พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 248

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!

เขาใช้ประโยชน์จากการเบี่ยงเบนความสนใจของคู่ต่อสู้ ฉินหมิงทำการโจมตีหลายครั้งติดต่อกัน ต่อยศัตรูคนแรกออกไป หันหลังกลับและเตะศัตรูอีกคนออกไป ทำลายการปิดล้อมของคู่ต่อสู้ทันที

คนที่เหลืออีกสองคนรู้ว่าท่าไม่ดีเลยถอยกลับไปสองสามก้าว เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของฉินหมิง

ในเวลานี้ชายผู้นำที่ได้รับการบาดเจ็บอย่างหนักก็ลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าสถานการณ์สิ้นสุดลง เขารู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต่อสู้กับฉินหมิงอีกต่อไป

ด้วยความแข็งแกร่งของฉินหมิงที่เกินกว่าระดับต้นของพลังพรสวรรค์ จึงเป็นไปไม่ได้ที่คนทั้งสี่ของเขาจะเอาชนะฉินหมิงได้

“ฝากไว้ก่อนเถอะแก ฉันจะเอาคืนแกเป็นสิบเท่าของวันนี้เลย!”

“ไปพวกเรา!”

ชายที่เป็นผู้นำจ้องมองไปที่ฉินหมิงอย่างกินเลือดกินเนื้อและออกคำสั่งให้ถอยกำลัง

หลังจากนั้น สองในสี่ชายที่เก่งกาจในวิชากังฟู ก็ทำการประคองผู้นำที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ส่วนอีกสองคนที่เหลือต้องรับผิดชอบในการเปิดทางด้านหลังจากนั้นพวกเขาก็หนีไปที่ทางถนนผ่านพุ่มหญ้า

พวกเขาวิ่งจุกตูดกันเป็นแถว ๆ

เดิมที่ฉินหมิงอยากจะตามพวกนั้นไป แต่พอมาคิดอีกทีตัวเองไร้กองกำลังเสริมถ้าใจร้อนไปหาอีกฝ่ายมันก็ไร้ประโยช์นเปล่า ๆ

อีกทั้งซูซินเหยาเพิ่งจะได้รับบาดเจ็บจากการทำร้ายของชายผู้นำไป เขากังวลมากเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บและความปลอดภัยของซูซินเหยา

เขาลังเลเล็กน้อย ในที่สุดเขาก็ล้มเลิกที่จะตามพวกนั้นไปและหันมาที่ซูซินเหยา

ในตอนนี้ซูซินเหยายังตะลึง ไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเอง

เธอเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อฉินหมิงทำร้ายชายที่เป็นผู้นำด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว และไหนจะเรื่องที่เขาจัดการลูกสมุนสี่คนนั้นด้วยตัวคนเดียวอีก

เดิมทีเธอคิดมาตลอดว่าพลังของฉินหมิงนั้นต่ำสู้เธอยังไม่ได้ด้วยซ้ำ เริ่มแรกเธอไม่ได้หวังว่าฉินหมิงมีประโยชน์อะไรในการต่อสู้ครั้งนี้

แต่สิ่งที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ จู่ ๆ ฉินหมิงจะจัดการชายที่เป็นผู้นำและชายอีกสี่คนด้วยตัวเขาเอง

ความแข็งแกร่งประเภทนี้อย่างน้อยต้องอยู่ในระดับต้นหรือสูงกว่าระดับกลาง!

‘เก่งสุด ๆ ไปเลย! ’

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ”

ฉินหมิงแอบถอนหายใจโล่งอกเบา ๆ เหมือนยกเขาออกจากอก

“ฉินหมิง ขอบใจนายนะ ขอบใจนายมากจริง ๆ …”

ซูซินเหยายิ้มอย่างซาบซึ้ง และความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ถ่าโถมมาในใจของเธอ

เดิมที่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉินหมิงเลยแม้แต่น้อย แต่ฉินหมิงก็กลับช่วยเธอไว้โดยไม่ห่วงชีวิตตัวเอง ใจเธอรู้สึกซาบซึ้งเขาเป็นอย่างมาก ตอนนี้เธอประทับใจในตัวฉินหมิงเข้าไปอีก

“ไม่เป็นไรครับ เราเป็นเพื่อนกัน ไม่เห็นคุณจะต้องเกรงใจผมขนาดนี้เลยนี่ครับ”

ฉินหมิงยิ้มตอบ

แม้ว่านิสัยของซูซินเหยาจะค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่เธอเป็นคนซื่อสัตย์และตรงไปตรงมา แม้ในยามวิกฤติสิ่งแรกที่เธอคิดนั้นก็คือให้เขาหนีไป

แค่เพียงจุดเล็ก ๆ นี้ เขาชื่นชมความตรงไปตรงมาของซูซินเหยามาก อีกอย่างเมื่อกี้พวกเขาเพิ่งร่วมมือเซ็นสัญญากัน ตอนนี้ในใจเขาก็ถือว่าซูซินเหยาเป็นเพื่อนเขาแล้ว