ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1383

เมื่อโคบายาชิจิโร่คิดว่าตัวเองกำลังวางกับดักเพื่อซุ่มโจมตีและจับตัวเว่ยเลี่ยงได้ ในขณะเดียวกันกับดักและซุ่มโจมตีของเย่เฉินก็กำลังล้อมโคบายาชิจิโร่ไว้อย่างแน่นหนา

ในเวลานี้และสถานที่นี้ โคบายาชิจิโร่คิดว่ายอดฝีมือที่เขาหามาจากญี่ปุ่นจะสามารถจัดการเว่ยเลี่ยงได้

แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ สองข้างทางของทางออกเส้นนี้ มีคนอย่างน้อยห้าสิบกว่าคนกำลังล้อมพวกเขาอยู่

ในเวลานี้ รถบัสที่เย่เฉินกำลังนั่งอยู่ ห่างจากสถานที่นี้ไม่ถึงสามกิโลเมตร

เบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงอยู่ ห่างจากที่นี่ ไม่เกินสามกิโลเมตรเหมือนกัน

ตอนนี้เว่ยเลี่ยงก็เดินออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เขาเลิกงานแล้วขึ้นรถของตัวเอง ขับรถออกไปขึ้นทางด่วน เหมือนทุกๆวัน

เมื่อสายข่าวของโคบายาชิจิโร่รายงานเขาว่า เว่ยเลี่ยงได้ออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนแล้ว และเขากำลังขับรถกลับบ้านเพียงคนเดียว โคบายาชิจิโร่ดีใจและตื่นเต้นมากๆ！

ผ่านไปสิบนาที เว่ยเลี่ยงขับรถเบนซ์มาและวิ่งอยู่บนทางโค้งนี้

ค่ำคืนนี้ทั้งมืดและมีลมพัดแรง บนทางด่วนไม่ค่อยมีรถยนต์สัญจรไปมา

โคบายาชิจิโร่วางแผนเรียบง่ายและตรงไปตรงมา พวกเขาจะหยุดรถยนต์ของเว่ยเลี่ยงที่ตรงนี้ จากนั้นก็จับตัวเว่ยเลี่ยงไป พาเขาไปยังที่ปลอดภัยแล้วค่อยทรมานเขา บีบบังคับให้เขาบอกสูตรยาทั้งหมดออกมา

ในขณะเดียวกัน โคบายาชิจิโร่ได้ส่งคนไปซื้อยาสมุนไพรจีนหลายร้อยชนิดไว้แล้ว ถ้าเว่ยเลี่ยงบอกสูตรยาออกมา ก็สามารถผลิตยาออกมาได้ทันที จากนั้นค่อยเอามาเปรียบเทียบกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ในตลาดตอนนี้

ถ้าประสิทธิภาพของยาที่พวกเขาผลิตออกมาเหมือนกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ตอนนี้ โคบายาชิจิโร่ก็จะบินกลับไปญี่ปุ่นทันที แล้วเริ่มผลิตยากระเพาะเสี่ยวหลินด้วยสูตรยาใหม่ตัวนี้

และยอดฝีมือสิบกว่าคนที่ตัวเองหามา ให้พวกเขาอยู่ที่นี่ เพื่อทำลายบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทั้งหมด

โคบายาชิจิโร่เดินออกมาจากความมืดและยิ้มอย่างเย็นชา：“สวัสดีผู้จัดการเว่ย พวกเราเจอหน้ากันอีกแล้ว！”

เว่ยเลี่ยงถามออกมาทันที：“โคบายาชิจิโร่？！คุณคิดจะทำอะไร？！”

โคบายาชิจิโร่พูดด้วยรอยยิ้ม：“ไม่มีอะไร แค่ตอนกลางวันยังพูดเรื่องทำธุรกิจร่วมกันไม่สำเร็จ ฉันก็เลยอยากเชิญคุณเปลี่ยนสถานที่คุยกัน เรื่องที่พวกเราจะทำธุรกิจร่วมกัน”

เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำทันที：“พาเขาไปด้วย！”

ในขณะนี้ จู่ๆก็มีรถบัสคันหนึ่ง วิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม

คนขับกะพริบไฟหน้ารถบัสแล้วก็บีบแตร