ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1000

เย่เฉินยิ้มบางๆ ดูเหมือนตอนนี้พ่อตาจะกลัวหม่าหลันรู้เรื่องที่หานเหม่ยฉิงกลับประเทศ

แต่ว่า เรื่องแบบนี้ปิดได้ตอนนี้ แต่ปิดไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอก

แต่จะปิดได้นายก็ไหนก็ต้องดูพ่อตาเองแล้ว

…...

นายหญิงใหญ่เซียวที่อยู่ข้างบ้านตื่นง่าย และเมื่อเธอได้ยินการเคลื่อนไหวข้างนอก เธอจึงลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปที่ระเบียง

เหลือบไปเห็นและพบว่าบ้านของเย่เฉินสว่างไสว และหลังจากมองเข้าไปใกล้ๆ ปรากฏว่ามีคนงานจำนวนมากปลูกผักให้พวกเขา!

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

การปลูกผักไม่ใช่ต้องเริ่มต้นด้วยการปลูกเหรอ?

เทียบเท่ากับเย่เฉินย้ายแปลงผักทั้งหมดไปที่ลานของเขา

เชยก็คือเชย คฤหาสน์ดีๆ กลับจะปลูกผักผลไม้ ทำร้ายธรรมชาติจริงๆ!

ถ้าเป็นตัวเอง จะต้องปลูกดอกไม้ระดับไฮเอนด์ ถึงจะสามารถแสดงสไตล์ที่น่าสนใจของคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ได้!

แต่พอมองแบบนี้ คุณภาพของผักและผลไม้ที่พวกเขาปลูกนั้นค่อนข้างดี และควรเป็นอาหารออร์แกนิก ซึ่งมีราคาแพง

เมื่อคิดแบบนี้ นายหญิงเซียววางแผนที่จะหาเวลาให้เฉียน หงเย่น ไปขโมยผักในวันพรุ่งนี้

ในเวลานี้ เฉียนหงเย่นกำลังนอนพลิกไปพลิกมาเพราะนอนไม่หลับอยู่

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เธอรู้สึกเสียใจมาก

มื้อเย็นกับอาหารทะเลหม้อไฟในตอนเย็น เธอเอาหม้อไฟรสหม่าล่า

ครั้งนี้ไม่อยากกินสองสิ่งนี้เลยในชีวิต

เฉียนหงเย่นกังวลว่าจะออกเดินทางสายเกินไปและไม่สามารถนำเครื่องชงกาแฟออกไปต่อหน้าครอบครัวได้ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นอย่างเงียบๆ ตอนตี5กว่า ย่องเข้าไปในครัว และออกไปพร้อมกับเครื่องชงกาแฟในอ้อมแขน

เมื่อผ่านบ้านของเย่เฉิน สวนผักของเย่เฉินที่เตรียมไว้สำหรับภรรยาของเขาใกล้จะเสร็จแล้ว

ระหว่สงรั้วของลานบ้าน เฉียนหงเย่นประหลาดใจที่พบว่ามีสวนผักขนาดใหญ่ในบ้านของเย่เฉินในชั่วข้ามคืน เธอแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอไม่สนใจเรื่องนี้ เพราะความสนใจของเธอไม่อยู่ที่ใครเลย

เธอรอที่หน้าประตูของ Tomson Riviera นานกว่าหนึ่งชั่วโมง และคนที่ซื้อเครื่องชงกาแฟถึงจะมา สิ่งแรกที่เฉียนหงเย่นทำหลังจากที่ เขาหยิบเครื่องชงกาแฟและรับเงิน คือขึ้นแท็กซี่ทันทีและไปที่ โรงพยาบาลชุมชนด่วน!