พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 992

“งั้นก็คิดว่าฉันไม่ได้สนใจคุณแล้วกัน” เธอพูดขณะพยุงเขาขึ้นจากพื้นด้วยสุดกำลัง เธอลากเขาไปที่เตียงแล้วปล่อยเขาไว้บนนั้น

เขาขดตัวเป็นกุ้งนอนอยู่บนเตียงราวกับรู้สึกไม่สบายตัว ใบหน้าหล่อเหลาบิดเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด ขณะที่กัดฟันและเอามือกุมท้องเอาไว้

หลิง อี้หรานตระหนักได้ว่าเธอเคยเห็นอาการปวดท้องของเขาก่อนหน้านี้มาก่อน ‘เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังปวดท้องอย่างรุนแรง?’

‘ลองคิดดูแล้วมันก็น่าจะเป็นไปได้ ดูเหมือนว่าวันนี้เขาดื่มแอลกอฮอล์เยอะมาก โดยเฉพาะตอนที่เขาดื่มกับกู้ ลี่เฉิน เขาอาจจะดื่มมัน… ขณะท้องว่าง เพราะก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่เห็นพวกเขากินอะไรกันเลย’

“คุณปวดท้องหรือเปล่า?” เธอถาม

เขากดริมฝีปากบางเข้าหากันและไม่ตอบอะไร ทว่า ดวงตาสีพีชสดใสยังคงจ้องมองมาที่เธอ

“เดี๋ยวฉันโทรหาเกา ฉงหมิงให้พาคุณไปโรงพยาบาล เอาไหม?” เธอถาม

เขาพูดด้วยความลำบากเล็กน้อย “ไม่ล่ะ ขอบคุณ เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันและไม่ต้องการฉันไม่ใช่เหรอ? เธอ... เกลียดฉันใช่ไหม? งั้นเธอควรจะ... รู้สึกยินดีที่ฉันรู้สึกเจ็บปวดสิ”

‘ยินดีเหรอ?’ หลิง อี้หรานมองดูชายผู้อยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าของเขาดูซีดเซียวและเปราะบาง เผยให้เห็นถึงความสิ้นหวังที่แสดงออกมาจากท่าทีของเขา

แต่ว่าเธอไม่รู้สึกยินดีเลยที่ได้เห็นเขาเป็นแบบนี้

“อี้ จิ่นหลี ฉันไม่ใช่คุณ แม้ว่าฉันจะไม่ได้รัก ไม่ได้ต้องการ หรือแม้แต่จะเกลียดใครก็ตาม แต่ฉันก็ไม่อยากจะสนุกไปกับความเจ็บปวดของคนอื่น! ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันโทรหาเกา ฉงหมิง งั้นรอฉันที่นี่ ฉันจะไปร้านขายยาใกล้ ๆ เพื่อซื้อยาให้คุณ!” เธอพูด

จากนั้นเธอก็หยิบกุญแจและโทรศัพท์ ก่อนจะรีบออกจากบ้านเช่าไป

พ่อของเขาก็ไม่ต้องการเขาเช่นกัน แม้ว่าพ่อจะรักเขา แต่ความรักที่พ่อมีต่อเขาก็ไม่สามารถเทียบได้กับความรักที่พ่อมีต่อแม่ จนในที่สุด พ่อผิดหวังกับความรักมากจนฆ่าตัวตายและทิ้งลูกตัวเองให้เผชิญหน้ากับความโดดเดี่ยว

แม้แต่ปู่ที่เหลือเพียงคนเดียวก็มองว่าเขาเป็น ‘เด็กเหลือขอ’ ที่มีสายเลือดครึ่งหนึ่งของตระกูลอี้ ปู่ไม่เคยยอมรับแม่ของเขาจนถึงวันนี้

อี้ จิ่นหลีเป็นเพียงเครื่องมือที่เขาใช้สืบทอดสายเลือดของตระกูลอี้เท่านั้น แต่ว่าเขาเป็นคนมีความสามารถ ดังนั้นเขาจึงได้ครอบครองกิจการทั้งหมดของตระกูล

‘และตอนนี้... อี้หราน... อี้หรานก็ไม่ต้องการฉันเช่นกัน!’

แม้ว่าเขาจะเก็บเธอไว้เคียงข้างในฐานะพี่สาว แต่เธอก็ยังไม่ต้องการเขา!

“เธอไม่รักฉัน... เพราะงั้นเธอเลยไม่ต้องการฉัน...” เขาพึมพำ ความเจ็บปวดเริ่มทวีคูณความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เพียงแต่จะเจ็บปวดที่ท้องเท่านั้น แต่หัวใจและร่างกายของเขาก็เจ็บปวดเช่นกัน... แม้แต่ลมหายใจยังแผ่วเบามากขึ้น...