พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 989

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเขามีอิทธิพลและมีความสามารถมากกว่าเธอแค่ไหน แต่เธอก็ยังอยากจะปกป้องเขาอย่างสุดความสามารถ

ถ้าเขารู้สึกไม่ปลอดภัย เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อทำให้เขารู้สึกปลอดภัย เธอจะรักเขา และให้เขาได้รู้ว่าเขาสำคัญกับเธอมากแค่ไหน

แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้เธอเข้าใจว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำเพื่อเขาเป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น

เขาไม่เคยต้องการให้เธอปกป้องเขา

เธอเป็นเพียงของเล่นสำหรับเขา

หลิง อี้หรานฝืนยิ้มออกมาก่อนจะก้มลงไปถอดรองเท้าของอี้ จิ่นหลี เธออยากจะพาเขาเข้านอนก่อนที่ตัวเธอเองจะไปนอนบนเก้าอี้

เนื่องจากเตียงอยู่ชิดกับผนังด้านหนึ่งและผ้าปูที่นอนก็ชิดกับกำแพง เธอจึงต้องยกตัวเขาขึ้นมาก่อนดึงผ้าปูที่นอนให้ตึง

หลิง อี้หรานเพิ่งดึงมุมของผ้าปูที่นอนและกำลังจะพาอี้ จิ่นหลีขึ้นไปบนเตียง แต่เธอกลับสังเกตเห็นว่าเขาลืมตาอยู่

นัยน์ตาสีเข้มคู่นั้นก็เปล่งประกายและยั่วยวนด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

“อี้หราน…” ริมฝีปากบางของเขาเผยอขึ้นเล็กน้อยพลางเรียกชื่อของเธอด้วยเสียงแผ่วเบา

หลิง อี้หรานตัวแข็งทันที กว่าที่เธอจะรู้ตัว มือของเขาก็โอบรอบเอวของเธอเสียแล้ว เขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

หลิง อี้หรานถูกดึงไปกอดโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้เธอล้มลงไปบนตัวของอี้ จิ่นหลี

เธอพยายามลุกขึ้นและเอาตัวออกมาจากอ้อมกอดของเขาโดยสัญชาตญาณ

“คุณเมามากแล้ว ปล่อยให้ฉันลุกขึ้นซะที” เธอพูด

“แน่ใจนะว่า... เธอไม่ได้รักฉันแล้ว” เขาพึมพำด้วยเสียงกระซิบ แววตาที่พร่ามัวค่อย ๆ แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวด

หลิง อี้หรานตกตะลึง เธอคิดว่าเธอตาฝาดไป ‘เจ็บปวดเหรอ? ทำไมเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานในเมื่อเขาเป็นคนบอกเลิกฉันเอง?’

“ใช่ ฉันแน่ใจ” เธอตอบเขาอย่างใจเย็น

ทันใดนั้น ความเจ็บปวดในดวงตาของเขาก็ชัดเจนมากยิ่งขึ้นจนหลิง อี้หรานไม่คิดว่าตัวเธอตาฝาดอีกต่อไป

เธอเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของเขาชัดเจน เขาดูเจ็บปวดมาก ราวกับว่าเขาสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดของเขาไป