โคบายา ซินคะวะที่กังวลใจ รีบร้องไห้และอ้อนวอน:"คุณเย่ ฉันเป็นคนมีพรสวรรค์ระดับสูงในด้านการเตรียมการทางชีววิทยา ถ้าคุณไล่ฉันออก มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับคุณ ฉันขอร้อง โปรดอย่าไล่ฉันออก ฉันจะทำงานหนักเพื่อคุณอย่างแน่นอน!"
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย:"ตอนนี้รู้จักมาขอฉันแล้วเหรอ? ขอโทษนะมันสายเกินไป คุณต้องทำการลาออกภายในวันนี้ มิฉะนั้น บริษัทจะยุติความสัมพันธ์ด้านแรงงานกับคุณโดยตรง"
หลังจากนั้นเย่เฉินมองไปที่เฉินจื๋อข่าย:"ไล่เขาออกไปซะ"
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าและก้าวไปข้างหน้าทันที คว้าคอเสื้อของโคบายา ซินคะวะเหมือนลูกไก่ และลากเขาออกไป
ในเวลานี้ คนอื่นๆในห้องประชุมก็ตระหนักถึงกดดันของสถานการณ์ในที่สุด
เย่เฉินได้รับการโอนหุ้นของโคบายา ชิอิจิโร่แล้ว และตอนนี้เขาเป็นเจ้านายคนใหม่ของบริษัทผลิตยาโคบายา ดังนั้นเขาจึงถือพลังแห่งชีวิตและความตายของทุกคนที่อยู่ในนี่
ถ้าคุณทำให้เขาโกรธ จะถูกไล่ออกจากบริษัทผลิตยาโคบายาจริงๆ!
เป็นผลทำให้ทุกคนยืนเหมือนนกกระทาไม่กล้าเคลื่อนไหวทันที ยิ่งไม่กล้าพูด
เย่เฉินพูดอีกครั้งในเวลานี้:"จะบอกความจริงให้นะ ฉันแค่ต้องการเก็บลิงค์การผลิตของทั้งบริษัทผลิตยาโคบายา การเชื่อมโยงอื่น ๆ ทั้งหมด เช่น การวิจัยและพัฒนา การส่งเสริมการขาย และการขาย กำจัดไปให้หมด!"
เมื่อพูดออกมา ทุกคนยิ่งกลัวและไม่กล้าพูดอะไร
เย่เฉินพูดต่อ:"ผลการรักษาของยากระเพาะเก้าหลินอาศัยการสื่อสารแบบปากต่อปาก ผลของยาจากปากต่อปากที่แท้จริงมีประสิทธิภาพมากกว่าการโฆษณาใดๆ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเก็บแผนกส่งเสริมการขายเฉพาะไว้"
"ฝ่ายขายก็เช่นเดียวกัน ตอนนี้ยากระเพาะเก้าหลินขาดตลาด และตัวแทนจำหน่ายมีความคิดริเริ่มที่จะมาขอสินค้า ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องมีแผนก mis-sale เฉพาะเพื่อรับผิดชอบการขายในภูมิภาคต่างๆ"
"ดังนั้น แผนกส่งเสริมการขายและการขายของบริษัทผลิตยาโคบายาจึงถูกยุบเลิกทันที ดังนั้นพนักงานและผู้นำทุกคนจะไม่เหลือ!"
จากการศึกษาพบว่าผู้หญิงญี่ปุ่นมีความต้องการสินค้าฟุ่มเฟือยต่อคนสูงมาก อย่างกระเป๋าแบรนด์เนม เช่น Chanel LV หรือ Gucci 90%ของผู้หญิงญี่ปุ่นจะมีอย่างน้อยหนึ่งใบ ไม่ต้องพูดถึงสินค้าฟุ่มเฟือยอื่นๆ
แน่นอนว่าครอบครัวเช่นนี้ ถ้าไม่มีอะไรล่ะก็จะมีชีวิตสบายมาก แต่เมื่อรายได้ของครอบครัวพังทลาย ก็จะล้มละลายทันที
ชนชั้นกลางที่มั่งคั่งจำนวนมากกลายเป็นผู้ถือหุ้นติดลบทันทีหลังเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ ไม่เพียงแต่ล้มละลาย พวกเขาอาจกลายเป็นคนไร้บ้านได้ด้วยซ้ำ เหตุผลคือ พวกเขาใช้เงินเยอะแต่ไม่เก็บเงินเลยส่งผลให้มีความต้านทานความเสี่ยงต่ำ
ดังนั้นผู้บริหารของบริษัทผลิตยาโคบายา ส่วนใหญ่ก็เป็นเช่นนี้
ดังนั้นการประกาศว่าพวกเขาว่างงานของเย่เฉิน แทบจะเท่ากับว่าประกาศว่าการเงินของครอบครัวของพวกเขาล้มละลาย
เย่เฉินไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อคนวัยกลางคนที่คร่ำครวญเหล่านี้ บริษัทผลิตยาโคบายาจะเป็นบริษัท ของเขาเองในอนาคต และเขาจะไม่มีวันเลี้ยงพนักงานญี่ปุ่นที่ว่างงานหรือไร้ค่า ดังนั้น คนเหล่านี้ต้องถูกไล่ออก และต้องไล่ออกโดยเร็วที่สุด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...