พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 202

เงินเดือนส่วนหนึ่งของกลุ่มธุรกิจอานิสทรีจะมีโบนัสตามผลงานด้วย แต่เนื่องจากกำลังการผลิตไม่สามารถตอบสนองความต้องการที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ได้ โบนัสที่อิงตามผลงานก็ลดลงตามลงไปครึ่งหนึ่ง

ค่าจ้างรายเดือนของพนักงานระดับล่างก็ถูกลดไปมากกว่าห้าพันบาทโดยไม่มีเหตุ นั่นทำให้พนักงานบ่นกันระงม

กัวลี่รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นให้หานซีฟัง ประการแรกเพราะเขารู้สึกว่าวัตถุดิบไม่ได้คุณภาพเหมือนแต่ก่อน ส่วนอีกด้านก็เพราะเห็นแก่ประโยชน์ของพนักงาน

“วัตถุดิบมีปัญหาอย่างนั้นเหรอ?”

“ฝ่ายจัดซื้อและฝ่ายผลิตของบริษัทอยู่ในความรับผิดชอบของรองประธานเอ้าเฟิง คุณสามารถรายงานเรื่องนี้ต่อผู้อำนวยการหวง หรือจะย้ายงานไปยังรองประธานเอ้าโดยตรงก็ยังได้”

“ผมเกรงว่าน่าจะไม่มีประโยชน์อะไร”

หานซีขมวดคิ้ว

กัวลี่ยิ้มอย่างขมขื่น “ผู้ช่วยหาน บอกตามตรงผมเคยรายงานเรื่องนี้กับผู้อำนวยการหวงมาแล้ว แต่ผู้อำนวยการหวงไม่เคยให้คำตอบกับผมตรง ๆ เลย”

“ในส่วนของรองประธานเอ้านั้น เขาเป็นผู้บริหารระดับอาวุโสของบริษัทและไม่ค่อยได้มาที่นี่ ผู้อำนวยการโรงงานเล็ก ๆ อย่างผมจะเข้าหาเขาได้ง่าย ๆ หรือ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กัวลี่ก็ชะงักไปและพูดด้วยสีหน้าวิงวอนว่า “ผู้ช่วยหาน คุณก็เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของบริษัทและมีอำนาจมากมาย ผมขอร้องให้คุณช่วยคิดหาวิธีช่วยเหลือพนักงานระดับล่างของเราด้วยเถอะครับ .. ”

"แต่...เรื่องนี้ฉันทำอะไรไม่ได้เลยจริง ๆ..."

หานซีตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ในฐานะผู้บริหารระดับสูงที่มีอำนาจของบริษัท เธอมีความรู้เรื่องของวัตถุดิบสำหรับการผลิตอยู่บ้าง

บริษัทที่เคยจัดหาวัตถุดิบให้กับกลุ่มธุรกิจอานิสทรี กรุ๊ปคือบริษัทเคมีภัณฑ์ขนาดกลางสองแห่งในเมืองเจียงเฉิน

เนื่องจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วของกลุ่มธุรกิจอานิสทรีในช่วงสองปีที่ผ่านมา บริษัทเคมีภัณฑ์ขนาดกลางทั้งสองแห่งจึงมีกำลังการผลิตไม่เพียงพอและไม่สามารถตอบสนองความต้องการของกลุ่มธุรกิจอานิสทรีได้อีกต่อไป

ก่อนหน้านี้เอ้าเฟิงได้เดินทางไปทำธุรกิจเพื่อหาพันธมิตรด้านวัตถุดิบรายใหม่

วัตถุดิบที่โรงงานใช้อยู่ในปัจจุบันจึงเป็นวัตถุดิบที่มาจากพันธมิตรรายใหม่

แม้ว่าคุณภาพของวัตถุดิบใหม่จะไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน แต่ราคาก็ค่อนข้างต่ำกว่าเช่นกัน ความสมดุลดังกล่าวไม่ได้ทำให้ต้นทุนการผลิตของบริษัทเพิ่มขึ้นมากนัก

"คุณเหรอ?"

“เลขาฉิน คุณไม่ได้กำลังจะล้อเล่นใช่ไหม?”

กัวลี่มองฉินหมิงด้วยสีหน้างุนงง และคำพูดของเขาแสดงท่าทีดูถูก

เขารู้ว่าฉินหมิงเป็นเลขาของประธาน และเขาก็รู้ด้วยว่าก่อนหน้านี้เลขาคนนี้ก็เป็นเพียงพนักงานตัวเล็ก ๆ ไม่ใช่แม้แต่ผู้บริหารระดับกลางของบริษัทด้วยซ้ำ!

ตอนนี้พนักงานอาวุโสในบริษัทอย่างหานซียังไม่กล้ามาแทรกแซงเรื่องนี้ เขาไม่เข้าใจเลยว่าเลขาตัวเล็ก ๆ อย่างฉินหมิงไปเอาความกล้ามาจากไหน!

นี่ไม่น่าขำไปหน่อยเหรอ?!

“ผู้อำนวยการกัว อย่าประมาทเลขาฉินนะคะ!”

"เขาเป็นบุคคลอันดับต้น ๆ ที่มีหน้าที่รับผิดชอบในโครงการร่วมทุนกับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป และแม้แต่ฉันก็เป็นเพียงผู้ช่วยของเขาเท่านั้น!"

"ผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยโรงงานของคุณทุกชิ้นในปัจจุบันจะถูกส่งให้กับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป ไม่ว่าจะเป็นปัญหาด้านวัตถุดิบและการผลิตหรือการขนส่งและการตรวจสอบคุณภาพ เลขาฉินมีอำนาจในการควบคุมเต็มที่!”