พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 125

เขาไม่อยากให้หลินหว่านชิงตกอยู่ในอันตราย แต่ใจก็ทนเห็นหลินหว่านชิงผิดหวังไม่ได้

“ไม่เป็นไร ไหน ๆ ก็มาแล้ว อย่ายอมแพ้กลางคันอย่างนี้สิครับ!”

“ไปครับ! วันนี้ผมต้องพาคุณไปดูทิวทัศน์ที่ยอดเขาให้ได้!”

ฉินหมิงกัดฟัด ไม่นานก็ได้ตัดใจออกมา

การฝึกฝนของเขาได้มาถึงขั้นกลางของการบ่มเพาะพลังชี่ ทั้งความแข็งแกร่งและความว่องไวของเขานั้นดีกว่าคนทั่วไปมาก

อีกทั้งภูเขาอวิ๋นไม่ใช่ยอดเขาอันตรายที่มีหน้าผาสูงชัน ขอแค่เขาระมัดระวัง ก็ไม่มีปัญหาด้านความปลอดภัย

“แต่ว่า…”

หลินหว่านชิงยังคงกังวลอยู่

“วางใจเถอะครับ มีผมอยู่ ผมไม่มีทางให้คุณเจอเรื่องอันตรายแน่นอน!”

ฉินหมิงพูดอย่างแน่วแน่ เสียงที่หนักแน่นและทรงพลังของเขาทำให้หลินหว่านชิงรู้สึกปลอดภัยอย่างอธิบายไม่ได้

“อืม ฉันเชื่อนาย ”

หลินหว่านชิงพยักหน้าอย่างเชื่องช้า

หลังจากนั้น ฉินหมิงวางหลินหว่านชิงลงแล้วอุ้มเธอขึ้นมาราวกับเจ้าหญิง

ด้วยวิธีนี้จุดศูนย์ถ่วงของร่างกายจึงสามารถเอียงไปข้างหน้าได้มากที่สุด ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการปีนเขาและปัญหาด้านความปลอดภัยในภายหลัง

อีกทางด้านหนึ่งเนื่องจากไม่มีบันได ทางข้างหน้ายิ่งเป็นหลุมเป็นบ่อ ทำให้ลำบากมากยิ่งขึ้น

การเดินทางช่วงสั้น ๆ นี้เหนื่อยกว่าสามช่วงก่อนหน้ารวมกัน

โชคดีที่พลังงานทางจิตวิญญาณในร่างกายของฉินหมิงยังคงไหลเวียนอยู่ ซึ่งมากเกินพอที่จะรองรับการออกแรงทางกายภาพ

หลังจากใช้แรงหนัก ในที่สุดเขาก็ปีนขึ้นไปบนยอดเขาได้สำเร็จโดยมีหลินหว่านชิงอยู่ในอ้อมแขนของเขา!

บนยอดเขาเป็นพื้นที่เปิดโล่งขนาดเท่าสนามฟุตบอลห้าถึงหกสนาม มีต้นไม้สีเขียวร่มรื่น อากาศสดชื่นเป็นพิเศษและทิวทัศน์สวยงาม

“ฉินหมิง นายมาดูเร็ว!”

“มีเมฆและหมอกเชื่อมต่อกันสวยงามมากจริงๆ !”

หลินหว่านชิงชี้ไปทางด้านหน้าพูดอย่างมีความสุข

แต่ว่า เขาไม่ท้อแท้และรอจนกว่าระดับพลังยุทธ์ของเขาจะดีขึ้นในอนาคต แล้วค่อยหาโอกาสมาฝึกพลังที่นี่ใหม่ก็ไม่สาย

“เสียดาย เสียดายอะไรเหรอ ”

หลินหว่านชิงหันไปถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ…ไม่มีอะไรหรอกครับ”

ฉินหมิงพูดแก้ต่าง “อยากจะบอกว่าการชมพระอาทิตย์ขึ้นที่นี่คงจะสวยงามมาก แต่น่าเสียดายที่เรามาถึงช้าเกินไปจนมองไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นน่ะครับ ”

“ไม่เป็นไรเลย พวกเราไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นแต่เราก็สามารถเห็นพระอาทิตย์ตกนี่”

“ตอนนี้ก็สี่โมงกว่าแล้ว คาดว่าอีกหนึ่งชั่วโมงพระอาทิตย์ก็คงตกแล้วล่ะ”

หลินหว่านชิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

”ใช่ครับ พวกเราสามารถดูพระอาทิตย์ตกได้นี่”

ใบหน้าของฉินหมิงชูรอยยิ้ยออกมา

ได้ชมพระอาทิตย์ตกกับหลินหว่านชิง ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีหนึ่งเรื่อง เป็นเรื่องที่เขาใฝ่ฝันมานานมาก