พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 62

แต่ในตอนนี้ เมื่อเขามองไปที่แฟนสาวของเขาที่สวมชุดที่งดงามเช่นนี้ สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจของเขาคือฉากจากเมื่อคืนและใบหน้าของอี้ จิ่นหลี และหลิง อี้หราน

แม้ในขณะนี้เขารู้สึกว่าทุกสิ่งที่เขาเห็นเมื่อคืนมันเหมือนดั่งความฝัน

"เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้นกับหลิง อี้หราน และ อี้ จิ่นหลี?!"

เมื่อมองไปที่คู่หมั้นของเธอที่ดูเหม่อลอย ห่าว อี้เหมิง ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ "คุณเป็นอะไรไป? คุณใจลอยไปมากในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้ ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะหมั้นกับฉัน ก็แค่พูดมัน"

เซียว จื่อฉี ถอนหายใจและยิ้มอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า "ไม่อย่างแน่นอน ทำไมผมถึงไม่อยากหมั้นกับคุณ คุณก็รู้ว่าหัวใจของผมมีไว้สำหรับคุณเท่านั้น"

"สำหรับฉันเท่านั้น?"ห่าว อี้เหมิง เลิกคิ้ว “คุณไม่มีความรู้สึกต่อหลิง อี้หราน อีกต่อไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

การแสดงออกของเซียว จื่อฉี เปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาพูดอย่างไม่สบายใจ "ทำไมคุณถึงพูดถึงเธออีก? ผมเลิกกับเธอมาสามปีแล้ว ผมจะยังมีความรู้สึกกับเธอได้อย่างไร?"

“ดีถ้าอย่างนั้นทำไมก่อนหน้านี้คุณถึงอยากช่วยเธอหางานล่ะ?” เธอถาม

“ผมแค่สงสารเธอน่ะ” เซียว จื่อฉี ตอบ

"มีอะไรให้สงสารเธออย่างนั้นเหรอ? คุณควรสงสารพี่สาวของฉันเพราะหลิง อี้หราน เธอจึงเสียชีวิตของเธอ" ห่าว อี้เหมิง ตะคอกอย่างเย็นชา "ถ้าคุณกล้าที่จะสงสารเธออีกครั้ง เมื่อ อี้ จิ่นหลี เรียกหาคุณในอนาคต คุณไม่ควรโทษครอบครัวของเราที่ไม่สนับสนุนคุณ".

การแสดงออกของเซียว จื่อฉี แปลกไปเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เขาคงไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดปกติกับคำพูดของแฟนเขา แต่ตอนนี้... การมีอยู่ของหลิง อี้หราน อาจจะไม่ใช่ทั้งหมดที่เห็น ๆ กันอยู่

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งเขาก็พูดอย่างไม่แน่ใจว่า "อี้เหมิง คุณรู้ไหมว่า อี้ จิ่นหลี เพิ่งคบกับผู้หญิงคนใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้?"

เกา ฉงหมิง ยิ้มเล็กน้อย "ผมมาที่นี่เพื่อเชิญคุณเซียว” จากนั้นสายตาของเขาก็หันไปที่เซียว จื่อฉี "คุณเซียว นายน้อยอี้ต้องการพบคุณ"

ลางสังหรณ์ของเขาถูกต้อง! เซียว จื่อฉี หายใจออกยาว "โอเค ผมจะไปพบนายน้อยอี้กับคุณ"

"จื่อฉี เกิดอะไรขึ้น?" ห่าว อี้เหมิง ถาม

เซียว จื่อฉี ดูน่าเกลียดเล็กน้อย “ผมจะพูดถึงเรื่องนี้เมื่อผมกลับมา”

หลังจากพูดจบเขาก็เข้าไปในรถพร้อมกับเกา ฉงหมิง

ห่าว อี้เหมิง มองไปที่รถที่กำลังออกเดินทางและหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย เซียว จื่อฉี มองไปที่ เกา ฉงหมิง ในรถและพูดอย่างลังเล "เลขาเกา คุณรู้ไหมว่าทำไมนายน้อยอี้ถึงต้องการพบผม?"