ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1693

ก่อนที่รถยนต์จะเสียการควบคุมและชนเข้ากับที่รั้วกั้นข้างถนน นางาฮิโกะอิโตะไม่เคยคาดคิดว่าตัวเองจะตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายแบบนี้

เพราะนางาฮิโกะอิโตะได้รับการคุ้มครองจากนินจาทั้งหมดของตระกูลโคงะ

อาจกล่าวได้ว่า ตอนนี้ตระกูลใหญ่ๆในญี่ปุ่น มีเพียงนินจาของเขาที่ยังไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเลย

นอกจากเขาแล้ว นินจาวัยรุ่นของตระกูลฟูจิบายาชิเสียชีวิตเกือบทั้งหมด นินจาของตระกูลอิงะก็เสียชีวิตไปครึ่งหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม นางาฮิโกะอิโตะผิดพลาดที่สุดคือ การเดินทางออกมาครั้งนี้เขาชะล่าใจมากจนเกินไป

เขารู้สึกว่าตัวเองไปให้ปากคำและให้ความร่วมมือต่างๆกับตำรวจที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียว และมีตำรวจขับเดินหน้าขบวนรถยนต์และนำตัวเองไปที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียว คงไม่มีใครมาทำร้ายเขาในระหว่างทางที่เขาไปกรมตำรวจนครบาล?

เป็นเพราะเหตุผลนี้ ทำให้เขาไม่ได้สั่งให้นินจาจำนวนมากตามมาปกป้องตัวเอง

แต่เขากลับคาดไม่ถึงจริงๆ ตำรวจที่ขับรถนำขบวน ได้ถูกมัตสึโมโตะโยชิโตะคุกคามข่มขู่มาก่อนแล้ว มัตสึโมโตะโยชิโตะวางกับดักอย่างหนาแน่น รอให้เขาเดินเข้ามา

จู่ๆขบวนรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะก็เสียการควบคุม สาเหตุหลักมาจากพื้นถนนเต็มไปด้วยอาวุธนินจามากิบิชิ!

สิ่งที่เรียกว่ามากิบิชิ เป็นอาวุธชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมใช้กันในนินจาญี่ปุ่น จะเป็นโลหะที่มีหนามแหลม ไม่ว่าจะโยนลงไปที่พื้นถนนยังไง หนามแหลมเหล่านั้นก็จะหันออกไปในทิศทางที่แตกต่างกัน

ในสมัยโบราณ เมื่อนินจาญี่ปุ่นถูกตามล่า ก็จะโยนมากิบิชิไว้ด้านหลังตัวเอง เมื่อศัตรูไล่ตามมา แล้วเหยียบโดนมากิบิชิ ก็จะโดนแทงทะลุฝ่าเท้า

นินจาในสมัยปัจจุบัน ได้ทำการอัพเกรดมากิบิชาครั้งใหญ่ ตอนนี้มากิบิชิผลิตจากทังสเตนคาร์ไบด์ที่มีความแข็งแกร่งมากๆ และเป็นโลหะเหล็กที่แข็งที่สุดในโลก และมีความแข็งเท่ากับเพชร

ดังนั้นเมื่อใช้มากิบิชิที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็สามารถเจาะยางรถยนต์ได้อย่างง่ายดาย!

ขณะที่นางาฮิโกะอิโตะกำลังจะพูด จู่ๆก็เขาก็ร้องเสียงอุ๊ยขึ้นมา ก้มศีรษะและมอง เขาพบว่าซิการ์ไหม้ทะลุกางเกงของเขาแล้ว และมีรอยไม้ที่ต้นขาด้านใน

เขารีบหยิบซิการ์ขึ้นมาและโยนทิ้งไป จากนั้นก็พูด:"รถตำรวจนำขบวนที่อยู่ด้านหน้าหายไปไหน?"

คนขับรถพูดขึ้นมาทันที:"ท่านประธาน รถตำรวจขับหนีไปแล้ว..."

"ขับหนีไปแล้ว?!"นางาฮิโกะอิโตะตกตะลึงและด่าทันที:"พวกเราโดนคนลอบโจมตี แต่พวกเขาขับรถหนีไปแล้ว?! แม่งเอ๊ย พวกเขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?!"

จู่ๆทานากะซังก็เข้าใจทันทีและพูด:"ท่านประธาน ตำรวจพวกนั้นจงใจล่อพวกเราออกมาหรือเปล่า?"

นางาฮิโกะอิโตะตะโกนด้วยความโกรธ:"ไอ้สารเลว! พวกมันชั่วจริงๆ พวกมันจงใจขุดหลุมพรางเพื่อเล่นงานฉัน!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน