พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 752

‘โจว เชียนหยุนอยู่ที่ไหนในค่ำคืนนี้?’

ผู้หญิงคนนั้นเป็นเหมือนฝันร้ายที่ติดอยู่ในหัวใจของเขามายาวนาน

เขาเป็นผู้ชนะแท้ ๆ แต่ทำไมเขาถึงไม่มีความสุขเอาเสียเลย? ทุกครั้งที่เขานึกถึงผู้หญิงคนนั้น เขากลับรู้สึกเจ็บแปลบที่อกข้างซ้าย

‘ถ้าฉันหาเธอเจอ ความรู้สึกนี้อาจจะหายไป’

‘ฉันจะตามหาเธอให้เจอ เธอจะได้ไม่มีพื้นที่ในหัวใจของฉันอีก!’

…

ในวันรุ่งขึ้น คนขับรถประจำตระกูลอี้ได้ขับรถพาหลิง อี้หรานไปที่นอกเมือง

หลิง อี้หรานในชุดสีดำเดินเข้าไปในบ้านของครอบครัวลู่

วันนี้เป็นวันครบรอบ 49 วันหลังจากที่คุณยายจากไป ครอบครัวลู่วางแผนที่จะจัดงานใหญ่โต พวกเขาอันเชิญนักบวชลัทธิเต๋าให้มาสวดมนต์ รวมถึงเชิญญาติพี่น้องและเพื่อนบ้านมากมายให้มาเข้าร่วมงาน

เมื่อหลิง อี้หรานมาถึงบ้านของครอบครัวลู่ เธอก็เห็นแขกรับเชิญเต็มบ้านแล้ว

หลิง อี้หรานมองดูภาพขาวดำของคุณยายขณะจุดธูป ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา

คุณยายคือคนที่เคยปกป้องเธอมากที่สุด

ตอนที่เธออายุสามถึงเก้าขวบ คุณยายเปรียบเสมือนผู้พิทักษ์ของเธอ คอยปกป้องเธอจากความยากลำบากทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูเธอให้ดี

หลิง อี้หรานพูดจาดีกับลุงใหญ่และลุงรองอย่างออกรสชาติเพราะวันนี้เป็นที่คุณยายจากไปครบ 49 วัน เธอจึงไม่ต้องการทำให้พวกเขาอับอายและทำให้งานล่ม

พวกเขาพูดคุยกัน ขณะที่ได้ยินเสี้ยงเจื้อยแจ้วมาจากทางเข้าประตู

หลิง อี้หรานเงยหน้าขึ้นและเห็นใครบางคนเดินเข้ามา พวกเขาถูกรายล้อมไปด้วยแขกในงาน นั่นคือครอบครัวของป้าเล็กและ... กู้ ลี่เฉิน!

กู้ ลี่เฉินอยู่ในชุดสูทสีดำและเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างใน ใบหน้าที่เฉยเมยของเขาดูเย็นชาเล็กน้อย

สายตาของเขาดูแตกต่างไปจากวันที่เขาลากเธอออกไปและถามคำถามเธอที่โรงพยาบาลในวันนั้น

เธอรู้สึกได้ว่าดวงตาของฟีนิกซ์ของกู้ ลี่เฉินกำลังจ้องมองมาที่เธอ