ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1996

เพราะเขาพึ่งพบว่า เย่เฉินอยู่ในญี่ปุ่น ดูเหมือนเขาจะรู้จักบุคคลที่ไม่ธรรมดาเลยในญี่ปุ่น!

เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนสนามหญ้าที่อยู่หลังบ้านของตระกูลอิโตะ

เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้นแล้ว ก็มีผู้ชายยี่สิบคนสวมเสื้อสูทสีดำวิ่งเข้ามาด้วยความพร้อมเพรียง

หลังจากนั้น คนยี่สิบคนนี้ยืนอยู่ด้านนอกประตูทั้งสองด้าน ดูน่าเกรงขามมากๆ

ในเวลานี้ สาวสวยที่อยู่ในห้องโดยสารก็เปิดประตู และกระโดดลงมาก่อน หลังจากนั้นก็พูดกับซ่งหรงวี่:"คุณซ่ง เชิญลงมาได้เลย!"

ซ่งหรงวี่กลืนน้ำลายตัวเองอย่างยากลำบาก เขาก้าวลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วยความกังวลใจและประหม่า

สาวสวยพูดอีกครั้ง:"คุณซ่งเดินตามฉันมาเลย คุณเย่และคุณหนูใหญ่ของพวกเรา นั่งรอคุณอยู่ที่ห้องรับแขก"

ซ่งหรงวี่รีบถามอย่างนอบน้อม:"สาวสวย ฉันขอถามหน่อยได้ไหม คุณหนูใหญ่ของพวกคุณเป็นใครกันแน่?"

สาวสวยพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณหนูใหญ่ของพวกเราเป็นใคร เมื่อคุณเจอหน้าเธอ เธอคงบอกคุณด้วยตัวเองอย่างแน่นอน"

ซ่งหรงวี่แสร้งทำเป็นเฉยเมยและยิ้ม แต่จริงๆแล้วเขาตื่นตระหนกตกใจมากๆ

เขาสามารถมองออก คฤหาสน์แห่งนี้ อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในโตเกียว มูลค่าอย่างน้อยหลายหมื่นล้านหยวน ตระกูลที่มีคฤหาสน์หรูขนาดนี้ ตระกูลนี้น่าจะแข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งมากๆ!

ในเวลานี้ สาวสวยคนนั้นทำท่าทางเชิญชวนและพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณซ่ง เชิญมาทางนี้"

ซ่งหรงวี่รู้สึกกระวนกระวายใจทำได้เพียงพยักหน้า และกัดฟันเดินตามทันที

เขาเดินตามสาวสวยคนนั้น เดินผ่านสวนหลังบ้านของตระกูลอิโตะ และเดินผ่านทางเดินยาวๆจนถึงหน้าประตูห้องสไตล์ญี่ปุ่น

สาวสวยพูดกับเขาและเลขาว่า:"คุณสองคนโปรดรอสักครู่ ฉันจะเข้าไปแจ้งคุณหนูใหญ่ก่อน"

เลขาโล่งอกทันที และพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเธอได้รับการนิรโทษกรรม

ในตอนนี้ ซ่งหรงวี่รวบรวมความกล้าของตัวเองและก้าวเข้าไปด้านในประตู

เมื่อเดินเข้าประตู เขาก็มองเห็นเย่เฉินที่กำลังนั่งจิบชาอยู่บนโต๊ะน้ำชา

ในเวลานี้ เย่เฉินยังคงเหมือนเมื่อก่อน ใบหน้าของเขาสงบ เมื่อเห็นซ่งหรงวี่เดินเข้ามาก็โบกมือเล็กน้อยทันที

ฝั่งตรงข้ามของเย่เฉิน มีผู้หญิงญี่ปุ่นอายุน้อยและสวมชุดกิโมโนสไตล์ญี่ปุ่นนั่งอยู่ เธอไม่เพียงสวยงามมากๆเท่านั้น แต่ดูอ่อนโยนและสง่างามด้วย

ซ่งหรงวี่จำผู้หญิงคนนี้ได้ในชั่วพริบตา!

ในเวลานี้ เขาตกใจมากๆเหมือนหัวใจตัวเองโดนคลื่นโหมซัดอย่างรุนแรง เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง:"ผู้...ผู้หญิง...ผู้หญิงคนนี้คือคุณหนูใหญ่ตระกูลอิโตะ ที่ชื่ออิโตะนานาโกะ และเธอได้รับการขนานนามว่ายามาโตะนาเดชิโกะใช่ไหม?! หรือ...หรือว่าเพื่อนญี่ปุ่นที่เย่เฉินพูดถึงก็คือเธอ?!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน