บทที่ 187 อายุหนุ่มขึ้นยี่สิบปี(1)
เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะคิดทำอะไรเหมือนกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ต่างก็มีของมาให้เขา
อีกอย่าง ของที่พวกเขาให้ แพงกว่ากันและทั้งนั้น
รถสปอร์ตสองคัน ต่างก็เป็นระดับสี่สิบล้าน
ถ้วยไวน์เฉิงหั้วต้าวฉ่ายของราชวงศ์หมิง อย่างน้อยก็ห้าหกสิบล้าน
ซ่งหวั่นถิงยิ่งเซ็นเช็คให้เลยหนึ่งร้อยล้านหยวน
แต่ของพวกนี้สำหรับเย่เฉิน ล้วนเป็นสิ่งของที่ธรรมดามาก
อย่างแรกคือรถสปอร์ต เอิกเกริกเกิน เขาไม่ชอบ
ต่อมาคือวัตถุโบราณ เม็ดโตเกินไป เขาก็ไม่ชอบ
ส่วนเงิน สิ่งที่เขาไม่ขาดที่สุดก็คือเงิน
แต่เห็นสีหน้าของพวกเขาทั้งสี่คนที่เต็มไปด้วยความรอคอย หวังอยากที่จะให้ตนรับของจากพวกเขา เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และก็ยังไม่ได้พูดปฏิเสธ พูดขึ้นว่า “เอาล่ะ ของผมรับไว้ ความตั้งใจของทุกคน ฉันได้รู้สึกถึงมันแล้ว ”
ในเมื่อพวกเขาอยากที่จะเอาใจตน อยู่ภายใต้อิทธิพลของตนเอง งั้นการรับของจากพวกเขา ก็เป็นสิ่งที่ควรทำ
ทุกคนเห็นว่าเขารับของไว้แล้ว จึงค่อยโล่งอก ต่างคนต่างก็ยิ้มหน้าบาน
เย่เฉินรับเอาเช็คหนึ่งร้อยล้านหยวน กุญแจสร้อยข้อมือแบบสมาร์ทสองอัน ถ้วยไวน์เฉิงหั้วต้าวฉ่ายหนึ่งอันใส่เข้าไปในกระเป๋า แล้วค่อยพูดขึ้นว่า “เอาล่ะทุกคน พวกเราทานข้าวกันเถอะ”
ทุกคนต่างก็รีบพูดขึ้นว่า “ทานข้าวทานข้าว”
เวลานี้ท่านหงห้าลุกขึ้นมาจากพื้น พร้อมพูดขึ้นว่า “ท่านเย่ หงห้าขอตัวไปเฝ้าประตูต่อก่อน”
หลังจากคิดไปคิดมาแล้ว ความอยากที่จะครอบครองยาวิเศษทำให้ชนะอีกความคิดหนึ่ง เธอเอายาวิเศษใส่เข้าไปในกล่องในรถอย่างระมัดระวัง ตัดสินใจที่จะเก็บไว้เองหนึ่งเม็ดก่อน หากต่อไปตนเองมีความต้องการ ตนเองก็จะใช้เขา หากตนเองไม่จำเป็นต้องใช้ แล้วคุณปู่ต้องการใช้ ตนเองก็ยังสามารถที่จะเอาออกมาได้อีก
ถึงตอนนั้น ตนเองก็จะเอายาวิเศษนี้ให้กับคุณปู่สองครั้ง เพื่อต่อชีวิตให้กับเขา เชื่อว่าในสายตาของเขาที่มองตน จะต้องมีความสำคัญอย่างแน่นอน
เมื่อกลับมาถึงบ้าน คุณท่านซ่งที่กำลังนอนพักผ่อนอยู่บนโซฟา ค่อนข้างที่จะรอไม่ไหวแล้ว
ครั้งก่อนเย่เฉินมาที่บ้าน ถึงแม้จะช่วยชีวิตเขาไว้ได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้รักษาร่างกายให้หายดี ตอนนี้ เขายังดูค่อนข้างแก่ ดูค่อนข้างขี้โรค หลังจากที่ได้พักผ่อนมาหลายวันนี้ ร่างกายของเขาค่อยดีขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังคงต้องการให้คนอื่นช่วยประคอง หรือใช้ไม้เท้าช่วยถึงจะสามารถเดินเหินได้
คนคนหนึ่งที่หยิ่งผยองมาทั้งชีวิต กลายมาเป็นคนแก่คนหนึ่ง ร่างกายขยับไม่สะดวก กลายเป็นสิ่งที่น่าเสียใจที่สุดในชีวิตของคนแก่อย่างพวกเขา
แต่เขาในตอนนี้ ฝากความหวังทุกสิ่งทุกอย่างไว้กับยาวิเศษที่เย่เฉินอาจารย์เย่ปรุง
......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...