พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 915

เขาเคยพูดว่าสักวันหนึ่งเธอจะขอร้องเพื่อเป็นพี่สาวของเขาอีกครั้ง

แน่นอนว่าทุกสิ่งที่เขาพูดย่อมเป็นจริง!

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉัน… ฉันจะเป็นพี่สาวของคุณ เพราะงั้นคุณช่วยพี่โจวกับอาหยันน้อยจากเย่ เหวินหมิงได้ไหม? จากนั้นส่งคนมาปกป้องพวกเขา อย่างน้อย... เย่ เหวินหมิงก็ไม่สามารถแตะต้องตัวพวกเขาได้!”

มันเป็นการตัดสินใจของเธอ หนทางเดียวที่เธอจะสามารถปกป้องพี่โจวกับอาหยันน้อยได้ คือการตกลงยินยอมเป็นพี่สาวของอี้ จิ่นหลี่ ถ้าเธอปกป้องพวกเขาได้ เธอก็เต็มใจที่จะทำมัน

พี่โจวยื่นมือมาช่วยเธอทุกครั้งที่เธอมีปัญหา ในขณะที่อาหยันน้อย... บริสุทธิ์มากจนเธอรู้สึกอยากปกป้องเขา!

“แน่นอน” เขาพูดพร้อมกับยกยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา กดหมายเลขของเกา ฉงหมิงและสั่งงานเขา จากนั้นเขาก็มองไปที่หลิง อี้หราน “พอใจหรือยัง?”

“จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะรู้ว่าพี่โจวกับอาหยันน้อยออกมาอย่างปลอดภัยแล้ว?” เธอถาม

“คงไม่นานมาก พอแล้ว มากินข้าวกันเถอะพี่สาว” เขาพูดอย่างอ่อนโยนและยิ้มให้เธอเหมือนเคย

หลิง อี้หรานตัวสั่นและหยิบตะเกียบของเธอขึ้นมาอย่างแข็งทื่อ

อาหารเหล่านี้อร่อยแต่เธอกลับพบว่ามันจืดชืด เพราะเธอเอาแต่นึกถึงพี่โจวกับอาหยันน้อย เธอหวังว่าพี่โจวจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก

อี้ จิ่นหลีไม่ได้พูดอะไร เขาตักอาหารใส่ในชามของเธอเป็นครั้งคราว

พื้นที่บริเวณชั้น 3 อันกว้างใหญ่นั้นเงียบสงบ มีเพียงเสียงพวกเขาสองคนกินข้าวอยู่เท่านั้น

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของอี้ จิ่นหลีก็ดังขึ้น หลิง อี้หรานตกใจและมองตรงไปที่โทรศัพท์ของเขา

อี้ จิ่นหลีกดตอบรับและเปิดลำโพง ทันใดนั้น หลิง อี้หรานก็ได้ยินเสียงของเกา ฉงหมิง

“เราได้ช่วยโจว เชียนหยุนกับโจว หยันจากเย่ เหวินหมิงแล้วครับ นายน้อยอี้” เกา ฉงหมิงรายงาน

เธอตัวแข็งทื่อเล็กน้อยขณะก้มศีรษะลง เธอไม่กล้าสบตาคู่นั้น

‘ใช่ ตอนนี้ฉันเป็นพี่สาวของเขาแล้ว!’ แต่ว่ามันแตกต่างจากเมื่อก่อน ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะติดอยู่ในตาข่ายที่เขาเหวียงออกและไม่สามารถหลุดพ้นจากตาข่ายนี้ไปได้

…

หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว อี้ จิ่นหลีก็ไปส่งหลิง อี้หรานที่ห้องเช่า “จะอยู่ที่นี่ต่อหรือจะย้ายกลับคฤหาสน์อี้ล่ะ?”

หลิง อี้หรานตัวแข็งทื่อ ‘คฤหาสน์อี้... เต็มไปด้วยความทรงจำอันแสนหวานของพวกเขาทั้งสองคน ยิ่งความทรงจำที่หวานชื่นเท่าไหร่ ถ้ากลับไปที่นั่น ฉันก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น!’

“ฉันจะอยู่ที่นี่ ฉัน... เคยชินกับที่นี่แล้ว” เธอพูด

“งั้นฉันจะไปเก็บของมาไว้ที่นี่ทีหลัง” เขาพูด