พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 81

“นายขับรถไม่เป็นเหรอ? ”

หานซีตกใจมาก เธอกลอกตาพลางพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นนายก็ไม่สามารถซื้อมอเตอร์ไซค์สีอื่นได้เหรอ การซื้อมอเตอร์ไซค์สีชมพูมาใช้มันน่าอายมากนะ! ”

“มอเตอร์ไซค์คันนี้ผมไม่ได้เป็นคนซื้อมา หลินหว่านชิงให้ผมมา…”

ฉินหมิงยักไหล่พลางกล่าว

หลินหว่านชิงจะไม่ส่งของให้ผู้ชายโดยอำเภอใจแบบนี้แน่ ผู้ชายคนอื่นต่างก็อยากได้แต่ก็ทำไม่ได้ เขาทำใจไม่ได้ที่ต้องเปลี่ยนมัน!

“แบบนั้นก็ว่าไม่ได้! ”

ทันใดนั้นหานซีก็ตระหนักได้และเข้าใจฉินหมิงทันทีว่าทำไมถึงมีมอเตอร์ไซค์ที่น่าอึดอัดใจเช่นนี้

“ผู้ช่วยหาน ผมจะขี่มอเตอร์ไซค์สีอะไร นี่ดูเหมือนมันจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลยนะ? ”

“ทำไมคุณถึงดูเป็นกังวลกับมอเตอร์ไซค์ของผมอยู่ตลอดเลย? ”

ฉินหมิงพูดด้วยความสับสน ภายในใจแอบสงสัย หานซีกินอิ่มแล้วว่างเกินไปหรือเปล่า ทำไมถึงดูยุ่งวุ่นวายกับเขานัก

“ผมเต็มใจและคุณเองก็จะมายุ่งวุ่นวายกับผมทำไม! ”

หานซีหน้าแดง เธอจ้องมองไปยังฉินหมิงอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ และหันหลังกลับเดินไปข้างหน้าอย่างหยิ่งผยอง

ถ้าหากว่าเป็นคนอื่น เธอคงที่จะคร้านเข้าไปยุ่งวุ่นวายด้วย

มีเพียงแค่ฉินหมิงที่ต่างออกไป

ก่อนหน้านี้เธอรู้จักฉินหมิงจากหลินว่านชิง ว่าเขาเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งเหนือกว่าใคร และความประทับใจนี้ก็หยั่งรากฝังลึกอยู่ในใจของเธอ

แต่ตอนนี้ฉินหมิงขี่มอเตอร์ไซค์สีชมพูแล่นไปทั่วเมือง ภาพลักษณ์นี้ดูจะไม่สอดคล้องกับผู้ชายในใจของเธอเลย และเธอมักจะรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

“ใจหญิงสาวนั่นดั่งเข็มในมหาสมุทร คำพูดนี้ไม่ผิดเลยจริง ๆ …”

ฉินหมิงถอนหายใจและส่ายหัวเดินตามหลังหานซีไป จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปยังอาคารสำนักงานด้วยกัน

เพิ่งจะเข้าไปในอาคารสำนักงาน

กลุ่มธุรกิจอานิสทรีกรุ๊ปเป็นบริษัทผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางค์ พนักงานส่วนมากเป็นผู้หญิง ชายหนุ่มที่ดูโดดเด่นอย่างตู้จ่งเจียนนั้น ในบริษัทจึงง่ายที่จะจินตนาการได้ว่าเขาได้รับความนิยมขนาดไหน!

พนังงานหญิงหลายคนต่างก็นำเขาไปเป็นชายในดวงใจกันทั้งนั้น

“แหมมีอะไรดีขนาดนั้นกัน เขายังห่างชั้นอีกเยอะเลย…”

พนักงานชายบางคนแสดงความไม่พอใจ หานซีคือเทพธิดาในดวงใจของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขาไม่คิดว่าผู้อำนวยการตู้จะคู่ควรกับหานซี

เพียงแต่ผู้ชายที่ดีเขาไม่ต่อสู้กับผู้หญิง ต่อให้พวกเขาโง่ขนาดไหนก็ไม่สามารถวิ่งไปถกเถียงกับพนักงานหญิงไร้สมองเหล่านั้นได้ เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะทำให้ตัวเองอับอาย

“ซีซี รอผมด้วย”

เมื่อเห็นหานซีที่เดินอยู่ข้างหน้า ตู้เซียวมีสีหน้าดีใจ รีบก้าวไปข้างหน้า และรั้งหานซีกับฉินหมิงไว้

“ผู้อำนวยการตู้ คุณโปรดให้ความเคารพกันหน่อย! ”

“คุณควรเรียกฉันว่าผู้ช่ายหานหรือหานซีก็ได้ พวกเราสองคนยังไม่ถือว่ามีความสนิทสนมกันขนาดนั้น! ”