พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 823

“คุณกำลังพยายามจะเถียงกับผมอยู่หรือเปล่า? แล้วถ้าเราไล่คุณออกจากที่นี่ล่ะ? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?” มีใครบางคนพูดแทนห่าว อี้เหมิง

“คุณอยากให้ฉันออกไปเหรอ? กฎหมายข้อไหนบอกว่าฉันไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้ล่ะ? ฉันต้องทำตามที่คุณบอกหรือเปล่า? ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ ฉันสามารถฟ้องคุณได้ถ้าคุณทำแบบนี้!” ชิน เหลียนอีพูดอย่างหัวร้อน

“จะฟ้องผมเหรอ? ก็ฟ้องมาเลยสิ!” หลังจากพูดเสร็จ ชายคนนั้นก็สั่งลูกน้องสองคนของเขาที่อยู่ข้าง ๆ เขา “พาเธอออกไปจากที่นี่ ก่อนที่คุณห่าวจะไม่พอใจ!”

ชายร่างกำยำสองคนเดินเข้ามาคว้าแขนของชิน เหลียนอีเอาไว้คนละข้าง และพยายามลากเธอออกไป

ผู้บริการถงและเพื่อนร่วมงานอีกหลายคนไม่กล้าพูดแทนชิน เหลียนอี

ห่าว อี้เหมิงยิ้มมุมปากและมองไปที่ชิน เหลียนอีอย่างเย้ยหยัน “ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องออกไปจากที่นี่ หลิง อี้หรานอาจมีคนคอยปกป้อง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะมีคนที่คอยปกป้อง จากนี้ไป ฉันจะทำให้เธอถูกไล่ออกไปทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าเธอ”

ชิน เหลียนอีหน้าแดงด้วยความโกรธ

เธอไม่มีทางต่อสู้ในที่แห่งนี้ ยิ่งเธอดิ้นรน เธอก็ยิ่งอับอายมากขึ้นเท่านั้น

‘ทำไม... คนถึงยังชอบห่าว อี้เหมิงอยู่อีก? ทั้งทีเธอทำให้คนอื่นอับอายและทรมานคนอื่น เป็นเพราะเธอมาจากตระกูลที่มีอำนาจใช่ไหม?’

เช่นเดียวกับในตอนนั้น ตอนที่ห่าง อี้เหมิงดึงเล็บของหลิง อี้หรานออกมา

ทางเลือกเดียวของเธอคือต้องทนให้ห่าว อี้เหมิงสร้างความน่าอับอายให้เธอใช่ไหม? เพียงเพราะเธอเป็นลูกสาวของตระกูลห่าวอย่างนั้นเหรอ?

ในขณะที่ชิน เหลียนอีกำลังจะยอมแพ้ กลับมีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น

“อ๋อเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่คนอื่นมาตัดสินว่าแฟนของฉันจะถูกไล่ออกหรืออยู่ที่นี่ได้?”

เธอพยายามไม่ร้องไห้ที่ห่าว อี้เหมิงทำให้เธออับอาย แต่ตอนนี้เธอกลับอยากร้องไห้ที่เขามาช่วยเธอ

ไป๋ ทิงซินลูบศีรษะชิน เหลียนอีอย่างอ่อนโยน “เอาล่ะ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ผมจะให้พวกเขาชดใช้ให้คุณเอง”

จากนั้นเขาก็ไปหาผู้ชายที่ที่สั่งลูกน้องให้ลากชิน เหลียนอีออกไป “ขอโทษเธอซะ”

ชายคนนั้นไม่รู้จักไป๋ ทิงซิน ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างโกรธเคืองทันทีว่า “แกเป็นใครกล้ามาสั่งฉัน...”

แต่ก่อนที่ชายคนนั้นจะพูดจบ ไป๋ ทิงซินก็ชกเขาไปจมกองพื้นเสียแล้ว

ลูกน้องของชายผู้นี้ต้องการที่จะเข้ามาขวาง แต่กลับถูกบอดี้การ์ดของไป๋ ทิงซินหยุดไว้