ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 189

บทที่ 189 ร่ำรวยอย่างลึกลับ(1)

ค่ำคืนนี้ หลายบ้านที่ได้ยาวิเศษไป ต่างก็นอนไม่หลับทั้งคืน

ซ่งหวั่นถิงที่เห็นสิ่งอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นบนร่างกายคุณปู่ด้วยตาตัวเอง ในใจก็ตื่นเต้นอย่างที่สุด

คิดถึงในรถของตนเองมียาวิเศษอีกเม็ดหนึ่ง ที่อาจารย์เย่แอบมอบให้กับตนเอง ในใจของเธอมีกระแสความอบอุ่นขึ้นมาทันที

อาจารย์เย่ ดีกับตนอย่างมาก น้ำใจนี้ประทับใจไม่รู้ลืม

คนที่คิดถึงเย่เฉินจนนอนไม่หลับเหมือนกับเธอ ยังมีฉินเอ้าเสวี่ยนของตระกูลฉิน

หลังจากพ่อของเธอฉินกางได้ยาวิเศษมาสองเม็ด เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วก็ให้เธอหนึ่งเม็ด ยังสั่งให้เธอเก็บซ่อนติดตัวไว้ให้ดี

ตอนนี้ ยาวิเศษเม็ดนี้ก็ซ่อนติดตัวเธอไว้อย่างมิดชิด บนนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่นกับความหอมของร่างกายเธอ

เมื่อคิดถึงว่าเย่เฉินมอบให้กับตน ในใจเธอก็มีความสุขอย่างมึนเมา

ส่วนเย่เฉินในฐานะเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง กลับยังนอนพื้นข้างเตียงภรรยา ทำหน้าที่ลูกเขยแต่งเข้าต่อไป นอนหลับอยู่อย่างแสนหวานเป็นพิเศษ

……

เช้าวันรุ่งขึ้น เซียวชูหรันไปทำงานที่สตูดิโอ

หลังจากเตรียมการมาหลายวัน เห็นว่าสตูดิโอของเธอเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว พร้อมเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการแล้ว

เย่เฉินอยากที่จะไปช่วยเธอมาก แต่เธอต้องการที่จะสร้างธุรกิจของตัวเองด้วยมือของเธอเองเท่านั้น

เย่เฉินเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ของเธอ หลังจากออกมาจากตระกูลเซียว ในหัวสมองของเธอคิดแต่เพียงว่าจะทำอย่างไรเพื่อเป็นการพิสูจน์ตนเอง จะให้คนของตระกูลเซียวมาดูถูกไม่ได้

เย่เฉินที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเตรียมที่จะออกไปซื้อผัก ก็พบว่าในกระเป๋าตุงๆ ค่อยคิดถึงของที่ทุกคนให้เมื่อวานขึ้นมาได้

ฉินกางรีบพูดขึ้นอย่างเคารพว่า “รถอยู่ศูนย์นิทรรศการจินหลิง ตอนนี้กำลังจัดงานอินเตอร์เนชั่นแนลมอเตอร์โชว์ หากท่านไม่สะดวก ผมสามารถใช้ให้คนนำรถไปส่งให้ทันถึงคฤหาสน์”

เย่เฉินพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร ยังไม่ต้องส่งมาที่บ้าน รอผมมีเวลาแล้วค่อยไปดู”

บ้านที่เขาอยู่ตอนนี้ธรรมดามาก บ้านหลังหนึ่งมูลราคาก็แค่สามล้าน หากมีรถรถสปอร์ตราคามากกว่าสี่สิบล้านจอดอยู่สองคัน ทั่วทั้งหมู่บ้านคงจะระเบิดแน่

ดังนั้น เขาคิดว่าเอารถไปจอดไว้ที่คฤหาสน์Tomson Rivieraก่อน คฤหาสน์ที่นั่นมีชั้นใต้ดินส่วนบุคคล จอดรถไว้ที่ชั้นใต้ดินค่อยน่าวางใจหน่อย

เมื่อมาถึงตลาด เย่เฉินก็ได้รับสายจากเพื่อนสนิทสมัยเรียนหวังเต้าคุน ในโทรศัพท์หวังเต้าคุนถามว่า “เย่เฉิน คุณอยู่ที่ไหน?”

เย่เฉินพูดว่า “ผมซื้อผักอยู่ในตลาด มีอะไรหรือเต้าคุน คุณหาผมมีธุระหรือ?”

......

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน