พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 923

เธอร้องเรียกชื่อเขาออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเอาแต่บอกตัวเองซ้ำๆ ในใจว่า ‘เขาคืออี้ จิ่นหลี เขาคืออี้ จิ่นหลีเท่านั้น’

“ฉันคือจินสำหรับเธอ” เขาพูดขณะเหยียดแขนออกไปโอบรอบตัวเธอ

กลิ่นของเขาอบอวลอยู่รอบ ๆ เธอ ดวงตารูปอัลมอนด์ฉายให้ถึงแววของความเศร้าโศก

เขาไม่มีวันเป็นจินสำหรับเธอ จินของเธอจากไปแล้วตั้งแต่ที่เขาบอกเลิกเธอ!

...

ในห้องพักของโรงแรม เย่ เหวินหมิงพูดกับคง จื่ออินที่อยู่ปลายสายว่า “ได้ พรุ่งนี้ผมจะกลับไป ผมจะจัดการข่าวลือทั้งหมดบนอินเทอร์เน็ตเอง”

“เหวินหมิง ทำไหมคุณถึงออกไปโดยไม่ได้บอกอะไรฉันเลยล่ะคะ? ฉัน... ฉันไม่ได้โกรธคุณ แต่ฉันแค่อยากรู้เหตุผล” เสียงของคง จื่ออินฟังดูน่าสงสาร

“รอจนกว่าผมจะกลับไป” เย่ เหวินหมิงพูดขณะลูบหน้าผากของตัวเอง

เขาแทบจะไม่ได้นอนในช่วงสองวันที่ผ่านมา เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาหลับตา ภาพในอดีตของเขากับ โจว เชียนหยุนก็โผล่เข้ามาในใจของเขาเสมอ

เขานึกถึงเสียงหัวเราะ น้ำตา ใบหน้าที่ร้องไห้ออกมาด้วยความยินดีเมื่อเธอตั้งท้องลูกของเขา และวิธีการที่เขาปฏิบัติต่อเธอในตอนนั้น

เขานึกถึงตอนที่เธอปฏิเสธที่จะให้กำเนิดลูกของเขาด้วยการเอาเศษแก้วแทงเข้าที่ท้องของเธอ

‘เด็กคนนั้น... เธอให้กำเนิดลูกชายในสายเลือดของฉัน’

‘เด็กที่หูพิการทางการได้ยิน!’

ย้อนกลับไปครั้งแรกที่เขาได้พบกับอาหยันน้อย เย่ เหวินหมิงรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้

ตอนนั้นเขาถามเด็กคนนั้นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อาหยันน้อยเพียงแค่จ้องมาที่เขาด้วยดวงตาที่คล้ายคลึงกับของเขา เขาใช้นิ้วชี้และพูดพึมพำว่า ‘อ๊า’

รถยนต์แล่นไปที่ที่โจว เชียนหยุนพักอยู่ เพียงใช้เวลาประมาณ 20 นาที พวกเขาก็ไปถึงที่หมาย

เธอพักอยู่ในโรงแรมขนาดเล็กและราคาถูก

ทันทีที่โจว เชียนหยุนเปิดประตูห้องพัก เธอก็พบเข้ากับเย่ เหวินหมิง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที เธอรีบปิดประตูตามสัญชาตญาณ แต่เขากลับหยุดการกระทำของเธอไว้

“เชื่อไหม ถ้าเธอปิดประตูหนีฉัน ฉันจะหาวิธีมาแงะประตูของเธอออกไป” เขาพูดอย่างเย็นชา

โจว เชียนหยุนตัวสั่น เธอรู้ดีว่าเขาทำจริง

ทันใดนั้นเสียงเด็กก็ดังขึ้น “แม่ฮะ คุณลุงมาเหรอฮะ?”

โจว เชียนหยุนตกตะลึง ทันใดนั้น เย่ เหวินหมิงก็ผลักประตูห้องให้เปิดออก และเห็นอาหยันน้อยยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ