พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 121

ตอนที่ 121 แผนในแผน เกมในเกม

เป่ยจื่อหัวรีบลุกขึ้นทันทีคิดจะจับนางกลับมา เวลานี้จางยวี่โหร่วกลับส่งสายตาให้เขา ปรามเขาอย่าใจร้อนหงุดหงิด

เวลานี้ นางจงใจพูดเสียงดัง “ฝ่าบาทองค์รัชทายาทนี่กับคุณหนูเฉินช่างเป็นคู่ที่ฟ้าสวรรค์บันดาลกันจริง องค์รัชทายาททรงเป็นฮ่องเต้ในอนาคตของประเทศ ข้างพระวรกายย่อมต้องมีพระชายาผู้ทรงเปี่ยมคุณธรรมและจริยธรรมองค์หนึ่งมาช่วยท่านเป็นธรรมดา คุณหนูเฉินเป็นผู้รับการคัดเลือกที่เหมาะสมที่สุด ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนข้ากับคุณหนูเฉินจะมีข้อขัดแย้งกันบ้าง แต่ตอนนี้นางได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทแล้ว ย่อมต้องใจกว้าง ไม่มาคิดเล็กคิดน้อยกับข้าแล้วแน่นอน อีกอย่างทุกคนล้วนเป็นพี่น้องกันน่ะ”

หลิงจือและเสียนเฟยย่อมเข้าใจว่านางหมายถึงอะไรกันแน่ รู้ว่าวาจานี้นางจงใจกล่าวให้หลันเชียงที่ข้างนอกได้ยิน

แต่ว่าซูเฟยและเป่ยจื่อห้าวกลับมีสภาพเซ่อซ่าทั่วหน้า ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ นางกล่าววาจาเช่นนี้

หลังจากได้เห็นการแสดงออกของนางต่อความเงียบของพวกเขา พวกเขาจึงได้เริ่มที่จะช่วยให้ความร่วมมือขึ้นมา

“ใช่ ยวี่โหร่ว ก่อนหน้านั้นเจ้ากับคุณหนูเฉินได้เกิดเรื่องที่เทียนเวียงโหลวเป็นเพียงการเข้าใจผิดฉากหนึ่งเท่านั้น ความเข้าใจผิดได้แก้ไขก็ดีแล้ว นางเป็นพระชายาองค์รัชทายาท ต้องไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเจ้า”

เป่ยจื่อหัวยิ่งฉลาดมากขึ้น แสดงสภาพถอนหายใจออกมาโดยตรง

“คุณหนูเฉินสวยและใจกว้าง ก่อนหน้านี้นางดีต่อเปิ่นหวัง เปิ่นหวังจดจำไว้ในใจทั้งหมด ผู้หญิงเช่นคุณหนูเฉินนี้ควรค่าแก่ผู้ชายที่ยิ่งดีกว่าไปรัก แต่โชคดีที่ตอนนี้ได้พบกับพระเชษฐา พระเชษฐาทรงมีฐานันดรศักดิ์เป็นองค์รัชทายาท องค์รัชทายาทแห่งหนานหชู่ เปิ่นหวังดีใจกับนางด้วยจริง”

พวกเขาไม่กี่คนคนหนึ่งร้องเพลงคนหนึ่งประสานเสียงกัน ในไม่ช้าจางยวี่โหร่วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ระลอกหนึ่งที่ข้างนอกค่อย ๆ ห่างหายไป

ละครเรื่องนี้พวกเขาเล่นได้ดี เพียงแต่ต่อไปผลบั้นปลายจะเป็นอย่างไร ชั่วคราวกลับมิอาจคาดการณ์ได้ ได้แต่รอคอยข่าวเท่านั้นแล้ว

ภายใต้การแจ้งเตือนของหันยี่ฉี จางยวี่โหร่วก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งทันทีว่าการแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ถึงแก่นสาเหตุก็ต้องอยู่ที่องค์รัชทายาทนั่นเอง

ขอเพียงองค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ทันที เช่นนั้น ปัญหาทั้งหมดก็ถูกแก้ไขให้หมดไปได้อย่างง่ายดายแล้ว

แต่ว่าการสังหารให้ร้ายองค์รัชทายาทของประเทศ นั่นเป็นความผิดที่ร้ายแรงต้องถูกฆ่าล้างโคตรเก้าชั่วคน ถ้าจัดการไม่ดีก็จะถูกคนพบเห็น ฮ่องเต้ทั้งรักโปรดปรานและปกป้ององค์รัชทายาทยิ่งนัก จางยวี่โหร่วไม่สามารถไปเสี่ยงอันตรายนี้อย่างเด็ดขาด

เรื่องสำคัญขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่นางจะพูดกับเสียนฟย ซูเฟยและองค์ชายสองแน่นอน แม้แต่หลิงจือ นางก็ไม่ได้บอก

ก่อนหน้านี้ลี่เฟยได้ลงมือต่อเป่ยจื่อเฉินไปแล้วครั้งหนึ่ง ถ้างั้นคิดว่าครั้งที่สองต้องชำนาญลู่ทางดีจึงถูก

ยืมดาบฆ่าคน นี่จึงเป็นวิธีที่นับว่าเยี่ยมยอดจริง ๆ

...

แต่เป่ยจื่อห้าวมีนิสัยช่างสงสัย มิอาจเชื่อได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น?

“ถ้างั้นพวกเจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่พวกเขากล่าวนั้นเป็นความจริง เจ้าแน่ใจว่าตนเองไม่ได้เปิดเผยร่องรอย ไม่ใช่พวกเขาจงใจที่จะแสดงละครฉากเช่นนี้ต่อหน้าเจ้า?”

คนที่ช่วยพูดจา ยังเป็นลี่เฟย

“ลูกเอ๋ย เจ้าก็วางใจเถอะ หลังจากที่หลันเชียงได้ไปปรนนิบัติข้างพระวรกายเสียนเฟยแล้ว ก็ได้รับความไว้วางใจอย่างลึกซึ้งจากเสียนเฟยมาตลอด นับเป็นนางกำนัลชั้นหนึ่งข้างพระวรกายพระนาง สามารถเข้านอกออกในได้อย่างอิสระ ก่อนหน้านั้นก็เป็นนางเองที่ได้วางยาพิษในระหว่างหมักสุราดอกหอมหมื่นลี้ที่เสียนเฟยทรงหมักผลิตด้วยพระหัตถ์พระนางเอง คนของเปิ่นกงเจ้ายังไม่วางใจอีกหรือ? ตอนนี้เราอย่ายุ่งเรื่องของนางแล้ว ยังคงคิดดี ๆ ว่าควรจัดการเฉินซูเสียนอย่างไรดี เปิ่นกงคิดอย่างไรรู้สึกอย่างไร ว่าเฉินกั๋วกงนี่มีแผนชั่วร้ายต่างหากโดยสิ้นเชิง เจ้าอย่าหลงกลเขาเด็ดขาด”

เดิมหัวข้อเรื่องที่พวกเขาโต้แย้งกันก็คือเป่ยจื่อห้าวเชื่อมั่นในเฉินกั๋วกง แต่นางกลับกำลังสงสัย ตอนนี้มี “หลักฐาน” แล้ว ในจิตใจของลี่เฟยย่อมมีทัศนคติต่อจุดนี้แล้วแน่นอน

“ถ้าเช่นนั้นเสด็จแม่รู้สึกเฉินกั๋วกงได้มอบโฉนดที่ดิน โฉนดบ้านเรือน ทรัพย์สินเงินทองมากมายไว้ในมือของลูก จุดนี้หมายความว่าไร? นี่ไม่เท่ากับว่าเขาได้เอาจุดอ่อนที่ให้เราจัดการได้มาไว้ในมือเรา ถ้าเขากล้าทำเรื่องทรยศออกมา เขาก็จะตายโดยไร้ที่ฝังเองเช่นนั้น”

ถึงแม้ว่าลี่เฟยจะอยู่ในวังหลัง แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในราชสำนักนางก็รู้ได้ชัดเจนดี ในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฮ่องเต้กับองค์ชายสองสามพระองค์ นางยิ่งเห็นได้กระจ่างแจ้งในใจดุจกระจกใส

“ไม่จําเป็น บุตรสาวของเขาได้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาท นั่นเขาก็คือพ่อตาฮ่องเต้ในอนาคต ฮ่องเต้ทรงลำเอียงรักอย่างไร้เปรียบปาน ทุ่มเททุกสิ่งต่อองค์รัชทายาท แม้ว่าพระองค์จะทรงรู้ว่าเฉินกั๋วกงทุจริตรับสินบน แต่เพื่อองค์รัชทายาท เห็นแก่หน้าของเฉินซูเสียน พระองค์ก็ต้องทรงปกป้องพวกเขาด้วย ในเรื่องการเคลื่อนไหวของเฉินกั๋วกง ในมุมมองของเปิ่นกง อาจเป็นกับดักอันหนึ่งอย่างสิ้นเชิง หรือเพียงแค่คิดพยายามที่จะปลอบประโลมเจ้า ปล่อยให้พวกเราผ่อนคลายความระมัดระวังต่อเขา เมื่อเป็นเช่นนี้บุตรสาวของเขาก็จะได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทโดยไม่มีผู้ใดสามารถหยุดขวางไว้ได้แล้ว”

ที่จางยวี่โหร่วใช้ก็คือนิสัยช่างสงสัยของพวกเขา ดังนั้นจึงได้วางเกมแบบนี้เกมหนึ่ง ความจริงใจของเฉินกั๋วกงที่อยู่ในจิตใจของพวกเขาตอนนี้ถูกบิดเบือนไปอย่างสมบูรณ์ ถ้าให้เขารู้เรื่องนี้เข้า ต้องโกรธมากแทบตายและเกลียดตัวเองที่มีตาหามีแววไม่