พลาด2 นิยาย บท 99

ฉันรีบเดินออกมา กินแกงจืดเขาทันที เดี๋ยวงอนขึ้นมาเป็นเรื่องอีก!

รสชาติอร่อยเหมือนเดิม บอกแล้ว… ว่าที่สามีเก่งทุกอย่าง! เรื่องบนเตียงก็สุด ๆ ไปเลย หลงหนักมาก โอ้ย! ทำไมกูต้องวนไปเข้าเรื่องนั้นวะ

เอาล่ะหลังจากกินแกงจืดกันงอนเสร็จ ฉันก็กลับมาช่วยเขาจัดกระเป๋าต่อ แต่ไม่ทันได้ช่วยอะไร อิพ่อเวียร์เขาก็จัดเสร็จแล้ว แถมตอนนี้ยังนั่งดูโรงแรมห้าดาวอยู่

“เธออยากพักโรงแรม หรือพูลวิลล่า”

“อะไรก็ได้...” เขามองไปที่กระเป๋าฉันทันที ก่อนที่จะกลับไปเลื่อนไอแพดในมือ

“งั้นพูลวิลล่า เพราะเธอมีบิกินี่สีส้ม ทุกอย่างต้องส่วนตัว” ไม่อยากจะพูด ว่าบิกินี่สีส้มมันตัดกับผิวฉันมาก ใส่เมื่อไหร่ แซ่บไฟลุกบอกเลย!

พ่อเวียร์เห็นจะทนไหวไหมนะ

“ทำไมนายไม่มีโรงแรมที่หัวหินด้วยอ่ะ”

“ไม่มี เพื่อนพ่อฉันมีโรงแรมที่นั่นแล้ว เราไม่แข่งกันแค่นี้ก็พอ เหนื่อย”

เขาวางไอแพดลงแล้วเดินมาหาฉัน

“เธออาบน้ำนอนได้แล้ว เป็นแม่… ต้องนอนเร็ว ๆ” ไม่ใช่แค่สั่ง ยังปลดกระดุมเสื้อฉันออกด้วย

พอถอดเสื้อฉันได้ เขาก็ลามมาถึงซิปกระโปรง จนตอนนี้ฉันเหลือแค่บราเซียสีดำ กับแพนตี้ตัวน้อยผูกเชือก

จะกินกันอีกใช่ไหม!

“ไม่ต้องมองหน้า ทำได้อาทิตย์ละครั้ง มันอันตราย” ถ้าเป็นการ์ตูน หน้ากูตอนนี้คงสลดสุด ๆ และมีพรอบเป็นก้อนเมฆปล่อยน้ำฝนลงบนหัว หดหู่ที่สุด!

และเราก็เข้ามาอาบน้ำพร้อมกัน เขาพยุงฉันตลอดทาง ดูแลดีมาก ทั้งที่ฉันท้องได้แค่เดือนเดียว เอิ่ม… ต่อไปจะขนาดไหนนะอิพ่อเวียร์

“แค่เดือนเดียวเอง ฉันอาบได้น่า” ฉันเอามือปิดหน้าอกทันที เมื่อเขาปลดบราฉันออก แล้วโยนมันลงตระกร้า

“จำไม่ได้รึไง เธอลื่นตรงไหน”

เออว่ะ… ตรงที่กูยืนนี่ล่ะ!

“แฮ่ ๆ ก็ได้ นายอาบด้วยทุกวันเลยไหมล่ะ ถ้าจะกลัวขนาดนั้น” เขาดึงปากฉันทันที กูเจ็บ!

“ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว... ฉันไม่กล้าปล่อยให้เธออยู่กับลูกสองคนหรอก... เสี่ยง”

โถ่เอ้ย! อิมนุษย์พ่อ…

และฉันก็จำใจอาบน้ำพร้อมเขา จะเดินไปหยิบนู่นนี่นั่น นางก็เดินตามตลอด แถมยังสั่งให้ฉันเดินเบา ๆ อีก ระวังทุกฝีก้าว จนเข้านอน!

วันนี้เราออกจากตึกตั้งแต่เช้าตรู่ ไปกันสองคน เพื่อนน้องอะไรไม่ชวนทั้งนั้น !

“ทำไมไม่ชวนเพื่อนด้วยอ่ะ ไปหลาย ๆ คนสนุกนะ” หันมามองฉันแว๊บนึงแล้วขับรถต่อ

“ไม่... รำคาญ” ชัดเจน! สงสารเพื่อนจัง

ระหว่างทางเราแวะกินนู่นนี่ตลอด กว่าจะถึงก็เกือบบ่าย มาถึงช้า เพราะเขาขับรถไม่เร็วด้วยล่ะ ระวังไปซะทุกอย่าง

จนรถมาจอดที่พูลวิลล่าหลังหนึ่ง พอเขาจอดรถปุ๊บ ก็ลงมาเปิดประตูให้ แถมยังพยุงฉันเข้าไป นั่งรอที่หน้าฟร้อนอีก

และพนักงานก็วิ่งไปช่วยเขา ยกกระเป๋า แล้วลากเข้ามา ฉันจึงลุกขึ้นเดินไปหาทันที

“เดินระวังนะ” รู้แล้ว! ไม่ลืมหรอกว่าท้องอยู่!

“อากาศดีเนอะ... อุ๊ย ข้างหลังเป็นโรงแรมด้วยอ่ะ” ที่นี่ใหญ่มาก ว่าแต่ ทำไมคุ้น ๆ จังวะ เหมือนเคยมาตอนเด็ก ๆ เลย

“อาเธอแต่งงานกับเจ้าของโรงแรมนี้ จำไม่ได้รึไง?” อา! อาสายฝน เออใช่ อาสายฝนอยู่หัวหินนี่หว่าลืมไปเลย โห... ฉันไม่ได้มาที่นี่นานมาก อาสายฝนก็ไม่ได้กลับกรุงเทพเลยตั้งแต่ปู่กับย่าเสีย มาแอบพัฒนาโรงแรมนี่เอง ใหญ่กว่าเดิมโคตร ๆ

“ลืมไปเลย ไม่ได้เจอนาน นายเก่งจัง จำได้ด้วย” เขาจับมือฉันเดินเข้าไป

“ฉันติดต่อกับลูกพี่ลูกน้องเธอ เวลาจะส่งแขกมา พอดีเราดิวกัน เหมือนกับโรงแรมฉันกับไอ้ไทม์ แค่โรงแรมนี้ฉันไม่มีหุ้น”

อ๋อลูกพี่ลูกน้องฉัน ไอ้วาย เจอล่าสุดสมัยม.ปลาย ตอนนี้คงโตมาก เพราะฉันแก่กว่าแค่ปีเดียวเอง

พอเราเช็คอินเก็บของเสร็จ ก็ออกมาเดินเล่นริมทะเลกัน อากาศดีมาก เอิ่ม... ดีกับผี! เดินริมหาดตอนบ่าย แดดจัด ๆ ใครเขาทำกัน ถ้าไม่ใช่คุณเวียร์!

แต่ตอนฉันอาบน้ำ เขาก็ไม่ได้ไปไหนไกล ยืนกอดอกมองฉัน เหมือนกำลังมองลูกอาบน้ำยังไงอย่างงั้นล่ะ

ไม่รู้ว่าตอนนี้ เขาอารมณ์เย็นลงรึยัง? ฉันเองก็ไม่รู้จะชวนคุยอะไรด้วย ฉันทำผิดจริง ๆ ไม่กล้างอนกลับ ไม่ใช่อะไร กูกลัวเขาไม่ง้อนี่ล่ะ มันจะลำบาก!

“เอ่อ ทำไมไม่สั่งเหรอ?”

“อยากทำเอง ฉันไม่อยากให้เธอกินผงชูรสเยอะ”

เยอะจริง ๆ อิพ่อนี่ล่ะเรื่องเยอะ! ลูกจะมีภูมิคุ้มกันอะไรไหมเนี่ย พ่อเล่นดักไว้ทุกทางขนาดนี้

พอฉันแต่งตัวเสร็จ เราก็ขับรถมาซุปเปอร์ใกล้ ๆ เลือกซื้อของมาทำนิด ๆ หน่อย ๆ เพราะมากันแค่สองคน จะเลือกของ จะยกของ จะจ่ายตังค์เขาจัดการหมด ฉันนี่เดินตัวปลิวชี้นิ้วสั่ง อะไรที่กินได้... เขาก็ซื้อให้ กินไม่ได้... เขาก็เดินหนี!

กลับมาถึงพูลวิลล่าเขาก็ก่อไฟทันที ทำเป็นทุกอย่างเลยเว้ย! นึกว่าโตมาแบบลูกคุณหนูซะอีก!

“นายทำเป็นทุกอย่างเลยอ่ะ... ว่าที่สามีใครนะ” หันมามองฉัน แล้วชี้นิ้วให้เข้าไปในบ้าน

“เข้าไป ไฟมันร้อน”

“ไม่เอา... พาลูกมาให้กำลังใจพ่อเวียร์” ฉันชี้มาที่ท้องตัวเอง จนเขาวางที่คีบถ่านลงแล้วเดินมาหา

“ดื้อ! เมื่ิอไหร่จะเลิกดื้อ”

“ทำไม... กลัวลูกนายดื้อด้วยใช่ไหม” และเขาก็เอามือที่เปื้อนถ่าน มาบีบจมูกฉันทันที

เชี่ย! จมูกกู! ฉันรีบจับแล้วดูมือตัวเอง โอ้โห! จริงด้วย ดำปี๋เลย

“เข้าไปได้แล้ว ไปนั่งสบาย ๆ ไม่ชอบรึไง” ฉันเช็ดรอยดำที่จมูกแล้วเดินเข้าบ้านอย่างจำใจ ได้แต่คอยแอบดูเขา โอ้ย... คุณแฟน ดิฉันรอวันแต่งงานไม่ไหวแล้วค่ะ อยากได้คุณเป็นสามีจนตัวสั่นเลยตอนนี้!

เออ... ฉันเช็ดจมูกแรงมาก เครื่องสำอางหลุดไหมเนี่ย!

ฉันจึงเดินไปที่ห้องนอน กะจะแต่งหน้าสวย ๆ นั่งดินเนอร์กับเขาคืนนี้

แต่พอเปิดประตูเข้าไป ฉันต้องหยุดชะงักทันที ก่อนที่น้ำตามันจะไหลลงมาอาบแก้มช้า ๆ