พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 756

“เตรียมรถให้ฉันที” อี้ จิ่นหลีพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“ครับ!” เกา ฉงหมิงตอบกลับ เขาเหลือบมองสีหน้าของเจ้านายและรู้สึกราวกับว่ามีข้อต้องห้ามบางอย่างอยู่ในนั้น

และเมื่อไหร่ที่เมื่อข้อต้องห้ามนั้นถูกทำลาย บางทีทุกอย่างอาจจะเปลี่ยนไป!

อาจจะเป็นเพราะหลิง อี้หราน

เกา ฉงหมิงคิดกับตัวเองว่านายน้อยอี้ห่วงใยหลิง อี้หรานมากกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ บางทีอาจจะเกินจินตนาการของนายน้อยอี้เองด้วยซ้ำ

แต่เกา ฉงหมิงก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมนายน้อยอี้ถึงกังวลเกี่ยวกับกู้ ลี่เฉินเป็นอย่างมาก

‘เหมือนเขากลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างหลิง อี้หรานกับกู้ ลี่เฉิน’

‘นายน้อยอี้กลัวอะไรกันแน่?’

จากนั้น เกา ฉงหมิงก็หัวเราะเยาะตัวเอง ‘นายน้อยอี้กลัวอะไรที่ไหนล่ะ? ฉันอาจจะคิดมากเกินไป!’

...

หลิง อี้หรานนั่งอยู่บนเนินเล็ก ๆ หน้าหลุมศพของคุณยาย เธอกำลังเล่าเรื่องราวในชีวิตของเธอในตอนนี้ให้คุณยายฟัง รวมถึงทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างเธอกับอี้ จิ่นหลีในอนาคต

บนเนินเขานี้มีคนไม่มานัก ไม่เหมือนกับที่บ้านของครอบครัวลู่ เพราะวันนี้ไม่ใช่วันแห่งการกวาดสุสานหรือเหมายัน ดังนั้นจึงไม่มีคนอื่นที่มาเยี่ยมหลุมศพ เธอจึงสามารถบอกทุกอย่างกับคุณยายได้

เธอต้องการให้ยายได้ยินเรื่องราวของเธอจากโลกหน้าและมีความสุขไปกับเธอ

เมื่อเธอมองดูเวลา เธอก็คิดว่าจินอาจจะมาที่นี่ได้ครึ่งทางแล้ว ดังนั้นหลิง อี้หรานจึงทำการบอกลาคุณยาย เทไวน์ทิ้งข้างหน้าหลุมศพและทำความสะอาดเครื่องเซ่นไหว้อาหาร ธูปและเทียน จากนั้นเธอก็เดินลงเขาไป

คนที่สำคัญสำหรับเธอคือจิน

หลิง อี้หรานสูดหายใจเข้าลึก ๆ และเดินไปตามเส้นทางของเนินเขาที่อยู่ใกล้เคียง

ยิ่งเธอเดินเข้าไปมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคยมากขึ้นเท่านั้น

เมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอเคยคิดว่าเนินเขาลูกนี้เป็นสถานที่สำหรับล่าขุมทรัพย์และเกมผจญภัย เมื่อเธอได้กลับมาอยู่ที่นี่ ความรู้สึกคุ้นเคยก็หวนกลับมา ราวกับว่าเวลาไม่เคยหมุนผ่านไปเลย เนินเขาลูกนี้ยังคงเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง

เธอยังพบต้นไม้ใหญ่ที่เธอชอบทำเครื่องหมายและเครื่องหมายก็ยังอยู่บนนั้น

สถานที่แห่งนี้มีความทรงจำของเธอเต็มไปหมด

ทันใดนั้น หลิง อี้หรานก็แข็งตัวและหยุดนิ่ง เมื่อเธอเห็นหน้าผาในความฝันของเธอที่อยู่ไม่ไกลจากข้างหน้า