พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 898

‘มันเป็นเพียงความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอที่ต้องการใช้ประโยชน์จากความรักที่เหลืออยู่ของฉัน’

‘แต่เธอคิดผิด ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอทั้งนั้น!’

‘ใช่ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ!’

เย่ เหวินหมิงพูดกับตัวเองอีกครั้งว่า ‘แต่ทำไม... วันที่เธอทำร้ายตัวเองยังคงติดอยู่ในใจของฉันจนถึงทุกวันนี้?’

‘ราวกับว่าเธอปฏิเสธที่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน’

‘ในที่สุดฉันก็หาเธอเจอแล้ว แล้วถ้าเธอหายไปอีกล่ะก็...’

เย่ เหวินหมิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ ‘ฉันยังแก้แค้นไม่สาสม ติดคุกแค่ไม่กี่ปีมันไม่พอ!’

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก “ฉันเอง ให้คนในเมืองเฉินจับตาดูเธอ ถ้ามีอะไรผิดปกติให้บอกฉันทันที”

‘ฉันจะไม่ยอมให้เธอหายไปจากสายตาของฉันอีก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม’

‘เธอหวังว่าเราจะไม่ได้พบอีกแม้แต่ในนรก แต่ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ!’

…

หลังจากออกจากบ้านของโจว เชียนหยุนแล้ว กวอ วิ่นหลี่ก็ขับรถไปส่งหลิง อี้หรานที่บ้านเช่า

ระหว่างทาง กวอ ซิ่นหลี่ถามว่า “อาหยันน้อยและครอบครัวจะย้ายไปเมืองจีจริง ๆ เหรอ?”

“ใช่” หลิง อี้หรานตอบ

“ผมคิดว่าผมจะไปเยี่ยมอาหยันน้อยได้บ่อยขึ้นในอนาคตเสียอีก” กวอ ซิ่นหลี่พูด เขารู้สึกชอบอาหยันน้อยมาก

“แค่เราอยู่คนละเมืองกัน ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เจอกันอีกสักหน่อยนะคะ” หลิง อี้หรานพูด

นั่นหมายความว่า... คนที่อยู่ในรถคืออี้ จิ่นหลี!

ดวงตาของเธอเบิกกว้างทันที จากนั้นเธอก็เห็นร่างหนึ่งลุกออกมาจากที่นั่งคนขับ เขาเป็นคนขับรถของตระกูลอี้!

คนขับเดินมาที่รถของกวอ ซิ่นหลี่และเคาะประตูผู้โดยสารด้วยความเคารพ

หลิง อี้หรานตัวแข่งทื่อขณะเปิดประตู คนขับรถพูดกับหลิง อี้หรานว่า “คุณหลิง คุณอี้เชิญคุณไปที่รถของเขาครับ”

“คุณอี้?” กวอ ซิ่นหลี่รู้สึกแปลกใจ ก่อนที่จะถามหลิง อี้หรานว่า “คุณรู้จักผู้ชายในรถเหรอ?”

‘ฉันจะไม่รู้จักได้ยังไง?’ หลิง อี้หรานสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดกับกวอ ซิ่นหลี่ว่า “ฉันต้องไปแล้วค่ะ คุณกลับบ้านก่อนได้เลย ไม่ต้องห่วงฉัน”

จากนั้นเธอก็ปลดเข็มขัดนิรภัยออก