พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 388

“ดูเหมือนว่าผมจะมองไม่ผิด คนที่ผมเจอวันก่อน นั่นคือคุณ” กู้ ลี่เฉิน มองไปที่โจว เชียนหยุน อย่างใจเย็น “คุณมาขอร้องผม อย่าบอกเย่ เวิ่นหมิง ว่าเจอคุณเหรอ?”

โจว เชียนหยุน ตัวสั่น เมื่อเธอได้ยินคำว่า 'เย่ เวิ่นหมิง' เธอไม่ได้ยินใครเอ่ยชื่อนี้มานานแล้ว

นี่เป็นชื่อของคนที่เธอรักและเกลียดสุดหัวใจ

ตอนนี้เธอแค่อยากจะหนีไปจากชื่อนี้ให้พ้น ๆ และใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ

"ใช่ ฉันรู้ว่าฉันไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะคุยกับคุณ ฉันแค่หวังว่าคุณจะสงสารฉัน และทำเป็นลืมไปว่าคุณเคยเจอฉัน!" โจว เชียนหยุน ตอบหลังจากที่เธอกัดฟัน

น้ำเสียงของเธอดูอ่อนน้อมถ่อมตน แม้ว่ากู้ ลี่เฉิน จะขอให้เธอคุกเข่าเธอก็ไม่ลังเลที่จะทำ

“คุณควรที่จะรู้ว่าเขาตามหาคุณมาตลอดหลายปีนี้” กู้ ลี่เฉิน กล่าว

โจว เชียนหยุน เม้มริมฝีปากของเธอและไม่พูดอะไร ชายคนนั้นตามหาเธอเพียงเพราะเขาคิดว่า เธอได้รับความทุกข์ทรมานไม่มากพอ และเส้นทางที่น่าสังเวชที่เขามอบให้

เขาตามหาเธอเพราะเธอ 'หายตัวไป' โดยไม่คาดคิด

"ขอร้องเถอะคุณกู้ คุณต้องรู้เรื่องราวระหว่างเขากับฉัน ฉันแค่อยากอยู่อย่างสงบสุข ฉันไม่ได้ทำร้ายใคร และฉันก็ไม่อยากกลับไปเจ็บปวดอีก" โจว เชียนหยุน ขอร้อง

จากนั้นเธอก็เข้าคุก และได้ยินว่าเขาหมั้นหมายกับแฟนสาวของเขาด้วยความรัก ในขณะที่เธอเป็นเพียงผู้หญิงชั่วร้ายที่ถูกกล่าวถึงเป็นครั้งคราวในข่าว

“ฉัน... ไม่ได้ทำร้ายใคร!” โจว เชียนหยุน พูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน ราวกับว่าเธอกำลังใช้กำลังสุดท้ายเพื่อปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอ

เมื่อมองไปที่โจว เชียนหยุน ที่อยู่ตรงหน้าเขา หลิง อี้หราน ก็แวบเข้ามาในจิตใจของกู้ ลี่เฉิน

เขาได้สืบสวนคดีของหลิง อี้หรานและรู้ว่าหลิง อี้หลาน ต้องเข้าคุกด้วย อุบัติเหตุทางรถยนต์ ในตอนนั้น... สิ่งที่เขาเห็นจากเอกสารในศาลคือหลิง อี้หราน สารภาพว่าเธอไม่ได้มีความผิด