พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 99

ตอนที่99 บทลงโทษเย่นอิ่ง

ในห้องทรงพระอักษรพระตำหนักอ๋องชิงผิน บรรยากาศหดหู่เย็นยะเยือกกดดันมาก ความกดดันแข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนโงหัวไม่ขึ้น ถึงกับกระทั่งหายใจแรงก็ยังไม่กล้าถอนหายใจสักครา

เย่นอิ่งคุกเข่าบนพื้นดิน คุณลักษณะกล้าดีท้าทายโลดเต้นในอดีตนั้นไหนเลยยังกล้าที่จะแสดงออกมาอีก สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวไม่สงบ

ผู้ชายได้มองดูหล่อนมานานแล้ว แววตาราวกับแฝงไว้ด้วยมีดนับไม่ถ้วน ค่อย ๆ เฉือนตัดร่างกายของหล่อนออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยนับไม่ถ้วน

เย่นอิ่งได้รู้ว่าตนเองผิดไปแล้วมานาน ตั้งแต่พี่ชายของหล่อนเย่นหลินบอกหล่อนเรื่องความเกี่ยวข้องในผลประโยชน์ผลเสียเหล่านั้นเป็นต้นมา หล่อนก็เริ่มกลัวตามหลังมา

แต่ในโลกนี้ก็ไม่ได้ขายยาสำนึกเสียใจในภายหลังอย่างสิ้นเชิง ผิดแล้วก็คือผิดแล้ว

ในที่สุดหล่อนก็ทนไม่ได้กับการกดขี่อันแกร่งกล้ายิ่งใหญ่นี้ได้ เริ่มขอไถ่โทษตัวเอง

“ข้าน้อยรู้ว่าผิดแล้ว ขอท่านอ๋องทรงตำหนิลงโทษเพคะ”

เขาเป็นผู้ชายซึ่งเป็นความหวังอันเทิดทูนดำรงอยู่ของหล่อนตลอดที่ผ่านมา เป็นผู้ชายที่หล่อนรักอย่างลึกซึ้ง

ตั้งแต่ครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นเขาเป็นต้นมา สายตาของหล่อนก็มิอาจละไปจากร่างของเขาได้อีกแม้สักครึ่งหุน

หล่อนสาบานว่าหล่อนเองจะต้องอยู่ข้างกายเขา ดังนั้นหล่อนจึงมุมานะต่อสู้เพื่อช่วงชิงชัยชนะ ฝึกวิทยายุทธ์อย่างหนัก แม้ว่าร่างหล่อนเป็นลูกผู้หญิง แต่กลับไม่แพ้ผู้ชายเหล่านั้นทั้งหมด

ในที่สุด หล่อนได้อาศัยความพยายามของตนเองก้าวทีละก้าว ๆ จนได้ร่วมกับพี่ชายของหล่อนกลายเป็นผู้คุ้มกันข้างพระวรกายพระองค์

ขอเพียงได้เฝ้าอยู่ข้างพระวรกายพระองค์ มองดูพระองค์ หล่อนก็ตื่นเต้นจนหัวใจสั่นสะท้านไปหมด

สามารถกลายเป็นผู้หญิงของเขา เป็นสิ่งที่หล่อนฝันใฝ่ใคร่อยากได้ แต่หล่อนกลับไม่กล้าเปิดเผยแสดงออก ในใจได้แต่ปลอบตัวเอง แม้ว่าตนเองมิอาจมีสถานะที่เหมาะสมอยู่ร่วมกับเขา แต่อย่างน้อยก็ไม่มีผู้หญิงอื่น ๆ ข้างกายเขา ไม่ช้าก็เร็วมีสักวันเขายังเป็นหล่อนได้

แต่ตอนนี้ จางยวี่โหร่วคนนี้กลับนำวิกฤตที่ยิ่งใหญ่มากไร้ที่เปรียบปานมาสู่หล่อน ทำให้หล่อนที่มิอาจควบคุมตัวเองได้อย่างสิ้นเชิง ถึงกับไม่สนใจทุกอย่างต่อต้านเป็นกบฏต่อพระราชโองการก็ต้องทำให้ไม่ได้จบฉากด้วยดี

แต่ยังไง ๆ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นชนรุ่นหลังของศัตรู หรือว่าหล่อนที่อยู่ข้างพระวรกายท่านอ๋องมาเป็นเวลาหลายปีเช่นนี้ ยังสู้จางยวี่โหร่วนังสารเลวคนนี้ไม่ได้หรือ?

แววตาผู้ชายที่มองหล่อนพลันคมเฉียบอย่างรุนแรงขึ้นมา จู่ ๆ เขาก็ลงมือ ฟาดออกหนึ่งฝ่ามือกลางอากาศ ตามมาด้วยเห็นร่างของเย่นอิ่งราวกับสร้อยไข่มุกที่ขาดปานนั้นบินออกไปทันที บินออกไปจากปากประตูของห้องทรงพระอักษรโดยตรง

ฝ่ามือนี้ ลงมือไม่เบาจริง ๆ

ร่างอันหนักหน่วงของเย่นอิ่งตกลงบนพื้นดินแล้ว ปากอาเจียนเลือดสด หลังจากนั้นก็เป็นลมไป กลัวว่าเส้นเอ็นเส้นลมปราณทั้งร่างของหล่อนได้พิการไปแล้วครึ่งหนึ่ง

เห็นหันยี่ฉีลุกขึ้น ดูเหมือนว่ายังคิดจะเสริมอีกดาบ ในใจเย่นหลินระย่อตกใจมาก รีบคุกเข่าลงบนพื้นดินขออภัยโทษทันที

“ท่านอ๋อง นี่ล้วนเป็นข้าน้อยไม่ดี ข้าน้อยควรต้องปกป้องพระชายาให้ปลอดภัยด้วยกันกับนาง ลงพระอาญาก็ขอลงพระอาญาข้าน้อยด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

หลังหน้ากากบรอนซ์เขี้ยวหมาป่า ทันใดดวงตาที่มีประกายเย็นยะเยือกคู่นั้นก็จ้องเขม็งมองไปยังร่างของเย่นหลิน

“เจ้าคิดว่าเปิ่นหวังได้ทรงลืมเจ้าไปแล้วหรือ? เรื่องเล็ก ๆ เท่านี้ยังจัดการไม่ได้ดี เปิ่นหวังต้องการพวกเจ้าที่ไร้ประโยชน์ไปทำอะไร? เปิ่นหวังผิดหวังในตัวพวกเจ้าถึงที่สุดแล้วจริง ๆ”

เย่นอิ่งไม่ได้เป็นคนที่ไร้ความสามารถ มิฉะนั้นท่านอ๋องก็ไม่เลือกหล่อนไว้ข้างพระวรกาย ก็เป็นเพราะทุกครั้งที่ส่งหล่อนออกไปปฏิบัติหน้าที่ หล่อนล้วนทำได้สำเร็จดีมาก ดังนั้นท่านอ๋องจึงได้ใช้งานพวกเขาสองพี่น้องในตำแหน่งที่สำคัญ ถือว่าพวกเขาเป็นสมุนคู่ใจ

แต่ทุกครั้งขอเพียงรู้ว่ามีผู้หญิงอยู่ข้างพระวรกายท่านอ๋อง หล่อนก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเช่นนั้น สูญเสียสติสัมปัชชัญญะไปทั้งหมด เตือนอย่างไรก็เตือนไม่อยู่

และสิ่งที่หล่อนทำออกมา ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเลือดเย็นอำมหิต ใช้อุบายจนทำให้ผู้คนโกรธจนผมชี้ขึ้นมาได้

ในเรื่องเหล่านี้มากกว่าครึ่ง ล้วนเป็นเพื่อจัดการผู้หญิงทั้งหมดที่คิดต้องการใกล้ชิดท่านอ๋อง หล่อนไม่อนุญาตให้ผู้หญิงใด ๆ ใกล้ชิดท่านอ๋องเด็ดขาด ได้พบเมื่อไร ก็ต้องกำจัดพวกนางทิ้งเสียโดยตรงอย่างลับ ๆ

ช่วงแรกในใจเย่นหลินก็รู้สึกกระสับกระส่ายมาก แต่เมื่อเห็นว่าดูเหมือนท่านอ๋องจะไม่เคยให้ความสนใจกับสิ่งเหล่านี้ ในใจเขาก้รู้สึกว่าโชคดีที่พระองค์ท่านไม่ได้สนใจโดยสิ้นเชิง แต่วันนี้ เขาจึงได้รู้ว่าความคิดเหล่านั้นของตนเองเมื่อก่อนนี้ ช่างน่าขันสิ้นดี

วันนี้ วาจาเหล่านี้ที่ท่านอ๋องได้ทรงตรัสออกมา กึ่งหนึ่งทำให้พวกเขาความผิดหวังอย่างใหญ่หลวงถึงที่สุดจริง ๆ แล้ว

“สี่คำนี้ของเจ้า กล่าวได้อย่างผ่อนคลายจริง ๆ วิญญาณอาภัพของผู้หญิงทั้งเจ็ดในพระตำหนักอ๋องนี้ ควรให้ใครเป็นผู้ไปร้องเรียนขอความเป็นธรรมคืนคับข้องใจให้พวกนางเล่า? นั่นเป็นชีวิตมนุษย์เป็น ๆ เจ็ดคน พวกนางบริสุทธิ์ไร้ผิดอีกเช่นใด?”

สีหน้าของเย่นหลินก็เปลี่ยนไปทันที ทรงตรัสเช่นนี้...ท่านอ๋องพระองค์ท่านล้วนทรงทราบหมดแล้ว?

ถูกต้อง พระชายาเจ็ดองค์ที่ได้อภิเษกสมรสเข้าสู่พระตำหนักอ๋องชิงผินก่อนหน้านี้ ไม่ว่าใครต่างต้องตายอย่างกะทันหันหลังจากเข้าประตูมาไม่กี่วัน

ดังนั้นชื่อเสียงเรื่องอ๋องชิงผินข่มภรรยาลือกระฉ่อนไปทั่วหนานหชู่ ผู้หญิงทุกคนที่เพียงได้ยินคำว่าอ๋องชิงผินเท่านั้น ก็จะสีหน้าเปลี่ยนไปทันที และเหตุผลในเรื่องนี้ ล้วนเกี่ยวข้องกับเย่นอิ่งน้องสาวของเขาอย่างหนีไม่พ้นทั้งสิ้น

ผลลัพธ์นี้ เป็นหล่อนเจตนาสร้างขึ้น เพราะหล่อนไม่สามารถทนให้มีผู้หญิงใด ๆ ปรากฏอยู่ข้างกายของท่านอ๋อง ชีวิตของพวกนางต่างถูกฝังอยู่ในมือของเย่นอิ่งทั้งสิ้น