พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 398

อย่างไรก็ตามตอนนี้มันแตกต่างออกไป ในขณะที่ความรักของเขาที่มีต่อเธอลึกซึ้งขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ตอนนี้เขาก็พบว่ามีบางสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ ถ้าเขาไม่มีเธอเป็นภรรยา เขาก็ไม่อยากมีลูกเลย!

หลิง อี้หราน จ้องไปที่ใบหน้าตรงหน้าเธอ และได้ยินเขากล่าวว่า “ผมเป็นคนเดียวที่พี่สามารถพึ่งพาได้ไปตลอดชีวิต”

จากนั้นเขาบรรจงจูบริมฝีปากของเธอ มันเป็นจูบที่อ่อนโยน แต่กลับคลุมเครือไปด้วยความเอาแต่ใจ เธอไม่มีแรงที่จะต้านทานจูบของเขา

ขึ้นอยู่กับเขา...

...

ความสัมพันธ์ของเธอกับอี้ จิ่นหลี ได้เริ่มต้นขึ้น นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดสำหรับหลิง อี้หราน อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

บางครั้งมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้กลับมาอยู่กับเขาในบ้านเช่า

ราวกับว่าเขาคือจินอีกครั้ง เธอสามารถลืมภาระและความเจ็บปวดของเธอได้ เธอรู้สึกผ่อนคลายเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา

“เยี่ยมมาก ขอบคุณนะ ขอบคุณ!" เสียงของโจว เชียนหยุน ในโทรศัพท์ ทำให้หลิง อี้หราน มองไปที่เธอ

เธอเห็นเจ้านายของเธอที่ปกติมักจะเป็นเคร่งครึม แต่ตอนนี้ใบหน้าของเจ้านายเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แม้แต่ดวงตาของเธอก็ยังเปล่งประกายด้วยน้ำตา

“เกิดอะไรขึ้นคะ พี่โจว?” หลิง อี้หราน ถาม

โจว เชียนหยุน กอดหลิง อี้หราน อย่างตื่นเต้นและกล่าวว่า “สายจากโรงพยาบาลน่ะ พวกเขามีโครงการที่จะช่วยเหลือเด็กหูหนวกจากครอบครัวที่ยากจน พวกเขาหวังว่าพวกเขาจะสามารถช่วยอาหยันน้อยได้ ฉันต้องการนัดหมายกับผู้เชี่ยวชาญมาโดยตลอดในการปลูกถ่ายประสาทหูเทียม แต่ฉันก็ทำไม่ได้ ตอนนี้ทางโรงพยาบาลบอกว่าผู้เชี่ยวชาญสามารถตรวจอาหยันน้อยได้ พวกเขายังบอกอีกว่า ถ้าอาหยันน้อยเหมาะสมกับเงื่อนไขของพวกเขา พวกเขาสามารถเปลี่ยนประสาทหูเทียมแบบธรรมดาให้เป็นแบบดีได้โดยฟรี ๆ เลย”

“พี่ชอบเด็กผู้ชายคนนั้นได้ แต่อย่ามากเกินไปนะพี่สาว ผมไม่ชอบเวลามีคนที่สำคัญกว่าผม” เขากล่าว ตอนนี้เขาได้เปิดเผยลักษณะที่ชอบอยู่เหนือคนอื่นออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ

เขาเหมือนเด็ก! มือของหลิง อี้หราน ดันเข้ากับหน้าอกของอี้ จิ่นหลี โดยไม่รู้ตัว เธอพยายามที่จะยืนขึ้น

เขาสวมเพียงชุดคลุมนอนที่ทำด้วยผ้าไหมบาง ๆ และเมื่อเธอเอามืดดันเข้ากับหน้าอกของเขาแบบนั้น ทำให้ฝ่ามือของเธอถูกคั่นจากหน้าอกของเขาด้วยผ้าไหมบาง ๆ เท่านั้น ฝ่ามือของเธอรับรู้ได้ถึงอุณหภูมิในร่างกายของเขาผ่านผ้าไหมบาง

ใบหน้าของเธอพลันแดงขึ้นและรีบถอนมือออกโดยสัญชาตญาณ แต่เขากลับจับมือของเธอแนบอกไว้แน่น

“พี่หน้าแดงเพราะถูกตัวผมเหรอ? พี่ไม่ต้องหน้าแดงตอนที่พี่สัมผัสร่างกายของผมหรอก พี่อยากสัมผัสร่างกายของผมตรงไหนก็ได้หมดเลยนะ พี่สาว” อี้ จิ่นหลี พึมพำ

หลิง อี้หราน รู้สึกเหมือนจมูกของเธอกำลังจะมีเลือดออก