พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 206

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลินหว่านชิงก็หยุดชั่วคราวแล้วกล่าวเสริมว่า "ฉันรู้ที่คุณทำแบบนี้ก็เพราะต้องการจะช่วยเหลือพนักงานระดับล่างพวกนั้น"

“เอาแบบนี้ดีไหม? เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับรองประธานเอ้าให้และจะขอให้เขาลดมาตรฐานกำลังการผลิตของโรงงานลง เพื่อไม่ให้กระทบต่อรายได้ของพนักงานระดับล่าง!”

"ไม่จำเป็น!"

“หว่านชิง ผมรู้ว่าปัญหาเรื่องวัตถุดิบคอยกวนใจคุณอยู่เสมอ ต่อให้เราจะลดปริมาณการผลิตลง มันก็เป็นเพียงแค่การแก้ที่ปลายเหตุชั่วคราว แต่ไม่ใช่ที่ต้นตอ!”

“ผม...ผมแค่อยากช่วยคุณแก้ปัญหาก็เท่านั้น”

ฉินหมิงรวบรวมความกล้า

"คุณ......"

หลินหว่านชิงตกตะลึง ความอบอุ่นที่ไม่รู้ว่ามาจากที่ใดแล่นเข้าสู่หัวใจของเธอ

ฉินหมิงเข้าใจถูกแล้ว ปัญหาเรื่องวัตถุดิบเป็นเรื่องที่เธอกังวลมาตลอดจริง ๆ!

เนื่องจากบริษัทมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วในช่วงสองปีที่ผ่านมา วัตถุดิบที่เคยหาได้กลับไม่เพียงพอ บริษัทจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมให้เอ้าเฟิงตามหาคู่ค้าวัตถุดิบรายใหม่

และเธอรู้ว่าวัตถุดิบจากคู่ค้ารายใหม่คุณภาพไม่ได้ตามเกณฑ์มาตรฐาน แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องก้มหน้ารับชะตากรรม!

แน่นอนว่าหากฉินหมิงสามารถเพิ่มประสิทธิภาพการสกัดจากพ่อค้ารายใหม่ได้จริง หรือถ้าเขาสามารถพัฒนาเวชสำอางให้ดีขึ้นได้จริง ๆ ละก็สิ่งนี้ก็น่าจะช่วยคลายความกังวลของเธอได้!

“ฉินหมิง สองสิ่งนี้ไม่ง่ายเลยสักนิด คุณ... มั่นใจจริง ๆ เหรอ?”

จิตใจของหลินหว่านชิงหวั่นไหว แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะตั้งความหวังกับฉินหมิงไว้สูง

"ก็ต้องมั่นใจสิ แล้วผมก็จะพยายามอย่างเต็มที่อย่างแน่นอน!"

ฉินหมิงลังเลก่อนจะตอบออกไป

ตอนอยู่ต่อหน้าหานซีเขามั่นใจมาก แต่พอมาอยู่ต่อหน้าหลินหว่านชิงแล้วเขากลับไม่กล้าพูดอย่างมั่นใจ

เพราะถ้าเขาล้มเหลวขึ้นมา ต่อไปเขาจะกล้าสู้หน้ากับหลินหว่านชิงได้อย่างไร?!

เขาไม่อยากเสียหน้าให้กับหญิงสาวที่เขารัก!

“ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ดีที่สุดนะ!”

"ตราบใดที่คุณสามารถประสบความสำเร็จได้จริง ๆ สิ่งนี้จะมีประโยชน์ต่อบริษัทเป็นอย่างมาก และเมื่อถึงวันนั้นฉันจะต้องตอบแทนสิ่งที่คุณทำเพื่อพวกเราไม่น้อยเลยทีเดียว!"

หลินหว่านชิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ว่าความหวังนั้นริบหรี่เพียงใด แต่ก็ไม่คิดจะใส่ใจ

"ตอบแทน?"

หลังอาหารเย็น

ฉินหมิงออกจากวิลล่าไปยังภูเขาด้านหลัง

เขามาที่ภูเขาในครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อฝึกซ้อม แต่มาเพื่อทำงาน

เขาหยิบแผ่นหยกออกมาเพื่อกระตุ้นพลังวิญญาณ ก่อนจะถ่ายเทพลังวิญญาณทั้งหมดลงในดอกไม้และต้นไม้สองสามต้นที่อยู่ตรงกลาง

หลังจากทำทั้งหมดนี้แล้วเขาก็ลงจากภูเขาและกลับบ้านไปนอน

……

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฉินหมิงมาถึงยอดเขาหลังบ้านแต่เช้าตรู่

อากาศบนยอดเขาสดชื่นมากโดยเฉพาะดอกไม้และต้นไม้ที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณ ใบสีเขียวอ่อนถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้าง

น้ำค้างยามเช้านี่แหละคือสิ่งที่ฉินหมิงต้องการ!

หลังจากการรดน้ำหนึ่งคืน น้ำค้างยามเช้าได้ดูดซับพลังจากสวรรค์และโลก บวกกับแก่นแท้ของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ที่ถูกดูดซับในเวลากลางคืนและยามเช้าตรู่ น้ำค้างจึงดูใสและบริสุทธิ์เป็นพิเศษ