พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 90

ในขณะนี้ อี้ จิ่นหลี วางสายและพูดกับเกา ฉงหมิง ว่า "สำหรับการประชุมที่เหลือของวันนี้ขอให้เสร็จสิ้นไว้เพียงเท่านี้ และส่งบันทึกการประชุมให้ผมในวันพรุ่งนี้ด้วยครับ"

"แล้วคุณล่ะครับ นายน้อยอี้?"

“อี้หรานตื่นขึ้นมากะทันหันและถามผมว่า ผมไปไหน ผมจะกลับไปเดี๋ยวนี้" อี้ จิ่นหลี ตอบ "คำแนะนำทั่วไปของการประชุมได้ถูกกำหนดไว้แล้ว สิ่งที่เหลือเป็นเพียงรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น"

หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็เดินออกจากห้องไป ผู้บริหารระดับสูงในต่างประเทศหลายคนที่นั่งอยู่ที่นั่นเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นทันทีที่พวกเขาเห็นเจ้านายของพวกเขาจากไป

ในเวลานี้เกา ฉงหมิง ต้องเผชิญกับการโจมตีของคำถาม

“เลขาเกาเกิดอะไรขึ้น?”

“ท่านประธานอี้ออกไปทำไม”

“เมื่อกี้ใครโทรหาเขา?”

“โอ้ ฉันสามารถบอกได้เลย จากการแสดงออกของประธานอี้ในเมื่อกี้นั้น ว่าเขาต้องมีความรัก"

นักเขียนนวนิยายรักต่างชาติมักจะเขียนเรื่องแบบนี้เสมอ

เกา ฉงหมิง ทำได้เพียงยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ "เอาล่ะ มาประชุมกันต่อเถอะครับ" "ความรักหรอ? นั้นนับว่าเป็นความรักสำหรับนายน้อยอี้หรือไม่กันนะ?"

ในขณะที่เกา ฉงหมิง รู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อย

“นายไม่ต้องทำอย่างนั้นก็ได้ ฉันไม่มีปัญหาที่จะอยู่บ้านคนเดียวจริง ๆ แล้วเท้าของฉันไม่ได้เจ็บมากเท่าสองวันที่ผ่านมา และฉันสามารถขยับมันได้อย่างนุ่มนวลอีกด้วย" ในความเป็นจริงเขาแสดงปฏิกิริยามากเกินไป เขามักจะพยุงเธอไปรอบ ๆ ทำให้หลิง อี้หราน ดูเหมือนเธอพิการหนัก

"อย่างนั้นก็ได้ พรุ่งนี้ผมจะกลับมาให้เร็วนะ" เขากล่าว

วันรุ่งขึ้น อี้ จิ่นหลี เตรียมอาหารเย็นไว้ให้ หลิง อี้หราน ก่อนะจะออกไป และเขายังบอกเธอว่า ไม่ต้องรอเขา ให้เข้านอนก่อนได้เลยถ้าเธอง่วง

หลังจากออกจากอพาร์ทเมนต์ห้องเช่าเขามุ่งหน้าไปที่บ้านข้าง ๆ ในขณะนี้เกา ฉงหมิง กำลังรออยู่ข้างใน

คืนนี้ เกา ฉงหมิง เตรียมเสื้อผ้าที่อี้ จิ่นหลี ต้องการใส่ไว้เรียบร้อยแล้ว

อี้ จิ่นหลี เปลี่ยนเป็นชุดสูทและหวีผมม้าหนาขึ้นเผยให้เห็นหน้าผากเนียนของเขา โครงหน้าของเขาคมชัดขึ้นมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาที่เยือกเย็นของเขาซึ่งสวยงาม แต่ก็เย็นชามาก