ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1920

เซียวชูหรันหัวเราะและพูดว่า “แม่ คุณยิ่งพูดยิ่งลึกลับ และยังขุดหลุมอีก...... คุณคิดว่าเป็นทหารขโมยของงั้นหรือ?”

หม่าหลันเห็นว่าเซียวชูหรันไม่เชื่อในเรื่องที่ตัวเองพูดอยู่ตลอด เธอจึงเริ่มโมโหอย่างช่วยไม่ได้ และพูดโพล่งออกมาว่า “เจ้าเด็กคนนี้ ทำไมคุณถึงไม่เชื่อในสิ่งที่คุณแม่พูดเลย เมื่อหลายปีที่ผ่านมาแถวบ้านคุณยายของฉันก็ได้ขุดพบสุสานที่มีขนาดใหญ่ออกมามากมายหลายแห่ง! ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในที่ไม่ไกลจากบ้านของคุณยายฉัน ยังได้ค้นพบสุสานที่มีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของสุสานขุนนางไห่ฮุนโห้อีกด้วย คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของสุสานขุนนางไห่ฮุนโห้ใช่หรือไม่? ”

เซียวชูหรันพยักหน้า “เคยได้ยินมาก่อน เหมือนว่าจะเป็นการค้นพบทางโบราณคดีที่สำคัญมาก สุสานแห่งนี้ทำไมเหรอ? ”

“ทำไมงั้นเหรอ?” หม่าหลันฮัมฮัมพูดว่า “ฉันจะบอกคุณนะ เหตุผลที่สุสานแห่งนี้ถูก กรมวัตถุวัฒนธรรมค้นพบ ก็เพราะว่าตอนที่โจรขโมยสุสานไปเจาะหลุมนั้น ทำให้ชาวบ้านแถวๆ นั้นตื่นตัว หลังจากที่ชาวบ้านโทรแจ้งตำรวจแล้ว ผู้เชี่ยวชาญของสำนักวัตถุทางวัฒนธรรมถึงรู้ว่ามีสุสานขนาดใหญ่อยู่ที่นั่น และสุสานของภรรยาของไห่ฮุนโห้ก็อยู่ข้างหน้าของเขาด้วย และก็ถูกโจรขโมยไปกวาดล้างไปอย่างสะอาดหมดจดไปนานแล้ว ว่ากันว่ารูที่ถูกเจาะเข้าไปจากทุกทิศทางของรอบด้านก็มีหลายสิบแห่งอีกด้วย!”

เซียวชูหรันฟังจนงุนงงไปเลย “กลุ่มโจรขโมยสุสานพวกนี้ยอดเยี่ยมขนาดนี้เลยเหรอ?”

หม่าหลันเริ่มรู้สึกกังวลเล็กน้อย และพูดว่า “ถ้าไม่เชื่อคุณก็ลองไปค้นหาดูที่เว็บไซต์ได้เลย!”

เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วยและพูดว่า “ภรรยา คุณมีความรู้น้อยไปกับเรื่องนี้แล้วจริงๆ อันที่จริงในพื้นบ้านคนที่มีฝีมือที่ยอดเยี่ยมอยู่มากมาย นวนิยายเรื่องโจรขโมยสุสานที่คุณอ่านนั้น แท้จริงแล้วมีโจรขโมยสุสานที่อยู่ในนั้นมีอยู่ในชีวิตจริงมากมาย ไม่เชื่อคุณก็ลองถามคุณพ่อดูสิ แต่ละทุกปีในแวดวงโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมที่ขุดพบจำนวนมากถูกค้าขายอย่างเป็นส่วนตัวอยู่ในที่ตลาดมืด พูดตรงๆ ก็คือเป็นของที่โจรขโมยสุสานขโมยออกมาทั้งนั้น”

หลังจากพูด เย่เฉินก็กล่าวขึ้นอีกครั้งว่า “เมื่อสิบกว่ายี่สิบปีที่แล้ว คดีขโมย Cordyceps sinensis (ถั่งเช่า) ที่เคยเกิดขึ้นในเมืองหลวงของจังหวัดในภาคกลาง ร้านค้าที่ดำเนินการค้าขาย Cordyceps sinensis (ถั่งเช่า) ถูกขโมย Cordyceps sinensis (ถั่งเช่า) ไปเกือบสองร้อยกิโลกรัมในชั่วข้ามคืน มูลค่ากว่าสิบล้าน คุณรู้หรือไม่ว่าอีกฝ่ายขโมยมันไปได้อย่างไร?”

เซียวชูหรันส่ายหัว “ขโมยไปได้อย่างไรเหรอ?”

เซียวชูหรันขมวดคิ้วและพูดว่า “แต่ในเมืองจินหลิงจะมีสมบัติล้ำค่าอะไรอยู่เหรอ แม้ว่าจะมีสุสานโบราณอยู่จริงๆ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลต่งจะไปเป็นโจรขโมยสุสานเลย!”

หม่าหลันกล่าวว่า “สมบัติล้ำค่าที่ฉันหมายถึงอาจไม่ใช่สุสานโบราณก็ได้! อาจมีผู้คนที่ยิ่งใหญ่ซ่อนตัวอยู่ในเมืองจินหลิงของเราก็เป็นไปได้!”

เซียวชูหรันหัวเราะและพูดว่า “ผู้ยิ่งใหญ่เหรอ? ผู้ยิ่งใหญ่อะไรสามารถดึงดูดความสนใจของตระกูลใหญ่ในเย่นจิงได้?”

หลังจากพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่เย่เฉิน และพูดติดตลกว่า “มีคนจำนวนมากในเมืองจินหลิงเรียกลูกเขยของคุณว่าอาจารย์เย่ โดยบอกว่าลูกเขยของคุณเป็นมังกรตัวจริงที่อยู่ในโลก หรือว่าเขาจะเป็นผู้คนที่ยิ่งใหญ่ที่ซ่อนตัวอยู่จริง? ”