหลี ขมวดคิ้วและมองไปที่น้ำตาที่ไหลลงมาบนใบหน้าของอี้หราน ตาของเธอดูแดงขึ้นและบวมมากกว่าตอนที่เขาคุยกับเธอครั้งล่าสุด

ดังนั้นในช่วงที่เขาจากไปเธอกลับมาร้องไห้อีกครั้งงั้นเหรอ?

“กินช้า ๆ แม้ว่าพ่อของพี่จะฝังแม่ของพี่ไว้ที่ขั้วโลกเหนือหรือใต้ ผมก็จะพาพี่ไปที่นั่น!” อี้ จิ่นหลี กล่าว “ถ้าพี่สำลักพี่ก็จะเสียเวลามากขึ้นเท่านั้น”

หลิง อี้หราน ตัวสั่น มือของเธอที่ถือตะเกียบหยุดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะเริ่มกินอีกครั้งคราวนี้ช้ากว่าเดิมมาก

อี้ จิ่นหลี เฝ้ามองเธอกินจนเสร็จ ก่อนจะหยิบทิชชู่มาเช็ดมุมปากอย่างระมัดระวัง

“ฉัน... ฉันกินข้าวเสร็จแล้ว บอกฉันสิว่าแม่ของฉันถูกฝังไว้ที่ไหน” หลิง อี้หราน ชายตามองชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอเต็มไปด้วยความคาดหวังและความกังวลใจ

อี้ จิ่นหลี จะพาเธอไปที่หลุมฝังศพแม่ของเธอจริง ๆ เหรอ? เขาจะช่วยเธอโดยไม่เรียกร้องอะไรได้ด้วยเหรอ?

หลิง อี้หราน รู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะกระวนกระวายเพียงใด เธอก็สามารถทำในสิ่งที่ อี้ จิ่นหลี ต้องการได้ทั้งนั้น

ท้ายที่สุดก็อย่างที่เขาพูด เขาเป็นเพียงคนเดียวที่เธอไว้ใจได้ในตอนนี้

หลังจากล้างหน้าด้วยน้ำสะอาดแล้ว หลิง อี้หราน ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นเพียง อี้ จิ่นหลี นั่งอยู่บนโซฟาและเล่นโทรศัพท์

“พ่อของพี่บอกว่าเขาต้องการเงิน ห้าสิบล้านบาทเพื่อแลกกับการบอกว่าแม่ของพี่ถูกฝังอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ?” คำถามจาก อี้ จิ่นหลี

“ใช่” หลิง อี้หราน ตอบพร้อมกับก้มหัวลง