พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 383

“ไม่ ที่นี่มันดีแล้ว” หลิง อี้หราน เธอกล่าวอย่างรวดเร็ว สุสานที่เขาเลือกให้เธอแยกออกมาจากสุสานอื่นๆ

ถ้าจะให้อธิบายว่าเป็นบ้าน สุสานอื่นเปรียบเสมือนอพาร์ตเมนต์ ขณะที่สุสานของแม่เธอที่เขาเลือก เปรียบเสมือนคฤหาสน์หรู

มันเป็นพื้นที่ว่างขนาดเล็กที่ล้อมรอบด้วยต้นไม้ ห่างจากหลุมศพไม่กี่เมตร มีโต๊ะและเก้าอี้ที่ทำจากหินเพื่อให้ผู้ที่มาเยี่ยมได้นั่งพักผ่อน

“เยี่ยม พี่สามารถใส่อัฐิแม่ของพี่เข้าไปได้แล้ว” อี้ จิ่นหลี กล่าว

หลิง อี้หราน พยักหน้าและก้มลงวางอัฐิของแม่เธอลงในหลุมฝังศพ จากนั้นคนงานก็ปิดทับด้วย หินชนวนและเทปูนซีเมนต์ลงไปเพื่อปิดผนึก

เจ้าหน้าที่สุสานยื่นสัญญาให้หลิง อี้หราน สัญญาฉบับนี้สำหรับ 50 ปี

อย่างนั้นก็เถอะ หลิง อี้หราน เห็นว่าค่าใช้จ่ายมันมากมหาศาล ถึงยังไม่มีเหตุ เธอก็ไม่สามารถซื้อ ที่ดินที่มีราคาแพงขนาดนี้

“นายน้อยอี้จัดการค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว คุณต้องลงชื่อตรงนี้ค่ะคุณหลิง” เจ้าหน้าที่สุสานกล่าว

หลิง อี้หราน รู้ว่าเธอติดหนี้บุญคุณอี้ จิ่นหลี ครั้งใหญ่หลวง

เธอกัดริมฝีปากของเธอเล็กน้อยและจับปากกาเซ็นชื่อ สุดท้ายมันไม่ใช่เวลาที่จะต้องกังวลกับเรื่องความภาคภูมิใจที่เหลืออยู่เลย

หลังจากที่เจ้าหน้าที่และคนงานออกไปแล้ว อี้ จิ่นหลี ขอให้เกา ฉงหมิง นำเครื่องกราบไหว้ รวมทั้งผลไม้และอาหารมา

“วันนี้พี่ยังไม่ได้ไหว้แม่ของพี่เลย ตอนนี้พี่ทำได้แล้วนะ” ขณะที่เขาพูดเขาก้มลงวาง เครื่องกราบไหว้ อาหารและผลไม้ จากนั้นเขาก็หยิบไฟแช็กออกมาจุดเทียน และในตอนสุดท้ายเขาก็จุดธูปสามดอกและมอบให้กับเธอ

แม้ว่าการเคารพศพผู้ตายจะเป็นเรื่องปกติ แต่นี่… นายน้อยอี้ เขาจะคำนับคนอื่น ๆ ในเมืองกี่คนกันล่ะ?

หลิง อี้หราน มองไปที่อี้ จิ่นหลี ด้วยความประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะก้มหัวให้แม่ของเธอ “คุณ...” เธอพึมพำ

“เธอเป็นแม่ของพี่ แน่นอนว่าผมก็ควรเคารพเธอ” อี้ จิ่นหลี พูดพร้อมกับลงไปปักธูปที่หน้าหลุมศพ

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนี้ เธอจะไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้

เขาไม่เคยคิดเลยว่า เขาจะต้องการใครบางคนมากขนาดนี้

หลิง อี้หราน รู้สึกหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้ แสงจันทร์ตกกระทบตัวเขา ราวกับว่าเขาถูกปกคลุมด้วยผ้าชีฟองสีน้ำเงิน