พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 553

แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน แต่รอยแผลนั้นคงอยู่ตรงนั้น

เขาสามารถลบรอยแผลเป็นด้วยนวัตกรรมใหม่ ๆ ในปัจจุบัน แต่เขาไม่คิดที่จะลบมัน

ราวกับว่ารอยแผลเป็นนี้เป็นสิ่งเตือนใจสำหรับเขา

ถ้าเป็นเพราะแม่ของเขาที่ทำให้เขาเปราะบาง แล้วเธอล่ะ? เธอก็ยังเป็นคนหนึ่งที่เปราะบางเช่นกัน เพราะการหักหลังของเซียว จื่อฉีทำให้เธอกลัวความรัก เธอเคยคิดว่าเธอจะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต

แต่ในตอนนี้เขาเป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจและทำให้เธอรู้สึกอยากรักใครสักคนอีกครั้ง

“เป็นอะไรไป? ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ?” อี้ จิ่นหลีเงยหน้าขึ้นจ้องมองดวงตารูปอัลมอนด์ของหลิง อี้หราน สายตาที่เธอมองมาที่เขาเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ ความเห็นอกเห็นใจและความสงสาร รวมถึงอารมณ์อื่น ๆ ที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้

หลิง อี้หรานดึงสติของตัวเองกลับมาและส่ายหัว “ไม่มีอะไร ฉันเข้าใจได้ว่าฉันรักคุณมากขนาดไหน” เธอกล่าวและเอื้อมแขนไปคล้องคอเขาไว้ “ฉันจะดีกับคุณ จิน ฉันจะดีกับคุณเสมอ”

ถ้าเขารู้สึกไม่มั่นใจในความรัก เธอก็จะให้ความมั่นใจแก่เขาเอง

ราวกับว่าคนทั้งสองคนกำลังปลอบโยนกัน เธอไม่เพียงได้รับความอบอุ่นจากเขาเท่านั้น แต่เธอยังส่งต่อความอบอุ่นนั้นให้เขาด้วย

ร่างกายหนาสั่นเทาเล็กน้อย ดวงตาสีเข้มจ้องมองเธอด้วยความกลัว จากนั้นรอยยิ้มก็ค่อย ๆ ผุดขึ้นจากมุมปากของเขา “งั้นก็โอเค”

...

หลังจากอี้ จิ่นหลีขับรถยนต์ยี่ห้อหรูเบนท์ลีย์มาส่งเธอที่ร้านอาหาร พนักงานที่อยู่ในร้านต่างจับจ้องไปที่เขา เนื่องจากเขาเคยมาที่นี่มาก่อน พนักงานทุกคนจึงรู้ว่าแฟนของหลิง อี้หรานเป็นผู้ชายที่ร่ำรวย

“ฉันก็หวังแบบนั้น” โจว เชียนหยุนตอบ

เธอเพียงต้องการปกป้องร้านอาหารเล็ก ๆ และลูกชายของเธอ เพื่อให้เขาเติบโตขึ้นมาอย่างปลอดภัย

หลังจากผ่านทุกอย่างมาได้ เธอจึงตระหนักได้ว่าความสงบสุขคือพรอันยิ่งใหญ่ แต่สำหรับอี้หราน... เธอมองไปที่หลิง อี้หราน แล้วอยากจะพูดอะไรบางอย่างก่อนจะหยุดคิดอีกครั้ง เธอไม่แน่ใจว่ามันเป็นพรหรือคำสาปที่อี้หรานกำลังคบกับอี้ จิ่นหลี

ถึงแม้ว่าผู้หญิงหลายคนอยากจะไขว่คว้าผู้ชายอย่างอี้ จิ่นหลีเอาไว้ แต่จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่กล้าจะรักเขาจริง ๆ?

แม้ว่าอี้ จิ่นหลีจะชอบพอกับอี้หรานในตอนนี้ แต่ในอนาคตจะเป็นอย่างไร? จะมีสักกี่คนที่ทนเห็นผู้ชายอย่างเขาหันหลังให้?