พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 173

 “ไม่ได้นะขอรับพระชายา!” เหยียนหรูชิงยังไม่ทันจะกล่าวจบก็เห็นสตรีที่อยู่ตรงหน้าเลิกผ้าคลุมสีขาวออกด้วยท่าทางสบายๆ ทำให้หัวใจของเขากระตุกวูบ

 พระชายาคนนี้เป็นคนบอกเองไม่ใช่หรือว่า นี่อาจจะเป็นโรคติดต่อ?

 การฝ่าเข้าไปในเขตอันตรายก็ว่าแย่แล้ว แต่นี่ถึงขึ้นเลิกผ้าขาวออก หากเชื้อโรคติดต่อกระจายฟุ้งออกมาตามอากาศจะทำอย่างไร

 แม้แต่ไป๋จื่อหยางเองก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย เขาที่ยืนอยู่ในวงล้อมเอ่ยว่า “พระชายากลับออกมาเถิดขอรับ อยู่ยืนดูห่างๆ หน่อยจะปลอดภัยกว่า นี่คือเขตปลอดภัยที่พวกเรากำหนด ฐานะของพระชายาสูงศักดิ์ อย่าเอาร่างกายเข้าไปเสี่ยงจะดีที่สุดนะขอรับ”

 ขุนนางชันสูตรศพคนอื่นปาดเหงื่อคุยกับเหยียนหรูชิง “ใต้เท้า จะจัดการอย่างไรดีขอรับ หากพระชายาเป็นอะไรไป พวกเรามีทั้งผู้ใหญ่และเด็กเล็กต้องดูแลนะขอรับ”

 น้ำเสียงนั้นเจือความสะอึกสะอื้น

 ในใจของพวกเขากำลังต่อว่าเฟิ่งชิงหัว

 กุลสตรีคนหนึ่งเอาความกล้ามากมายขนาดนี้มากจากไหน เอาชีวิตของตัวเองเข้าไปแลกก็ว่าแย่แล้ว ตอนนี้ยังจะทำให้พวกเขาพลอยซวยไปด้วยรวมทั้งครอบครัวของพวกเขาอีก

 โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เห็นพระชายาหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาแล้วห่อมือของตัวเองเอาไว้ จากนั้นพลิกร่างไปมา ทำเอาคนที่อยู่ในที่นั้นแทบจะกระอักเลือดออกมา

 พวกระมัดระวังตัวกันเป็นอย่างมากไม่กล้าแม้แต่จะแตะต้องศพ แต่ผู้หญิงคนนี้กลับจับศพให้ลุกขึ้นมานั่ง จากนั้นผลักให้กลับลงไปนอนเช่นเดิม และเปิดเสื้อผ้าออก จากนั้นง้างปากออก ดูราวกับกำลังทักทายยมบาลอย่างไรอย่างนั้น

 เหยียนหรูชิงรีบเอ่ยว่า “พระชายา รีบออกมาเถิด ศพพวกนี้ทีแต่ความแปลกประหลาด รอให้พวกเราถวายฎีกาถึงฝ่าบาทให้ส่งคนที่มีความสามารถมาจะดีกว่า”

 เฟิ่งชิงหัวทำราวกับว่าไม่ได้ยินคำพูดของพวกเขา นางกำลังมีสมาธิอยู่กับสิ่งที่ตนทำ

เหยียนหรูชิงเห็นว่าไม่สามารถเกลี้ยกล่อมพระชายาได้ จึงได้แต่มองไปทางท่านอ๋องเจ็ด “ท่านอ๋อง พระชายาเป็นสตรีบอบบาง การเข้าไปใกล้ศพพวกนั้นอาจทำให้ป่วยได้ ท่านอ๋องรีบให้นางกลับออกมาเถิด หากเชื้อแพร่กระจายจริงๆ ผลที่ตามมายากที่คาดเดานะขอรับ”

 ทุกคนได้แต่จ้องมองไปที่สตรีที่นั่งยองๆ อยู่ด้วยอารมณ์สงสัยใคร่รู้ สิ่งที่ทุกคนคิดไม่ใช่ว่านางจะสืบเจออะไรได้บ้างหรือไม่ แต่แอบภาวนาอยู่ในใจขอให้ศพเหล่านี้ไม่ได้เป็นโรคติดต่อจริงๆ

 เวลาแห่งการรอคอยนับเป็นเวลาที่ทรมานใจ อันที่จริงแล้วเฟิ่งชิงหัวก็ไม่ได้เข้าไปสืบนานสักเท่าไหร่นัก ตอนนี้นางแน่ใจแล้วว่า รอยแดงที่ปรากฎบนศพของคนพวกนี้ เป็นรอยแดงประเภทเดียวกันกับที่เจอบนตัวของหนานกงลู่ซิ่ว

 แต่เนื่องจากอาการหนักกว่า ทำให้ผิวหนังทั่วร่างกลายเป็นสีแดง หากหนานกงลู่ซิ่วรักษาไม่ทันเวลา จุดจบก็คงไม่ต่างจากคนสองสามคนนี้มากนัก 

 คนพวกนี้ทุกคนมีอาการของหลอดเลือดแตก ทำให้เส้นเลือดฝอยแตกไปทั่วจนทำให้ผิวหนังเป็นรอยแดง บวกกับมีสารพิษบนผิวด้านนอก ทำให้เกิดอาการน่ากลัวอย่างที่เห็น

 ส่วนเรื่องที่ว่าเป็นพิษอะไรนั้น ตอนนี้เฟิ่งชิงหัวยังไม่แน่ใจเช่นกัน ต้องตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้งแล้วค่อยว่ากันอีกที