พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 468

ห่าว ฉี่หลงยังคงดูถ่อมตัว

“ไม่จำเป็น ผมไม่คิดว่าเธอต้องการพบคุณ” อี้ จิ่นหลีกล่าวเบา ๆ

ห่าว อี้เหมิงกับหลิว จื่อเฉวียรู้สึกโล่งใจ จะดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะไม่ขอโทษเธอด้วยตนเอง อย่างน้อยพวกเขาก็รู้สึกอับอายน้อยลง

มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะต้องขอโทษคนที่พวกเขาเคยมองว่าเป็นมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคน ๆ นั้นคือฆาตกรที่ฆ่าลูกสาวของพวกเขา สำหรับห่าว อี้เหมิงแล้ว เธอเคยเป็นคู่แข่งในเรื่องของความรักมาก่อน

แต่ห่าว ฉี่หลงไม่ได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากลับขมวดคิ้วมากกว่าเดิม ลางสังหรณ์วิ่งผ่านหัวใจของเขา เขากลัวว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด

“ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเราจะไม่รบกวนคุณแล้ว จิ่นหลี ขอตัวนะคะ” หลิว จื่อเฉวียส่งสายตาบอกห่าว ฉี่หลงให้รีบออกไปอย่างรวดเร็ว

หลิว จื่อเฉวียลุกขึ้น แต่เสียงของอี้ จิ่นหลีกลับดังขึ้น “แต่ยังไง คุณก็ควรจ่ายหนี้ของคุณก่อนออกไป”

“เราเป็นหนี้อะไร?” หลิว จื่อเฉวียดูงุนงง สงสัยว่าอี้ จิ่นหลีหมายถึงอะไร

“วันนี้คุณตบหน้าอี้หรานสองสามครั้ง คุณสามารถชำระหนี้ด้วยการตบหน้าตัวเอง” อี้ จิ่นหลีกล่าวตามความเป็นจริง แต่หลิว จื่อเฉวียกลับเก็บความโกรธไว้ในใจ

เธอควรจะตบตัวเอง? เพียงเพราะเธอตบหลิง อี้หรานก่อนหน้านี้อย่างนั้นเหรอ?

“ฉันเป็นหนี้อะไร ผู้หญิงคนนั้นสมควรได้รับแล้ว! เธอสมควรได้รับการตบตีพวกนั้น!” หลิว จื่อเฉวีย โพล่งออกมา

ใบหน้าของอี้ จิ่นหลีเคร่งขรึมลงทันที เขายืนขึ้นและเดินขึ้นไปหาหลิว จื่อเฉวียและตบเธออย่างแรงจนเธอล้มลงกับพื้น

ห่าว ฉี่หลงส่ายหัวด้วยท่าทางที่หวาดกลัว “พ่อคิดว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้น”

การกระทำชั่ววูบของอี้ จิ่นหลีทำให้ห่าว ฉี่หลงรู้สึกประหลาดใจ ผู้ชายอย่างอี้ จิ่นหลีมักจะไม่ลงมือทำเองถ้าไม่จำเป็น

แต่อี้ จิ่นหลีกลับทำให้มือของเขาสกปรก ซึ่งหมายความว่าเขากำลังโกรธจริง ๆ

ห่าว ฉี่หลงไม่สามารถจินตนาการได้ว่าอี้ จิ่นหลีจะน่ากลัวขนาดไหนเมื่อเขาโกรธ

หลิว จื่อเฉวียยังคงไม่รู้สึกตัว เธอพูดด้วยใบหน้าอันโกรธเคืองว่า “มัน... เด็กอย่างมันกล้าตบฉันได้ยังไง? มันลืมเรื่องเหมยยวี่ไปแล้วจริง ๆ เหรอ? หลิง อี้หรานคิดว่าเธอเป็นใคร? ผู้หญิงคนนั้นเคยติดคุกมาแล้ว! เขาถึงกับต้องการคนที่เคยติดคุกมาแล้วเลบหรือ เขาคงจะสร้างชื่อเสียงให้แก่ตระกูลอี้หรอก!”

เมื่อหลิว จื่อเฉวี่ยนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ เธอก็รู้สึกอับอายมากขึ้น