พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 517

เดิมทีเธอหวังว่าไช่เม่าจะช่วยจัดการนำวัตถุดิบยาออกมาให้ แต่ตอนนี้เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นคงไม่สามารถไว้วางใจไช่เม่าและตระกูลไช่ได้อย่างแน่นอน

เธอและฉินหมิงทำได้เพียงพึ่งพาความสามารถที่แท้จริงของตนเองในการต่อสู้เพื่อแย่งชิงมา!

.…..

ในห้องของซูซินเหยา

“ซินเหยา ผมจะกลับห้องก่อน คุณไปเข้านอนเถอะ”

ฉินหมิงพูดจบแล้วหันกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อพักผ่อน

“เดี๋ยว!”

“ฉินหมิง ฉันถูกพิษดอกลำโพงเข้าไปตอนนี้เลยรู้สึกเพลียนิดหน่อย คุณอยู่คุยเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”

ซูซินเหยารีบคว้าแขนของฉินหมิง

“อะไรกัน พิษในตัวคุณยังไม่หมดเหรอ?”

ฉินหมิงผงะพลางสีหน้าไม่มั่นใจ

ตอนที่เขารักษาซูซินเหยาเมื่อครู่ เขาได้กำจัดพิษในร่างกายของซูซินเหยาไปเรียบร้อยแล้ว แม้ดอกลำโพงไม่ใช่พิษร้ายแรง แต่อาจจะยังมีสารตกค้างอยู่บ้าง

”อืม ก็คงจะอย่างนั้น”

ซูซินเหยากะพริบตา เธอไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของฉินหมิงตรง ๆ

ในความเป็นจริง พิษในร่างกายของเธอได้ถูกกำจัดออกไปนานแล้ว แต่มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับเธอที่จะออกมาข้างนอกกับฉินหมิง และเธอต้องการให้ฉินหมิงใช้เวลากับเธอมากกว่านี้

“ให้ผมตรวจร่างกายคุณหน่อยไหม?”

ฉินหมิงพูดด้วยความกังวล โดยไม่ได้สังเกตเห็นสายตาหลบเลี่ยงของซูซินเหยา

“ไม่ต้องหรอก ไม่มีอะไรร้ายแรง ฉันแค่อยากให้คุณอยู่คุยกับฉัน...”

ซูซินเหยากัดริมฝีปากแล้วพูดออกมา ใบหน้าที่งดงามของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทำให้ดูมีเสน่ห์

“เอ่อ...ด้วยความแตกต่างของชายหญิง ผมว่าคงไม่เหมาะที่จะอยู่กันตามลำพัง”

ฉินหมิงยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ เขาไม่ใช่คนโง่ เข้าใจคร่าว ๆ ว่าซูซินเหยาหมายถึงอะไร

“ไม่เหมาะสมยังไง?”

เพราะว่าเขาและซูซินเหยาอยู่ข้างนอกมาหนึ่งวันแล้ว ร่างกายของพวกเขาจึงเริ่มเหนื่อยล้าเล็กน้อย เมื่อประกอบกับความจริงที่ว่าตอนนี้เขาดื่มไวน์เข้าไปด้วย เปลือกตาของเขาก็หนักขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่นานเขาก็นอนอยู่ขอบเตียงและค่อย ๆ หลับไป

.…..

เช้าวันรุ่งขึ้น

แสงอาทิตย์ส่องผ่านช่องว่างในผ้าม่านและสาดลงบนพื้น

ฉินหมิงคลานขึ้นไปบนเตียงในช่วงกลางคืน ซูซินเหยากำลังพิงแขนข้างหนึ่งของเขา ขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขาเหมือนลูกแมวขี้เกียจ ทั้งคู่นอนหลับสนิท

เวลาผ่านไปนาน

ซูซินเหยาตื่นก่อน ขนตายาวของเธอสั่นเล็กน้อย และเธอก็งัวเงียลืมตาขึ้นมา

ซูซินเหยายืดตัวและมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของฉินหมิงที่อยู่ใกล้ ๆ หน้าเธอ กระพริบตาที่มีเสน่ห์ของเธอ และสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างรวดเร็ว

“ว๊าย!”

ซูซินเหยากรีดร้องและเตะฉินหมิงลงจากเตียง