พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 205

หากประสิทธิภาพการสกัดวัตถุดิบจากแหล่งใหม่ได้รับการปรับปรุงให้มีคุณภาพเทียบเท่ากับวัตถุดิบในแหล่งก่อนหน้าได้ เงินเดือนของทุกคนก็จะกลับมาเท่าเดิม

นอกจากนี้ หากพัฒนาเวชสำอางที่ให้ประสิทธิภาพดีกว่าได้สำเร็จ กลุ่มธุรกิจอานิสทรีกรุ๊ปก็จะก้าวพ้นจากธุรกิจขนาดกลางไปเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ จนกลายเป็นแบรนด์ระดับไฮเอนด์ชั้นหนึ่ง!

เมื่อรายได้ของบริษัทเพิ่มขึ้น เงินเดือนพนักงานก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!

"นั่นก็จริง แต่การเพิ่มประสิทธิภาพการสกัดวัตถุดิบและพัฒนาเวชสำอางไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ!"

"ไม่หรอก จริง ๆ แล้ว มันไม่ได้ยากเลย อย่างไรก็ต้องสำเร็จแน่!"

“เว้นแต่จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น!”

หานซีพูดอย่างไม่พอใจรู้สึกเหมือนกำลังสีซอให้ควายฟังอย่างไรอย่างนั้น

“ก็ถ้าคุณไม่ลองดูสักตั้ง จะรู้ได้ยังไงว่าจะไม่มีปฏิหาริย์เกิดขึ้น!”

“ไม่ต้องกังวลหรอกน่า เรื่องนี้ผมมั่นใจมาก และรับประกันเลยว่าจะไม่มีปัญหาอะไร!”

ฉินหมิงตบหน้าอกแล้วพูดอย่างมั่นใจ

เนื่องจากแบรนด์อื่น ๆ ยังสามารถพัฒนาเวชสำอางได้ แล้วด้วยทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของเขา จะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้เขาไม่อาจพัฒนาเวชสำอางของตัวเองขึ้นมาได้อีก!

และหลังจากได้รับคำอธิบายของผู้อำนวยการกัวอย่างละเอียดเมื่อครู่นี้ เขาก็มีความรู้หลากหลายด้านมากขึ้นและรู้สึกมั่นใจมากขึ้นตามไปด้วย!

“ฉันไม่เชื่อหรอก!”

"ฉันว่าคุณน่ะบ้าไปแล้ว!"

หานซีเอ่ยปากดุอย่างโมโห

“ถ้าไม่เชื่อก็รอดูแล้วกัน!”

ฉินหมิงยักไหล่แล้วขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ไปทันที

"ก็ได้ ฉันอยากจะเห็นนักว่าคุณจะสร้างปาฏิหาริย์ได้ยังไง!"

“ถ้าคุณทำไม่ได้แล้วทำให้ฉันต้องเสียเวลาแล้วก็ ฉันจะจัดการคุณแน่นอน!”

หานซีพูดอย่างโมโหแล้วขึ้นไปนั่งข้างหลังฉินหมิงแล้วทั้งสองก็ออกจากโรงงานไปด้วยกัน

……

หลังจากเลิกงาน

ฉินหมิงขี่รถไปร้านยาจีนโบราณที่ใหญ่ที่สุดใกล้ ๆ และซื้อยาสมุนไพรจีนทั้งถุงใหญ่และเล็กมามากมาย

หลินหว่านชิงดูแปลกใจ

ในฐานะประธานบริษัท เธอรู้ว่าสองสิ่งนี้ยากเย็นแค่ไหน แล้วก็รู้ว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสำเร็จ!

ในตอนที่เธอรู้เรื่องนี้จากหานซีครั้งแรก เธอคิดว่าฉินหมิงคงแค่พูดเล่น

แต่ไม่คิดเลยว่าฉินหมิงจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ นี่จะไม่เป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ!

“แน่นอน แล้วผมจะโกหกได้ยังไง?”

“ผมไม่ใช่คนชอบพูดเรื่องไร้สาระเสียหน่อย!”

ฉินหมิงพูดอย่างจริงจัง

“ผมจะทุ่มเทขนาดนี้ไปเพื่ออะไรถ้าไม่ใช่เพื่อคุณและบริษัท!”

"ช่างมันเถอะ!"

“สิ่งที่คุณจะทำทั้งสองอย่างนี้มันยากเกินไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนในฝ่ายวิจัยและพัฒนาเป็นคนศึกษาจะดีกว่า”

“และตอนนี้คุณก็มีหน้าที่รับผิดชอบดูแลโครงการลงทุนร่วมกับโจวชื่อกรุ๊ปแล้ว แค่งานนี้ก็ยากมากพอแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าหาเรื่องใส่ตัวเลยจะดีกว่า!”