ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1046

ตอนที่นี้สนามบินจินหลิง เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเย่ ก็เคลื่อนตัวมาเพื่อเตรียมออกบินแล้ว

ขอเพียงเย่เฉินขึ้นเครื่องบินไป เครื่องบินก็จะออกตัวทันที

และเครื่องบินลำนี้สามารถนำเย่เฉินไปถึงภูเขาฉางไบ ในเวลาเพียง2ชั่วโมง

เมื่อเทียบกันแล้ว เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลอู๋นั้นอย่างน้อยก็ต้องบิน3ชั่วโมง

แล้วตระกูลอู๋ ไม่มีกำลังที่สามารถสั่งการใช้ทรัพย์สินพร้อมกันได้ในประเทศ หรือกระทั่งในโลกนี้เหมือนกับตระกูลเย่

เชื่อว่าหลังจากที่ราชาบู๊ทั้งแปดไปถึงภูเขาฉางไบแล้ว คงจะไม่มีเฮลิคอปเตอร์ไปรับพวกเขาแน่ อย่างมากตระกูลอู๋ก็เตรียมได้แค่รถSUV เพื่อพาพวกเขาไปยังตีนเขา

จากที่หงห้าบอก จากสนามบินภูเขาฉางไบ ไปจนถึงหมู่บ้านที่สองพ่อลูกตระกูลเว่ยอาศัยอยู่ ในช่วงที่หิมะไม่ตกรถSUVจะเดินทางไปถึง ก็ต้องใช้เวลา2ชั่วโมงกว่าๆ

ถ้าหิมะตก เส้นทางไม่เอื้ออำนวยล่ะก็ ต้องใช้เวลา3ชั่วโมงกว่าจะถึง

แต่เฮลิคอปเตอร์จะเร็วกว่ามาก บินเป็นทางตรง 40นาทีก็ถึง

ดังนั้นเย่เฉินยังมีเวลา ได้ไปถึงก่อนพวกราชาบู๊ทั้งแปดแน่นอน

เฮลิคอปเตอร์ก็บินเข้ามาที่รันเวย์ของสนามบิน จอดข้างๆ เครื่องบินส่วนตัวตระกูลเย่

เย่เฉินเพิ่งลงจากเฮลิคอปเตอร์ ประตูเครื่องบินส่วนตัวก็เปิดออกทันที

สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ คนที่เปิดประตูจะเป็นเฉินจื๋อข่าย！

เย่เฉินก็มองเขาแปลกๆ แล้วถามว่า “ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่? ”

เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า “คุณชายครับ ผมไม่วางในที่จะให้คุณไปคนเดียว แล้วก็กลัวว่าคุณจะไม่ให้ผมไปด้วย ก็เลยคิดแผนนี้ได้ อย่าถือโทษผมเลยนะครับ”

เย่เฉินก็พยักหน้าเบาๆ “คุณก็มาแล้ว ผมก็คงไม่ไล่คุณออกไปหรอก เข้าไปเถอะ แล้วให้ขึ้นบินเร็วๆ เลย”

ไม่น่าล่ะ คนอื่นๆ เขาถึงพูดกันว่า อาจารย์เย่เป็นมังกรแท้ในโลกมนุษย์

มีพลังและเบื้องหลังแบบนี้ ก็สมควรที่จะได้ฉายานี้！

พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็รีบคุกเข่าลงพื้น แล้วพูดกับเย่เฉินอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณเป็นคุณชายตระกูลเย่ที่สูงส่ง แต่ยอมมาทวงความยุติธรรมให้กับผม ทวงความเป็นธรรมให้กับแม่ผมที่ตายไป เอากิจการมาคืนให้ผม บุญคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ！”

เย่เฉินก็พูดนิ่งๆ ว่า “เว่ยเลี่ยง ถ้าคุณมีใจซาบซึ้งในบุญคุณล่ะก็ ก็ต้องติดตามผมอย่างสนิทใจ ผมจะให้คุณได้ร่ำรวยค้ำฟ้าเลย！”

พูดจบ เขาก็มองหงห้า แล้วยิ้มพูดว่า “หงห้า คุณก็เหมือนกัน”

ท่านหงห้าก็รีบคุกเข่าลงพื้น แล้วพูดกับเย่เฉินอย่างเคารพว่า “คุณชายครับ ตั้งแต่ตอนที่คุณช่วยผมออกมาจากเงื้อมมือลูกน้องตระกูลอู๋นั้น ชีวิตของหงห้านี้ ก็เป็นของคุณแล้วครับ！”

------------