พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 890

ทว่า วิธีนี้กลับได้ผลกับชิน เหลียนอี เธอคลายนิ้วที่กำเสื้อกั๊กไว้เล็กน้อย แต่เธอกลับดูไม่เต็มใจนัก “ไป๋ ทิงซิน… คุณ… คุณหมายความว่าคุณจะไม่ให้ฉันเก็บเสื้อกั๊กไว้เหรอ?” เธอพูดด้วยความยากลำบาก ดวงตาที่พร่ามัวของเธอเต็มไปด้วยความคับข้องใจ

“คุณว่าผมมีเสน่ห์มากกว่าไม่ใช่เหรอ? แล้วเก็บเสื้อกั๊กของคนอื่นไว้ทำไม?” เขาตะคอกโดยลืมไปว่ากำลังโต้เถียงกับผู้หญิงขี้เมา

“พวกเขา... เต้นได้ คุณเต้นไม่ได้...” เธอพึมพำ

ไป๋ ทิงซินโกรธมากจนพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมเต้นไม่ได้?”

“งั้นก็เต้น… อืม… เต้น… และถอดเสื้อผ้าของคุณออกด้วย…” เธอพูดเสริมในตอนท้าย

เขาจ้องมองที่เธอ “ถ้าผมเต้นให้คุณดู คุณจะหยุดคิดถึงผู้ชายคนอื่นไหม?”

“แน่นอน... ฉันสัญญา!” เธอพยักหน้าเล็กน้อย

“ก็ได้ รักษาคำพูดของคุณด้วย ถ้าคุณกล้ากลับคำพูด...” เขาหยุดชั่วคราว “ผมจะไม่ให้โอกาสคุณได้กลับพูดเด็ดขาด”

จากนั้น ไป๋ ทิงซินจึงยกมือขึ้นและปลดกระดุมเสื้อต่อหน้าชิน เหลียนอี…

เขาค่อย ๆ ขยับตัวไปมา การแสดงดังกล่าวไม่เคยมีมาก่อนในต่างประเทศ

การเต้นมันง่ายสำหรับเขา และเขาสามารถเต้นได้ดีกว่าผู้ชายพวกนั้น ตราบใดที่เธอยังจับตาดูเขาอยู่

‘เธอไม่ได้บอกฉันว่าเธอรักฉันเหรอ? แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าฉันไม่สามารถรั้งเธอไว้ได้?’

‘ฉันอยากให้เธอรักฉันสุดหัวใจและรักฉันมากจนเธอไม่สนใจผู้ชายคนอื่น’

เขาถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น

ไป๋ ทิงซินล้มลงบนพรมในห้องนั่งเล่น ขณะที่ชิน เหลียนอีตกลงบนร่างของเขา ทำให้ได้ยินเสียงตุ้บถึงสองครั้ง

‘ขอบคุณพระเจ้า เธอคงจะไม่ได้บาดเจ็บมากนักใช่ไหม’

ไป๋ ทิงซินกำลังคิด ขณะที่มืออีกคู่หนึ่งแตะที่หน้าท้องของเขา “คุณมี... กล้ามหน้าท้อง...”

ไป๋ ทิงซินถึงกับพูดไม่ออก ‘นี่ใช่เวลามาดูหน้าท้องของฉันไหม? แล้วถ้าเธอยังคลำหน้าท้องฉันแบบนี้ต่อไป ฉันจะ…’

ขณะที่ไป๋ ทิงซินพยายามจะดันชิน เหลียนอีออกจากเขา คนรับใช้ก็เข้ามาพร้อมกับซุป เธอตกตะลึงทันทีเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า!

‘อะไรกัน... เกิดอะไรขึ้นที่นี่? คุณชินนอนทับร่างของนายน้อยไป๋ สีหน้าของเธอดูเว้าวอน ดูเหมือนว่าเธอจะ... เอ่อ... กำลังทำอะไรกับเขา’